روایت دیگر از فداکاری یک آموزگار

• سه‌شنبه ۰۵ بهمن ۱۳۹۵ ۱۰:۱۴
• کد خبر : 1015435

• اخبار
• سایر رسانه ها

معلم 35 ساله فنوجی بدون هیچ چشم داشتی 15 سال از بهترین سالهای عمر خود را وقف کودکان محروم سیستان و بلوچستان کرده است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا و به نقل از عصرهامون، ​دست‌کم وقتی در موتورهای جستجو عنوان معلم فداکار را بنویسید به فهرست بلند بالایی دست پیدا می‌کنید از آنهایی که کارشان تدریس زندگی بوده است هر آنچه از منزلت معلم و مقام معلم سخن بر لب جاری کنیم باز هم زبان قاصر از تفسیر نام معلم و آموزگار است.

به هر حال تمام افرادی که امروز در مناصب مختلف اعم از رئیس جمهور، نماینگان مجلس، مدیران عالی، مهندسان، پزشکان، خلبان و ناخدا و مدیران عالی و میانی فعالیت می کنند و دیگر اقشار جامعه، بدون استثنأ توسط معلمان و دبیران این مرز و بوم تربیت شده‌اند.

هر آنچه بخواهیم از منزلت و شکیبایی معلم صحبت کنیم باز هم کم است، اما فداکاری معلمان دیار رستم همیشه زبانزد همه محافل بوده است از سرگزی ها که گلوله معاندان سینه اش را شکاف تا گنگوزهی تا برای نجات دانش آموزانش زیر آوار ماند.

در هر حال گوشه و کنار پهناورترین استان کشور فداکارهای این معلمان آنقدر زیاد است که می توان کتابی قطور در رسای آنها نگاشت.

معلم 35 ساله دبستان مولوی روستای مغانشابو 15 سال است که زندگی‌اش را وقف کودکان محروم منطقه فنوج کرده است یوسفیان معلم فداکار 35 ساله فنوجی که در راه خدمت به دانش آموزان خانه خود را از شهر به روستا جابجا کرده و تمام قوت و توان خود را برای آنها گذاشته است، به خبرنگار اجتماعی عصرهامون گفت: در راه عدالت آموزشی و یادگیری سواد همه کودکان و نوجوانان، از سال گذشته یک کودک معلول جسمی-حرکتی که توان  حرکت ندارد توسط همکاران به مدرسه منتقل می شده است و امسال نیزبرای گذراندن کلاس دوم دبستان، بنده ادامه دهنده این راه هستم و حدود یک کیلومتر وی را به دبستان مولوی آورده و بر می گردانم.

یوسف یوسفیان اظهار کرد: براساس گفته مسئولان آموزش و پرورش استان، یک خیر از لرستان خرید و تحویل یک دستگاه ویلچر خاکی رو را برای این دانش آموز تقبل کرده است و امیدواریم هرچه سریعتر به شهرستان ارسال شود.

وی که در یک اتاق 6در3با 5نفر دیگر از خانواده خود در روستای مغانشابو شهرستان فنوج در حال زندگی است، در خصوص مشکلات خود، گفت: مسئولان حمایت خاصی از معلمان و مدارس ندارند، بنده هنوز فاقد خانه می باشم و کسی که دغدغه داشته باشد نمی تواند به درستی کار خود را انجام دهد.
وی بیان کرد: بنده آماده ام از حقوق بنده پول کم شود ولی یک خانه برایم بسازند، اما تاکنون مسئولان آموزش و پرورش به فکر نشده اند.

وی در زمینه مشکلات مدارس نیز گفت: در این شهرستان از تخته های وایت برد و امکانات آموزشی خبری نیست و در بدترین شرایط دانش آموزان به فراگیری درس مشغول هستند.

این معلم فداکار اذعان کرد: در پایه ششم یک درس فناوری وجود دارد که باید دانش آموز با رایانه آشنا شود اما به علت عدم وجود حتی یک دستگاه رایانه، اجبارا باید به طور شفاهی برایشان توضیح بدهیم که مطمئنا دانش آموز آن طور که باید نمی تواند به فراگیری علم بپردازد.


انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #