آشتی ملی با یک فلاش بک؛
مدعیان دروغین "آشتی ملی" فقط به فکر توبه باشند
بی شک حالا که صحبت از "آشتی ملی" شده است، جا دارد که تکلیف رابطه و نگاه مدعیان "آشتی ملی" نسبت به فتنه ۸۸ و خسارات جبران ناپذیرش مشخص شود.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از "سپاس"، اگر به ۶ سال قبل برگردیم تازه تحولات منطقه در تونس، مصر و ... شروع شده بود. در این زمان، سران فتنه نامه ای به رهبران این تحرکات در کشورهای منطقه نوشتند و اعلام همراهی کردند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, "سپاس"، ,از طرف این گروه مقرر شد سه شنبه های هر هفته به تبعیت از تحولات منطقه در کشور تظاهرات صورت گیرد. بی شک ترور "صانع ژاله"، از جرثقیل بالا رفتن یک جوان برای تقلید محمد بوعزیزی تونسی و ... در ۲۵ بهمن ۸۹ هنوز در ذهن جامعه ی ما به یاد مانده است. ۲۵ بهمن ۸۹ شروع فتنه جدید بود که البته زود خاموش گردید.
,سئوال اول این است که اگر فتنه گری های این آقایان ادامه می یافت بلایی که بر سر کشورهای منطقه مانند مصر، تونس، یمن، سوریه و ... آمد بر ملت ما هم جاری می شد؟ آیا امروز وضعیت امنیتی ما بهتر از سوریه ، مصر ، یمن و ... بود یا ...؟
,سئوال دوم اینکه، کسانی که فتنه۸۸ را در حد نزاع سیاسی تقلیل می دهند این خیانت ها را مرور کرده اند یا خودشان را به خواب زده اند؟
,بی شک حالا که صحبت از "آشتی ملی" شده است، جا دارد که تکلیف رابطه و نگاه مدعیان "آشتی ملی" نسبت به فتنه ۸۸ و خسارات جبران ناپذیرش مشخص شود. مدعیان دروغین آشتی ملی که امروز جامه طلبکاری را به تن کرده اند و در پی سهم خود از انقلاب و نظام مقدس جمهوری اسلامی هستند و ابراز می کنند که " آشتی ملی درگرو خواست طرفین دعواست و یک جاده دوطرفه است فقط و فقط باید به فکر توبه به درگاه خدا و در پیشگاه ملت باشند نه اینکه بهفکر سهیم شدن در نظامی باشند که قصد براندازیش را داشتند.
,آنها باید مشخص کنند که با نظامند یا بر نظام؟ البته تا به امروز پالس مثبتی مبنی بر ندامت ارسال نشده است.
,
, برخی از این اظهارات که برخواسته از آمال ها و آرزوهای واهی است روی سنگ پای قزوین را هم کم کرده است؛ آنها با گرفتن قیافه های حق به جانب نظام را محکوم به بها دادن به طیف و گروه خاص می کنند و از سوی دیگر و در تناقضی آشکار حرف از آشتی ملی می زنند و به نظر می رسد هنوز بر این ادعا که فتنه 88 یک دعوا بین دو جناح سیاسی بوده است مُصر هستند؛ اما آیا واقعیت همین بود؟ در این به اصطلاح دعوای سیاسی آمریکا و جاسوس های اسرائیلی و انگلیسی چه نقشی داشتند؟ عمق این دعوا چقدر بود؟ مگر نه این بود که این فتنه خانمان سوز پایه های اصلی این نظام را نشانه رفته بود؟ چطور به فراموش کردن این انگیزه های پلید امید دارند در حالی که اثری از ندامت در چهره آنها هویدا نیست.
,در بخشی از نظرات این آقایان فراموشکار می خوانیم که "پیش از هر نوع فراخوانی در جهت کاربست آشتی ملی، نیازمند فراهم شدن پیش زمینه‌ها و مقدماتی هستیم که گفت‌وگویی ملی را بیش از پیش تمهید کند."
,شاید مردم و نظام افرادی که توبه کنند را ببخشند و آنها در امور اجتماعی شرکت دهند تا طرد نشوند، ولی هیچ وقت کفش دزد را امام جماعت نمی کنند و نظام نمی تواند مسئولیت هایی که نیازمند تعهد و اعتقاد اسلامی است را به آنها بسپارد.
,
, رهبر معظم انقلاب روز گذشته فرمودند: یک عده‌ای تعبیر «آشتی ملی» را می‌گویند؛ اینها به نظر من معنی ندارد؛ مردم با هم متحدند؛ چرا می‌گویید آشتی؟ مگر مردم باهم قهرند؟ قهری وجود ندارد، البته مردم ما با کسانی که در سال 88 به روز عاشورای حسینی اهانت کردند و با قساوت و لودگی و بی حیایی، جوان بسیجی را در خیابان لخت کردند و کتک زدند، قهر هستند و با آنها آشتی هم نمی کنند.
,مگر ملت با یکدیگر در قهر و تقابل به سر می‌برند که «آشتی ملی» ضرورت پیدا کرده باشد؟ ملت که با هم سر جنگ نداشته اند و بارها ثابت کرده اند که از همین نظریه پردازان خیالاتی بارها بصیرتر و ولایتمدار تر هستند. مگر همین 22 بهمن را ندیدند که از هر قوم و نژاد و طیفی با شعار واحد حفظ نظام الهی جمهوری اسلامی ایران مانند حماسه 9 دی به میدان آمدند.
,از کجا معلوم که اگر نظام اعتماد کرده و باز آقایان قدرتی یافتند؛ فیلشان یاد هندوستان نکند و دوباره نامه ی "جام زهر" ننویسند.
,نیما دشتی
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه