یادداشت/
ترافیک سرمایه گذاران خوب یا بد؟!
هرچند در این بین کسی نمی تواند اقدامات موثر این دولت در جهت رشد شاخص های اقتصادی کشور مانند مهار تورم افسار گسیخته و تلاش در جهت خروج از رکود را منکر شود، اما واقعیت امر این است که در استان ایلام با وجود سفر ریاست محترم جمهوری و برخی وزرا تاکنون اتفاق قابل توجه ای که بتواند بدان دلخوش بود رخ نداده است.[
مهدی کاکاخانی::از روزی که مردم استان ایلام به امید باز شدن قفل زنگ زده محرومیت دیارشان با دولت یازدهم همراه شدند، یکسال گذشت. بدون شک دولت یازدهم با انبوهی از مشکلات دست به گریبان بوده و هست و تلاش برای رفع این مشکلات به خوبی ادامه دارد. شرایط حاکم بر وضعیت داخلی و همچنین وقایع مهم بین المللی از جمله درگیر شدن دولت با مذاکرات حساس و تاریخی هسته ای، به نوعی باعث گردید که مردم ما شرایط این دولت را به خوبی درک نمایند و در این مدت تا حد امکان از سطح توقعات خود کاسته و تنها چشم امید به آینده ای روشن دوخته اند.
هرچند در این بین کسی نمی تواند اقدامات موثر این دولت در جهت رشد شاخص های اقتصادی کشور مانند مهار تورم افسار گسیخته و تلاش در جهت خروج از رکود را منکر شود، اما واقعیت امر این است که در استان ایلام با وجود سفر ریاست محترم جمهوری و برخی وزرا تاکنون اتفاق قابل توجه ای که بتواند بدان دلخوش بود رخ نداده است.
تنها موضوع قابل توجه ای که نقل محافل و فضای سایت های خبری با تیترهای خیره کننده شده است؛ افزایش رفت و آمد شرکت های بزرگ سرمایه گذار، افراد و اشخاص حقیقی نامدار با هدف احداث پروژه های بزرگ نفتی، صنعتی و بعضاً گردشگری.... در حوزه استان ایلام است.
اعلام آمادگی شرکت های خارجی برای مشارکت به روش فاینانس در احداث پروژه های زیرساختی راه آهن و بزرگراه، ابراز علاقه مندی بنگاههای بزرگ سرمایه گذاری در جهت راه اندازی کارخانجات بزرگ حوزه نفت و گاز، سیمان، فولاد و ....، همه و همه نوید آینده ای روشن را دارد.
بدون شک نقش آفرینی شخص استاندار و همکاران اقتصادی وی برای شتاب بخشیدن به این امر برکسی پوشیده نیست اما زمانی می شود به این اقدامات دلخوش بود که این قول و قرارها به مرحله اجرا برسند و واقعیت این است که تاکنون چنین اتفاق مبارکی رخ نداده است!
جهت یادآوری؛ آنهایی که در گذشته در بخش اقتصادی استان مسوولیت داشته اند نیک می دانند که در اواخر دولت یازدهم و ابتدای دولت دهم تعدد رفت و آمد افراد حقیقی و حقوقی برای مشارکت در پروژه های بزرگ تولیدی به استان و حتی شهرستان های دور و نزدیک بسیار افزایش یافت و این رفت و آمدها منجر به صدور مجوز پتروشیمی دهلران، پالایشگاه دهلران، صنایع بزرگ سیمان در تمامی شهرستان ها، قطعات خودرو، روغن کشی از دانه های روغنی و ...، گردید. در کنار این اقدامات، وضعیت اعتبارات ریالی و ارزی در قالب بنگاههای زود بازده و کارآفرینی و صندوق ذخیره ارزی هم بد نبود، حتی برخی از این طرح ها توسط وزیران وقت آن زمان نیز کلنگ زنی شدند؛ اما باز مشاهده می شود با گذشته بیش از 8 سال از آن هیجانات و اشتیاق به اصطلاح جذب سرمایه گذار!!! هم اکنون هیچ اثری از آن طرح ها و پروژه ها جز تابلوهایی زنگ زده و بی رمق که نه تنها اشتغالی ایجاد نکردند بلکه باعث آزار روحی رهگذران نیز شده اند، برجای نمانده است!!!
حال سوال اینجاست در شرایط موجود و بعد از تغییر و تحولات اساسی در ارکان دولت، با توجه به سیاست های پولی و مالی که لازمه شرایط موجود است، با توجه به وضعیت اقتصادی کشور، و از طرفی دیگر عدم اختصاص بسته حمایتی خاص به حوزه تولید و از همه مهمتر و اساسی تر این که هیچگونه مشوق تاثیر گذار جدیدی برای تشویق و ترغیب سرمایه گذاران در این مناطق اضافه نشده است؛ آیا این بار می شود به رفت و آمد این افراد و جلسات متعدد آنها دلخوش بود؟! آیا واقعا این دفعه جناب آقای مروارید و تیم کاریشان خواهند توانست آنان را در این استان ماندگار کنند؟!
جناب آقای مهندس مروارید حتما به این نکته نیز واقف هستند که با توجه به اطلاع رسانی زیاد در خصوص حضور گروه های سرمایه گذار در استان اگر بنا به هر دلیلی این اقدامات به نتیجه دلخواه نرسند؛ اثرات سوء بی اعتمادی به برنامه ها و تیم کاری وی تنها بخش کوچکی از پیامدهای ناگوار بعدی خواهد بود. لذا بایستی به نحوی چاره اندیشی شود که اولاً فیلتر انتخاب گروه های سرمایه گذار و پذیرش آنها در استان با حساسیت ویژه تعریف شود. ضمن این که از معرفی چندین سرمایه گذار برای یک مزیت مانند پتروشیمی یا پالایشگاه اجتناب گردد چون همین عمل خود به خود به اعتماد سایر رقبا خدشه وارد نموده و چه بسا ممکن است ما را به بازارگرمی و تبلیغاتی بودن این اقدامات متهم نمایند.
نکته پایانی؛ کسانی که با الفبای اقتصاد سروکار دارند و حساب دخل و خرج خود را به خوبی مدیریت می کنند؛ بهتر از هر کس دیگری می داند که سرمایه خویش را کجا و چگونه هزینه کند. بنابراین به نظر می رسد اگر مسوولان مخصوصاً نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی با تمام توان و تلاش خویش در جهت مزیت آفرینی و خلق مشوق های جدید اقدام کنند آن زمان دیگر نیاز به چاپ آگهی و دعوت از فلان شرکت و قربان صدقه رفتن صاحب یک شرکت بزرگ تولیدی نمی باشد و اتفاق جالبی که خواهد افتاد این است که جای مدیران استانی با سرمایه گذاران عوض شده و این سرمایه گذار است که نیاز به ملاقات با مدیر، جلب حمایت او و ...، خواهد داشت.
بنابراین با توجه به موارد یاد شده و در نظر گرفتن جمیع اتفاقات و شرایط و وضعیت موجود استان ایلام، آیا ترافیک این همه سرمایه گذار در استان ایلام خوب است یا بد؟!
,
,
,
,
,
,
,
,
,
انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه