کاهش جمعیت و نقشه های شوم دشمنان/ زنگ خطری که به صدا در آمده است
برخلاف آنچه تاکنون در مورد تهدید نسل و ضرورت کاهش زاد و ولد در کشور رایج شده، نه دستور صریح اسلام بر امر تأکیدی داشته و نه بزرگان نظام و انقلاب خواستار این مسئله بوده اند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانابه نقل از صبح توس، بنیانگذار فقید جمهوری اسلامی نیز بار‌ها و بار‌ها در خصوص عدم ضرورت کاهش جمعیت در کشور فرمایشات مبسوطی ایراد نمودند. ایشان در سی‌ام اردیبهشت سال ۵۸ فرمودند: «مملکت ایران وسعتش آن قدر هست که برای صد و پنجاه میلیون یا دویست میلیون جمعیت کافی است، یعنی اگر دویست میلیون جمعیت داشته باشد، در ایران به رفاه زندگی می‌کنند».
, شبکه اطلاع رسانی دانا, صبح توس,,
حتی در کتاب نور و در آیه ۱۱ از سوره مبارکه شورا و نیز آیه ۱۱ از سوره مبارکه فاطر، بر افزایش جمعیت و عدم کاهش آن تأکید بسیار شده است.
,,
از سوی دیگر مقام معظم رهبری نیز شانزدهم مرداد ماه دو سال قبل در این خصوص اینگونه ایراد سخن نمودند: «من معتقدم که کشور ما با امکاناتی که داریم می‌تواند صد و پنجاه میلیون نفر جمعیت داشته باشد. من معتقد به کثرت جمعیتم. هر اقدام و تدبیری که می‌خواهند برای متوقف کردن رشد جمعیت انجام بگیرد بعد از صد و پنجاه میلیون انجام بگیرد»
,,
برنامه‌های مشوقان کاهش جمعیت!
,,
برخلاف آنچه تاکنون از کانال‌های بیرونی در مورد ضرورت کاهش موالید در کشور عنوان شده و از ارائه مشوق‌های متعدد در این مورد سخن به میان آمده، دشمنان ایدئولوژیک و سیاسی کشورمان به هیچ عنوان راه خود را بر این مسیر نگذاشته‌اند و با اشراف به این نکته که کاهش جمعیت در آینده باعث انقراض نسل، بیکاری و عدم رشد اقتصادی و یا کاهش برتری ایدئولوژیک خواهد شد، هیچ‌گاه پای در این مسیر نگذاشته‌اند.
,,
آن‌ها یا با هدف نیل به برتری جویی ساختار سنی بر جمعیت کشورمان، به گسترش وهابیت در مرزهای شرقی کشور مشغول‌اند و یا با امید کاهش جمعیت که یکی از ابزارهای قدرت در عرصه بین الملل است به سیاست‌های کاهش جمعیت در ایران رأی داده و یا در جهت این کاهش قائل به پرداخت مشوق‌های بین المللی به ایران هستند.
,,
البته این سیاست در مورد تشویق کاهش جمعیت، بیشتر در کشورهای شیعه نشین دنبال می‌شود. در حال حاضر وهابی‌ها با حمایت مالی گسترده در مرزهای شرقی کشور اقدام به تشویق خانواده‌های هم کیش با خود برای افزایش جمعیت می‌کنند. به این ترتیب اگر رویه تشویق آن‌ها در مرزهای شرقی کشور بر همین منوال ادامه داشته باشند و از سویی جمعیت اکثریت شیعه نشین ایران در دیگر مرزهای کشور همچنان بر مدار یک و حداکثر دو فرزند تأکید داشته باشند، طی دو تا سه دهه آینده این امکان وجود دارد که در ساختار هرم سنی مذهبی کشور تغییرات گسترده‌ای ایجاد شود.
,,
اما زنگ خطر اصلی در خصوص حضور و گسترش وهابیت در ایران زمانی به صدا در می‌آید که بدانیم رشد کنونی جمعیت کشور یک و هشت دهم است اما رشد جمعیت وهابی‌ها در مرزهای شرقی ۸ درصد است و این رویه اگر ادامه داشته باشد در آینده نباید توقع برتری ساخت سنی دینی مذهبی را داشت.
,,
در این میان البته نباید از مشوق‌ها و حمایت‌های پنهان صهیونیست جهانی از سیاست کاهش جمعیت غافل شد. در حالی که آن‌ها در سیاست گذاری‌های جهانی خود، افزایش جمعیت را موجب افزایش فقر و ناتوانی اقتصادی می‌دانند، اما زنان یهودی را ترغیب به زاد و ولد بیشتر در این عرصه می‌کنند و این امر را وظیفه‌ای شرعی و ملی می‌دانند. آن‌ها حتی برای این مهم، زنان یهودی را از بسیاری از مراسمات مذهبی نیز معاف می‌کنند تا آن‌ها به راحتی وظایف مادری خود را انجام دهند.
,,
در این خصوص حتی افراطی‌های صهیونیستی، عقاید بسیار تندتری در مورد ضرورت افزایش جمعیت در سرزمین‌های اشغالی دارند، چنانکه دیوید باترزی که یکی از خاخام‌های مطرح در سرزمین‌های اشغالی است، چندی پیش در میان ده‌ها هزار زن صهیونیست و در یکی از مراسمات مذهبی صهیونیست‌ها از آن‌ها خواست حداقل ۱۲ فرزند به دنیا بیاورند و حتی بعد از ۴۰ سالگی نیز دست از بچه دار شدن برندارند و از بارداری خود جلوگیری نکنند. او معتقد است دختران یهودی نباید بعد از ازدواج بارداری خود را به تأخیر بیندازند و بعد از زایمان نیز باردارهای بعدی را به سال‌های بعد موکول نکنند و این را بدانند که حتی بعد از ۴۰ سالگی نیز بارداری هیچ اشکالی ندارد.
,,
البته وی ادعاهای دیگری هم دارد و در مورد بارداری بعد از ۴۰ سالگی نیز تئوری‌هایی افراطی ارائه می‌کند که دال بر اشتیاق روز افزودن مقامات صهیونیستی برای افزایش جمعیت و افزایش هرم سنی در این رژیم دارد. او می‌گوید: «دکتر‌ها دروغگو هستند، آن‌ها را باور نکنید. آن‌ها به شما می‌گویند که جنین ناسالم است، این حرف آن‌ها تنها برای حفظ خود از عواقب حقوقی است. گوش دادن به حرف دکتر‌ها ممنوع است، زنانی که با من مشورت داشته‌اند و فرزند خود را سقط نکرده‌اند سالم‌ترین فرزندان را داشته‌اند.» فکرش را بکنید، در روزگاری که زنان ایرانی در نهایت برای دو فرزند تلاش می‌کنند، یکی از خاخام‌های یهودی، کمترین میزان فرزند آوری درسرزمین اشغالی را حداقل ۸ فرزند می‌داند!
,,
حقیقت دیگر این است که اعراب مسلمان در سرزمین‌های اشغالی از رشد سالانه ۵ درصد جمعیت برخوردارند اما زاد و ولد در میان یهودی‌های اسرائیل تنها سه درصد است و آن‌ها با درک این مهم تلاش گسترده‌ای را برای افزایش جمعیت خود به کارگرفته‌اند.
,,
جالب است بدانید ولادیمیر پوتین در یکی از وعده‌های انتخاباتی خود برای انتخاب مجدد به عنوان رئیس جمهور روسیه، به مردم این کشور قول داده بود در صورت انتخاب و در بازه زمانی ۴ سال، با سیاست‌هایی جامع، جمعیت این کشور را ۱۶ میلیون نفر افزایش خواهد داد.
,,
اما آمریکایی‌ها که مثلا خود را از مشوقان کاهش جمعیت با هدف کاهش فقر می‌دانند چه سیاستی را در مورد کاهش جمعیت دنبال می‌کنند؟
,,
شاید جالب باشد بدانیم جرج بوش در مورد کاهش یا عدم کاهش جمعیت در این کشور اظهارات جالب و قابل تأملی عنوان نموده بود: «من هیچ‌گاه این طرح (کنترل جمعیت) را اجرا نخواهم کرد، کشور ما کشور وسیعی است و ۳۰۰ میلیون جمعیت برای کشوری مثل آمریکا کم است»!
,,
با این اوصاف به خوبی می‌توان پی برد ه‌مان‌ها که به سیاست کاهش جمعیت در جهان رأی می‌دهند تا دنیا را از فقر و بیکاری نجات دهند، خود از مخالفان کاهش جمعیت در کشور‌هایشان هستند.
,,
آنچه در این میان قابل توجه و دقت نظر است، سیاستی است که صهیونیست‌ها و فرزندان نامشروع آنان یعنی بهاییان و به ویژه وهابی‌ها به منظور تسخیر نرم و خاموش نقاط مهم جهان در پیش گرفته‌اند. سیاست یهودیان در ورود و تکثیر در کشور عزیزمان تحت پوشش مراکز خیریه در زمان رضاخان و سیاست‌های آن‌ها در تغییر ترکیب جمعیتی فلسطین در حال حاضر نمونه‌ای از این اقدامات است.
,,
بر اساس گزارشی که اخیرا سازمان جاسوسی ایالت متحده امریکا (سازمان سیا C. I. A) منتشر کرده است تعداد فرزندان در یک خانواده ایرانی، کمتر از تعداد فرزندان در یک خانواده اسرائیلی است. بر اساس این گزارش این رقم حتی کمتر از خانواده‌های انگلیسی، آمریکایی، فرانسوی است. در گزارش سازمان جاسوسی آمریکا آمده است: زنان ایرانی با دارا بودن ۱. ۸۷ فرزند در مکان ۱۴۴ام جدول جهانی قرار دارند، این در حالی است که حتی رژیم اسرائیل با رتبه ۷۵، آفریقای جنوبی ۹۷، برزیل ۱۰۶، ترکیه ۱۱۰، فرانسه ۱۱۸، آمریکا ۱۲۲، انگلیس ۱۳۷ در مکان‌های بالا‌تر از ایران قرار دارد.
,,
مرور سیاست‌های کاهش جمعیت در ایران
,,
از حوالی دهه چهل شمسی نظام شاهنشاهی با همکاری موسسات مهندسی اجتماعی غرب، شروع به پیاده کردن برنامه کنترل و تنظیم جمعیت در ایران کرد. امروزه واضح شده است که با نداشتن جمعیت کافی، رشد علم و اقتصاد در یک کشور با مانع جدی روبرو خواهد شد و باعث رشد مهاجرت بدان کشور شده و باعث التقاط فرهنگی و در نتیجه غلبه فرهنگ‌های رقیب بر آن کشور می‌شود.
,,
اما برای مرور سیاست‌های کاهش جمعیت بعد از جنگ باید گفت دوران دفاع مقدس که به پایان رسید، رشد جمعیتی در ایران هنوز بالا بود. چیزی در حدود متوسط ۶ تا ۷ فرزند برای هر خانواده و به همین دلیل بود که برنامه تنظیم خانواده با هدف تقلیل متوسط تعداد فرزندان خانوارهای ایرانی به ۴ فرزند تا سال ۱۳۹۰ مطرح شد.
,,
سیاست‌های تشویقی بین المللی و ارائه مشوق‌های مختلف برای این مهم باعث شد برنامه مذکور خیلی زود‌تر از زمان پیش بینی شده و تا سال ۱۳۷۱ محقق شود و متوسط تعداد خانوار ایرانی به ۴ فرزند برسد اما در سیاستی مبهم و نامفهوم، مجلس شورای اسلامی در تاریخ بیست و ششم اردیبهشت سال ۱۳۷۲ قانون ۴ ماده‌ای تنظیم خانواده و جمعیت را به امضا رساند و مشوق‌ها و بودجه‌های فراوانی را نیز برای آن مصوب نمود و بر اساس آن، کلیه امتیازهایی که در قوانین بر اساس تعداد فرزندان یا عائله پیش بینی و وضع شده‌اند در مورد فرزندان چهارم و بعد که پس از یکسال از تصویب این قانون متولد شدند محاسبه و اعمال نشد و فرزندانی که تا تاریخ مزبور متولد شدن کماکان از امتیازهای مقرر شده برخوردار شدند اما بعد از تاریخ یاد شده دیگر محاسبه‌ای صورت نگرفت.
,,
در مورد کارگران نیز مرخصی بارداری و زایمان کارگران زن برای فرزندان چهارم و بعد که پس از یکسال از تصویب این قانون متولد شدند از مرخصی استحقاقی موجود و آتی کارگر کسر شد و در مورد هزینه نگهداری فرزندان کارگران زن در مراکز نگهداری نیز برای فرزندان چهارم و بعد که پس از یکسال از تصویب این قانون متولد شدند، هزینه‌ها بر دوش کارگر افتاد، ضمن اینکه حق بیمه فرزندان برای فرزندان چهارم و بعد که پس از یکسال از تصویب این قانون متولد شدند به صورت جداگانه تعیین و مطابق تعرفة تامین اجتماعی از بیمه شده دریافت شد.
,,
متاسفانه تک فرزندی و یا بی‌فرزندی به یک فرهنگ مدرن تبدیل شده است و مورد استقبال بسیاری از زوج‌های جوان قرار گرفته است؛ بنابراین افرادی که تمایل به بچه دار شدن ندارند، یا افراد ثروتمندی هستند و یا بسیاری از دانشجویان فرهیخته ما ازدواج کرده‌اند؛ ولی بچه دار نشده‌اند. حتی نداشتن بچه را نوعی برتری اجتماعی می‌دادند و داشتن فرزند زیاد در خانواده‌های که سطح تحصیلات بالایی دارند، را نوعی ناآگاهی می‌دادند. جوانان ما فکر می‌کنند داشتن فرزند یعنی بی‌سوادی یا بی‌فرهنگی و عقب ماندگی، آن‌ها فرزند را مانع پیشرفت تحصیل و زندگی خود می‌دانند.
,,
اما قابل توجه است که اگر قرار باشد با همین رویه ادامه بدهیم ضربات جبران ناپذیری را متحمل خواهیم شد. نیروی جوان کشور در آینده به نیروی پیر تبدیل خواهد شد و جایگزینی نیز نخواهد داشت. این نیرو البته با توجه به ساختار سنی خود نیازمند هزینه‌های بسیاری برای مراقبت خواهد بود. البته آمارهای رسمی سازمان ملل نیز گویای این است که ایران در دهه‌های آینده رتبه سوم جمعیت پیر جهان را خواهد داشت. از تأثیرات تک فرزندی و سوء تربیت و رشد تک فرزند‌ها نیز نباید غافل شد و اینکه غالب این فرزندان معمولا به انسان‌هایی مصرف گرا و رفاه زده تبدیل خواهند شد.
,,
تضعیف جایگاه ایران به عنوان یک کشور شیعی، تضعیف جایگاه دفاعی ایران، وجود مخاطرات امنیتی، وجود مخاطرات فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی و موارد متعدد دیگر از مشکلات پیش رو در سیاست کاهش جمعیت است که در حال حاضر حکومت دیگر تمایلی به آن ندارد اما خانواده‌ها همچنان بر آن پای می‌فشارند.
چه باید کرد؟
,
,
در یکی از اولین گام‌ها شاید لازم باشد لایحه اصلاح قانون جمعیت و خانواده که از فروردین ماه سال ۹۱ در کمیسیون بهداشت مجلس مانده به صحن علنی آورده و با قید دو فوریت به تصویب نمایندگان برسد. گام بعدی باید در حذف کلیه قوانین محدود کننده باروری باشد و تهیه و تصویب قوانینی جهت ارائه تسهیلات رفاهی برای افزایش انگیزه فرزند آوری همچون اختصاص بودجه برای تأسیس مهدهای کودک برای ادارات دولتی و غیر دولتی، افزایش امکانات تفریحی و ورزشی برای مادران و موارد مشابه آن.
,,
افزایش سهم دولت در پرداخت بیمه‌های جسمی از حدود ۴۰ درصد کنونی به ۸۰ درصد نیز می‌تواند یکی دیگر از مشوق‌های مذکور باشد و تخصیص بودجه‌های بیشتر برای تسهیل در ازدواج و فرزند آوری، چرا که در حال حاضر بسیاری از جوانان در خان اول ازدواج که همان وام است مانده‌اند و با حواله امروز و فردا مواجه می‌شوند. طبیعی است که بعد از ازدواج با توجه به عدم اطمینان برای حمایت دولتی در جهت فرزندآوریشان، اقدام به فرزند آوری نمی‌کنند یا هزینه‌های سرسام آور و عدم حمایت دولتی را بزرگ‌ترین مانع پیش روی خود می‌دانند.
,,
انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه