هر دم از این باغ بری می رسد!

• شنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۴ ۱۵:۲۵
• کد خبر : 286460

• اخبار
• سایر رسانه ها

کنسرت نمود عینی فعالیت های هنری در بخش موسیقی است و برگزاری کنسرت های پر هیاهوی خوانندگان کشوری در تبریز چندی است شتاب بیشتری به خود گرفته است؛ کنسرت هایی که هیچ گونه نشان از روند موسیقی استانی ندارد!

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از آناج، آرایش های تند و غلیظ، لباس هایی که بیشتر به لباس خانگی می ماند و خنده های بی محابا در جمع های مختلط توجهم را به خود جلب می کند، به ناگاه فراموش می کنم که در جمع عده ای هنر دوست قرار گرفته ام و اینجا محل برگزاری کنسرت موسیقی خواننده ای وطنی در شهر تبریز است!

عصر/ محوطه ی تالار

نام تالار شاید برای بسیاری یادآور عروسی و مراسمات مشابه آن باشد با آداب و رسوم ویژه ی خود، اما برای بسیاری از جوانان امروزی تداعی لحظات حضور در ویژه برنامه هایی همچون کنسرت موسیقی است. کنسرتی که از نظر ظاهری تفاوتی با عروسی ندارد؛

بی خیال کنسرت، فضای حیاط تماشایی تر است

فریبا که با خواهرش قصد شرکت در کنسرت موسیقی را دارد، در گفتگو با خبرنگار آناج می گوید: بسترهای مناسبی برای سرگرمی جوانان فراهم شده است، با این حال باید توجه کرد که این بسترها تا چه حد شامل فضایی سالم هستند.

وی ادامه داد: با خواهرم تصمیم گرفتیم به کنسرت خواننده محبوب خود بیایم، البته حرفی از قیمت بلیط نمیزنم که قیمت های این برنامه امکان حضور برای همه ی اقشار را فراهم نمی کند، اما چون ما طرفدار این خواننده بودیم، عزممان را جزم کردیم که در این کنسرت شرکت کنیم.

فریبا ضمن اشاره به اینکه نیم ساعت قبل از شروع کنسرت در حیاط تالار منتظر شروع برنامه بودیم، تاکید کرد: حیاط تالار البته شباهت بیشتری به "استیج شوی لباس و مد" داشت، دختر و پسرها با تیپ هایی رنگی و دیدنی نوبت به نوبت از کنارمان رد می شدند، تهاجم فرهنگی و جنگ نرم و نفوذ دشمن از راه فضای مجازی و بی عفت کردن زنان و مردان جامعه را شنیده بودم اما باورم نشده بود که وضع جامعه به اینجا رسیده باشد!

وی اذعان کرد: انگار که به کشوری اروپایی سفر کرده باشیم، هر کدام تیپ خاص بازیگر و خواننده کشورهای بیگانه را بر تن داشتند، خواهرم گفت: بی خیال کنسرت، این فضای حیاط بس تماشایی است، فکر نکنم خواننده ما در تیپ زدن و خوشتیپی به پای اینها برسد!

تابلویی که خاصیت خود را از دست داده است!

همچون بسیاری از اماکن فرهنگی دیگر بر سر در ورودی تابلویی با مضمون "رعایت حفظ حجاب اسلامی الزامی است" درج شده است. تابلویی که دیگر خاصیتش را در جامعه ی اسلامی ما از دست داده است و زنان و دختران مسلمان ما دیگر حتی نیم نگاهی هم به امثال این نوشته ها نمی اندازند چه رسد به اینکه بر گفته هایش جامه ی عمل بپوشانند.

همان روز/ داخل تالار

چراغ های تالار خاموش شده و نورافکن ها بر روی سن متمرکز شده اند. دود و رقص نور فضای مهیجی ایجاد نموده؛ هنوز چند دقیقه ای از شروع برنامه نگذشته اما هیجان مخاطبان به اوج خود رسیده است. در میان این هیاهو اما برخی ها آرام در کنار دلبران خود نشسته اند و از محیط فرهنگی بهره می برند. در زیر پوست کنسرتی که با مجوز رسمی از وزرات ارشاد اسلامی و با نظارت!! های معموله در حال برگزاری است، رفتارهای نامتعارف بیشماری دیده می شود. از ظاهر و پوشش گرفته تا رفتارهای نامتعارفی که در گوشه و کنار تالار قابل مشاهده است.

فیلم/ بخش هایی از کنسرت فرزاد فرزین در تبریز

مکانهایی نظیر کنسرتهای موسیقی ،تئاترها و سینماها و.... که در اصل قرار است محیطی برای ترویج فرهنگ و آرامش روانی خانواده ها باشد ولی تبدیل به مکانی برای ترویج فرهنگ منحط غرب شده است. مسئله "تهاجم فرهنگی" بعد از پایان جنگ تحمیلی به صورت جدی و رسمی تر در دستور کار دشمنان نظام اسلامی قرار گرفته و هر ساله از سوی استکبار جهانی میلیاردها دلار هزینه برای اجرای طرح های مرتبط با این مقصود، صرف می گردد و تا امروز کار را به جایی کشانده که از این روند با عنوان "جنگ نرم" یاد می شود.

یکی از مصادیقی که به تازگی به ویژه در شهر تبریز رواج پیدا کرده برگزاری کنسرتهایی است که نوع حضور افراد در این محافل ترویج اباحه گری در جامعه است و متاسفانه مسئولین فرهنگی نیز هیچ گونه نظارتی بر این امور ندارند. آنچه بدیهی ست این است که نفس برگزاری کنسرت محل مناقشه نیست آنچه که فعالین عرصه فرهنگ و نگارنده را نگران نموده حاشیه هایی است که اصل را مورد مناقشه قرار می دهد.

وزیر ارشاد: صدور مجوز کنسرت ها با نهایت دقت صورت می پذیرد

علی جنتی وزیر ارشاد اسلامی در حاشیه اختتامیه نهمین جشنواره شعر فجر و در جمع خبرنگاران در رابطه با مجوز برگزاری برخی کنسرت ها اظهار کرده بود: بارها گفته ام که وزارت ارشاد برای صدور مجوز کنسرت ها نهایت دقت را انجام می دهد تا کنسرت های مجوز گرفته از نظر فرهنگی مخالف موازین نباشد.

وی تاکید کرد: تلاش ما این است که موسیقی ها شعری فاخر داشته باشد و اجرایی درست. وقتی وزارت ارشاد با چنین حساسیتی برای این مسئله مجوز می دهد انتظار ما از مقامات قضایی و سایر مسئولان هم این است که اجازه دهند طبق روال کار انجام شود و اگر در مواردی خلاف موازین موردی پیش آمده به ما تذکر دهند و ما هم با همه وجود آن را پذیرا می شویم. این بهتر از آن است که برخورد قضایی صورت پذیرد و مانع از آن شویم که کنسرتی که بلیت آن فروخته شده، لغو شود.

شایسته است که جناب وزیر در رابطه با اشعار فاخر و اجرای درست نیز توضیحاتی ارائه نمایند، زیرا آنچه از محیط های برگزاری این کنسرت ها مشاهده می شود، اندکی و فقط اندکی مغایر با سخنان نفر اول فرهنگ کشور است.

کنسرت های استانی یا ملی؟ مسئله این است

نکته ی دیگری که پرداخت به آن خالی از لطف نخواهد بود، توجه به موسیقی محلی؛ مقامی و عاشیقی است. آنچه که خاطر هنر دوستان تبریزی را مکدر می کند عدم تبلیغ و ترویج موسیقی اصیل آذربایجان است. موسیقی روح نوازی که پر از مفاهیم زیبا و سازگار با زندگی مردم است و ارزش و بهای والای این هنر به هیچ روی قابل قیاس با سایر هنرها نیست و هنرمندان در این دیار از درجه و اعتبار بسیار بالاتری در میان مردم برخور دارند. هنرمندانی که شاید بسیاری در غربت گمنامی و تنهایی روزگار می گذرانند.

پیش از این در همین راستا گفتگویی با مدیر کل ارشاد استان در رابطه با برگزاری کنسرت های ملی و استانی داشتیم. در بخشی از این مصاحبه صفی پور در رابطه با اینکه چه تعداد از مجوز کنسرت های موسیقی متعلق به هنرمندان بومی و چه مقدار مربوط به هنرمندان ملی است گفته بود: «حوزه ی اثر گذاری کنسرت های موسیقی بسیار محدود است، ما موسیقی را در دو بخش محلی و ملی طبقه بندی کرده ایم که بیش از 80 درصد مجوز کنسرتهایی که در سطح استان داده ایم بر طبق آمار به موسیقی سنتی داده شده است. در سطح استان هر ماه تنها یک کنسرت ملی مجوز می گیرد.»

اینکه توجه و اهمیت دادن به موسیقی محلی که بخشی از فرهنگ این خطه است، در دستور کار مسئولین استانی قرار دارد، جای تقدیر دارد اما اینکه چه قدر توانسته ایم موسیقی محلی و عاشیقی را در بین جوانان استان معرفی کرده و زمینه حضور آنان را در چنین محافل ادبی و هنری را فراهم کنیم، هنوز جای بحث دارد.

سوال دیگر این است که آیا تبلیغات و اطلاع رسانی هایی که در رابطه با کنسرت های ملی در سطح شهر صورت می گیرد و هفته ها پیش از حضور خواننده پاپ در تبریز بنرهای بزرگ آن در نقاط پر تردد شهر نصب می گردد به همان میزان در رابطه با ترویج فرهنگ بومی ما هم هزینه می شود؟ آیا هزینه های چند صد هزار تومانی که به ازای صندلی های کنسرت مثلا رضا صادقی از مردم گرفته می شود، در رابطه با هنرمندان محلی و عاشیقی هم وجود دارد؟ خواننده های پاپ کشوری با چه مبلغی حاضر به برگزاری کنسرت در تبریز می شوند و چه هزینه هایی به جیب برگزار کننده ها سرازیر می شود؟ سهم خواننده های محلی در این پروسه چیست و 80 درصد مجوزی که به عاشیق ها داده می شود در کجا و چه زمانی و با چه تعداد مخاطب و چه رهاورد مالی و فرهنگی برگزار می شود؟

هنوز کنسرت "فرزاد فرزین" در تبریز تمام نشده بود که بنرهای بزرگ کنسرت موسیقی "محسن یگانه" در فلکه دانشگاه و نقاط پرتردد تبریز بر افراشته شد! این به معنی هدایت ذائقه ها به سمت و سویی که می خواهیم نیست؟ مسئولین فرهنگی چه تدبیری برای محیط های اسلامی!! کنسرت های موسیقی دارند؟!

آناج از تمامی مسئولین، متولیان فرهنگی و هنردوستان درخواست می نماید در راستای پاسخ یابی سوالهای مطرح شده این پایگاه خبری را یاری نمایند و در قسمت نظرات دیدگاه های خود را نسبت به برگزاری کنسرت ها و وضعیت هنرمندان محلی ابراز نمانید.

• برچسب ها
• #
• #
• #