«مصلحت» حکم میکرد که علیرضا فغانی در نیمه دوم مسابقه اخیر تراکتورسازی - نفت خطای آندو تیموریان را نادیده بگیرد و با دادن کارت زرد دوم به وی اخراجش نکند اما او طبق «قانون» عمل کرد و بیرون رفتن صحنهگردان اصلی بازی تیم تبریزی چنان بر این تیم اثر منفی گذاشت که تراکتورسازی بازی 3- یک برده را با تساوی 3-3 به پایان برد و با مشارکت نفت قهرمانی را به سپاهان کادو کرد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا،با این حال معرفی فغانی به عنوان عامل اصلی آن رویداد کملطفی به وی و جامعه داوران ارزنده ایران و انداختن تقصیرات فنی و فرجام یک ماجرای اجتماعی به گردن فردی است که خودش و کار و علاقهاش هیچ ارتباطی با این امور ندارد. عواملی که سبب شد تراکتورسازی قهرمان لیگ برتر چهاردهم نشود، متعدد بودند و فغانی کمترین سهم را در این ماجرا داشت. البته او این اشتباه را کرد که به جای «مدیریت» بازی، مسابقه را «داوری» کرد و با «آندو» بر اساس قانون برخورد کرد حال آنکه خود او میداند که در اکثر موارد مسابقات بزرگ و مهم مانند دربی تهران توسط همکاران او مدیریت میشود و نه قضاوت وگرنه اخراجها در آن دیدارها به حدی میرسید که دهها رویداد مثل واقعه اخیر ورزشگاه تبریز حادث میشد ولی اگر فغانی را که طبق قانون عمل کرد، نادیده بگیریم، مسائل مختلفی بازی فینالگونه لیگ را به سمت و سویی پیش بردند که دیدیم.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,
مهمترین ایراد تراکتورسازی در آن لحظات حساس همانطور که قبلا نیز برای شما نوشتهایم، مدیریت نکردن اوضاع و رها شدن بازی از دستش در 5 دقیقه پایانی مسابقه بود. اگر آندو در زمین میماند، میتوانست آن وسط را مدیریت و نتیجه را حفظ کند اما در غیاب او نه بازیکنی بود که وسط میدان را از چنگ هافبکهای تهاجمیتر شده نفت رهایی بخشد و نه مدیران و عوامل کنترلکننده در لب خط تا بر پیکر گداخته تراکتوریها آب سرد آرامش بپاشد و اوضاع را کنترل و مسائل را ساماندهی کند و رویدادهایی اتفاق افتاد که دیدیم و متاسفانه خبر اول ورزش کشور در 8، 9 روز اخیر بوده است.
اینکه چه کسانی خبر دروغین تساوی سپاهان با سایپا را در ورزشگاه تبریزی «چو» انداختند هنوز مشخص نیست اما این مساله کاملا آشکار است که اگر برای چنین رویدادی درخواست تکرار یک مسابقه مطرح شود، دیگر سنگ روی سنگ بند نخواهد شد و از این پس هر تیمی با اجرای «از پیش تعیین شده» چنین حوادثی هر نتیجهای را لغو و هر مسابقهای را به سمت و سوی دلخواه خود و تکرار دیدار خواهد کشید.
اگر به فیفا گفته شود که میخواهند به خاطر اینکه یک یا چند نفر در ورزشگاه گفتهاند که نتیجه یک دیدار دیگر چنین و چنان شده و تیمها تحت تاثیر آن با تمام وجود بازی نکردهاند بازی را تکرار کنند، میدانید چه خواهند گفت؟
بدتر از همه اینها اظهارنظرهای اخیر درباره نحوه داوری مسابقه فوق توسط کسانی است که اصولا سررشتهای در این خصوص ندارند. مقصر دانستن فغانی – چه عمدی، چه سهوی- به معنای قربانی کردن افرادی است که کمترین تقصیرات را در ماهیت و ذات این قضیه داشتهاند و حتی اگر این داور قبلا هم به سپاهان یاری رسانده باشد (فرضیهای غیرقابل اثبات) قضایای ریز و درشت و عجیب مسابقه تراکتور – نفت چه ارتباطی به وی دارد؟
در حالی که سایر کشورها هوای داوران شاخص خود را دارند و از هر جهت آنها را حمایت و شارژ میکنند، ما با چنین برخوردهایی معدود داوران برتر خود را میرانیم و از صحنه خارج میکنیم. فغانی هم مثل سایر داوران در عمرش اشتباهاتی داشته است اما نسبت دادن اصل ماجرا و مهمترین قسمت واقعه تبریز به وی انصاف و عدالت نیست و فقط ناظران را به این باور میرساند که میخواهند با مجازات و قربانی کردن یک نفر تقصیرات اصلی را پوشش بدهند و معترضان را آرام کنند.
امروز کسی نمیپرسد چرا تراکتورسازی هنر مدیریت آن دقایق حساس را برای حفظ برتری خود نداشت و ماجراها و افکار و سوالها به این نکات و پرسشها ختم میشود که چرا ارتباط در تمامی سطح ورزشگاه قطع شد (آیا واقعا در تمامی ورزشگاه قطع شد؟) و به چه سبب عدهای نتیجهای دروغین مربوط به مسابقهای دیگر را اعلام کردند و چرا در میان مدیران ارشد فدراسیون چند نفر اصفهانیاند؟!
وقتی این مسائل عمده میشود و به دلایل روشنتر و اصلیتر توقف تراکتورسازی توجه مبذول نمیشود، نتیجه کار چیزی میشود که میبینیم، قربانی کردن مردی که انتخاب ولو غیررسمیاش به عنوان بهترین داور سال آسیا به سبب قضاوت کماشتباه فینال جام ملتها در خاک استرالیا و دهها بازی مهم دیگر نمیتواند گزینش نامعقولی باشد و پس از شش، هفت سال یکهتازی روشن ایرماتوف ازبکستانی در صحنه داوری آسیا - و حتی جهان – هویتی تازه را برای سایر داوران این قاره به ارمغان آورده است و اگر دست از کمک و لطف (!) به او برداریم، میتواند در جام جهانی 2018 آبروداری کند.
,
ایران ورزشی
,انتهای پیام/
, انتهای پیام/]
ارسال دیدگاه