شهرک یا همان لکه صنعتی، در فریدونکنار که می‌توانست تعداد زیادی از جوانان بیکار و جویای کار این شهرستان را به اشتغال وادارد و سهم بسزایی در کاهش ناهنجاری‌های این جوانان داشته باشد، به آرزویی دست نیافتنی تبدیل شده است.

امروزه ضرورت ایجاد شهرک‌های صنعتی بر هیچکس پوشیده نیست اما دلیل عدم پیگیری مسئولان دولتی نسبت به این امر بسیار حیاتی و مهم، مبهم است.

در حالیکه فرماندار اسبق این شهرستان نتوانست به وعده‌های خود مبنی بر راه‌اندازی شهرک‌ صنعتی در فریدونکنار عمل کند، به نظر می‌رسد این دولت نیز برنامه‌ای برای تحقق این امر ندارد.

در دولت گذشته، عدم سرمایه‌های زیربنایی، زمین‌ مورد نیاز تاسیس این فضا و برخی بروکراسی‌های اداری از مهم‌ترین دلایل عدم احداث لکه صنعتی بوده است، اما با وجود تلاش‌های علی قاسمی و معاون وی، هرگز رنگ تحقق به خود نگرفت.
نکته بسیار مهم‌تری که ذهن بسیاری از جوانان را به خود مشغول کرده است عدم تدوام این راه از سوی نمایندگان دولت تدبیر پس از قاسمی برای به ثمر نشستن تلاش‌های فرماندار اسبق بود.

در اینجا اشاره به این نکته حائز اهمیت است که فریدونکنار به دلیل دارا بودن زمین‌های کشاورزی و تولید برنج و دریا و صید ماهی به راحتی می‌توانست با ایجاد یک لکه صنعتی، علاوه بر رونق اقتصادی مردم این منطقه، گامی موثر در اشتغال‌زایی که یکی از شعارهای اصلی و تحقق نیافته دکتر روحانی بوده است،بردارد.

این در حالی است که چندین زمین کشاورزی به دلیل شوره‌زار بودن می‌توانست مورد استفاده برای تاسیس این لکه صنعتی قرار بگیرد و حتی بخشی از زمین‌های روستای جزین این شهرستان برای این امر انتخاب شد اما به دلایل نامعلوم این مکان نیز مورد استفاده قرار نگرفت و امروز نیز هیچ اثری از ادامه پیگیری نسبت به این امر نیست.

به هر حال به نظر می‌رسد دولت تدبیر و امید در کنار توان مضاعفی که بر روی برداشته شدن تحریم‌ها برای بهبود شرایط اقتصادی گذاشته است، اگر کمی هم به رونق تولیدات داخلی با تاسیس لکه‌های صنعتی اهتمام داشته باشد، می‌تواند گام موثری در بهبود معیشت مردم و به ویژه جوانان جویای کار در این شهرستان بردارد و مسیر خدمت‌رسانی به این مردم ولایتمدار و حامی ولی‌فقیه را در بحث تحقق اقتصاد مقاومتی هموار سازد.

 

انتهای یپام/گ