یادداشت
بی معنایی کتاب؛ چالش جدی دانش آموزان در سایه تبلت و اینترنت
بی شک بی معنایی نسبت به کتاب و دیگر منابع نوشتاری از قبیل نشریه و...در بین دانش اموزان و دانشجویان از جمله آسیب های جدی بهره گیری غیر هدفمند از اینترنت، تبلت و دیگر ابزار های فن آوری نوین غربی در زمینۀ ارتباطات و اطلاعات محسوب می گردد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کلاس بیست ، در عصر و زمانه ای به سر می بریم که دسترسی به فن آوری ارتباطات و اطلاعات در بهترین وضعیت ممکن قرار دارد، از یک سو استقبال چشمگیر آحاد جامعه به ویژه نسل جوان و نوجوان از این تکنولوژی های نوظهور از قبیل استفاده سرسام آور از تبلت، موبایل هوشمند و اینترنت و حضور بی وقفه در فضای مجازی، وابستگی و اعتیاد نسبت به سبک زندگی مجازی را برای دانش آموزان به ارمغان آورده است که در نوع خود عوارض متعددی را موجب شده است.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, کلاس بیست,بی شک بی معنایی نسبت به کتاب و دیگر منابع نوشتاری از قبیل نشریه و...در بین دانش اموزان و دانشجویان از جمله آسیب های جدی بهره گیری غیر هدفمند از اینترنت، تبلت و دیگر ابزار های فن آوری نوین غربی در زمینۀ ارتباطات و اطلاعات محسوب می گردد.
,باید اذعان نمود مواجه مطلوب وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در کشور با این پیامدهای بنیادین، باید به عنوان اصل راهبردی در تقویت آموزش و بینش دانش آموزان و دانشجویان در نظام آموزشی کشور مد نظر قرار گیرد. زیرا تجربۀ آموزشی دو دهۀ اخیر در کشور بیانگر ناکارآمدی نظام آموزشی تحصیلی در میان دانش آموزان است، زیرا اتکاو وابستگی به مولفه آموزش محوری و غفلت از شاخصه های بینش محور منجر به سرگردانی و خستگی و رویگردانی دانش آموزان از متون درسی شده است.
,در کنار بحران رویکرد نادرست آموزشی در مدارس کشور موج روز افزون فرو رفتن در سبک زندگی مجازی و شیوع بیش از پیش آن در میان دانش آموزان بحران آموزشی کشور را تشدید کرده است به نحوی که افت شدید تحصیلی و بی انگیزگی و بی معنایی مطالعۀ متون درسی و نیز عدم بهره گیری از رسانه ای فرهنگ ساز به نام کتاب از جمله چالش های جدی در روند آموزش کشور محسوب می گردد، حال پرسش کلیدی این است که آیا سسیاستگذاران آموزش کشور می توانند با سیکل معیوب متون درسی معین شده و کم بازده در راستای تقویت و ارتقای بینش و تفکر محوری در بین دانش آموزان، به اهداف کلان نظام اسلامی در رشد و تعالی آینده سازان این کشور مبادرت ورزند؟
,به راستی آیا هنوز هم می توان دانش اموزان را صرفاً با متون درسی کم اثر و کم بازده بدون اهتمام به ایجاد حس کنجکاوی نسبت مولفه های فرهنگ ساز و مفاهیم بلند ارزشی به رشد و تعالی رهنمون ساخت؟ در سال های اخیر در سیستم آموزشی غرب مشاهده شده است که سیاستگذران امر آموزش در جوامع غربی علیرغم وجود روز افزون تکنولوژی نوظهور در آن سرزمین، با تغییرات کلیدی در متون درسی خود و ارجاع دانش آموزان به مولفه های فهم محور و بینش افزا از قبیل ضرورت تأمل دانش اموزان در طبیعت برای ارتقای فهم و دانش نوجوانان غربی بهره گرفته اند، حال این پرسش مطرح می گردد که متون آموزشی کشور علیرغم بهره گیری از معارف غنی شیعی و اسلامی و نیز فضای جغرافیایی بی نظیر در کشور چرا از سیستم آموزشی باز و با محوریت بینش افزایی در خلقت هستی و نیز تقویت مقولۀ تفکر و اندیشه در مفاهیم والای اسلامی به جای مولفه حفظ محوری و مطالعه کمیت محور..اقدام نمی کند؟
,آیا تبعات اعتیاد به تبلت و اینترنت به صورت غیر هدفمند نباید مسئولان آموزشی کشور را به فکر وادارد که باید متد آموزشی کشور را به سمت محوریت بینش و تفکر شوق داد نه اینکه بسته هایی از اطلاعات تاریخ گذشته و بعضاً کم اثر را به خورد دانش اموزان داده و با محوریت امتحان در راستای ارزش یابی دانش اموزان برآیند؟
,لذا باید گت باید مولفه های آموزشی را برای دانش اموزان معنا دار نمود تا به صورت خودکار مواجهۀ مطلوب با تکنولوژی های نوظهور نیز هدفمند گردد که به نظر می رسد محوریت کتاب و نیز ایجاد اتاق فکر و اندیشه برای ارائه راهکارهایی برای تقویت فهم پذیری و ارتقای اندیشه نواجوانان از قبیل محوریت داستان، هنر، سینما و تقویت تخیل... باید به عنوان اصل کلیدی مورد اهتمام سیاستگذاران آموزشی وزارت آموزش و پرورش و دیگر نهادهای مسئول قرار گیرد.
,امید است متولیان امر آموزش در کشور با فهم چالش های موجود در نوع رویکرد مواجهۀ دانش اموزان با ابزارهای ارتباطی و اطلاعاتی نوظهور در راستای تقویت مولفۀ بینش به جای اتکای صرف به آموزش بهره گیرند زیرا در غیر این صورت سیکل معیوب طرد متون آموزشی و نیز سیر قهقرایی استفاده نامطلوب و غیرهدفمند از ابزارهایی هم چون تبلت و اینترنت آینده معرفتی کشور را دچار تلاطم و بحران خواهد نمود که زمزمه های این بحران هم اکنون به گوش می رسد.
,نویسنده: مهدی نجفی
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه