گفتگو با هنرمندان اصفهانی به بهانه همایش بین المللی هنر و صناعات؛
هنرهای محبوب ولی فراموش شده را بشناسیم
همایش بین المللی هنر و صناعات در فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی با تاکید بر هنرهای رو به فراموشی در سه محور آموزش، ارزش و اقتصاد هنر در دانشگاه اصفهان در حال برگزاری است.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از ندای اصفهان، نخستین همایش بین المللی هنر و صناعات در فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی با تاکید بر هنرهای رو به فراموشی در سه محور آموزش، ارزش و اقتصاد هنر در تاریخ ۲۲ و ۲۳ اردیبهشت ماه در سالن پیامبر اعظم دانشگاه اصفهان برگزار می گردد. این همایش توسط دانشگاه هنر اصفهان و کمیته فرهنگ و تمدن اسلام و ایران و با مشارکت شهرداری، میراث فرهنگی، اتحادیه صنایع دستی، حوزه هنری و ادره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی به اجرا در آمده است.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, ندای اصفهان،,در این هماش جمعی از هنرمندان هنرهای خود را که رو به فراموشی قرار گرفته در معرض نمایش گذاشته اند.
از جمله این هنرها معرق چوب است که خانم حانیه ابوطالبی در مورد تاریخچه این هنر گفت: معرق عبارت است از برش چوب با رنگهای طبیعی؛ به عنوان مثال از چوب درخت سنجد که شامل پیچ های زیادی است برش های گل و یا هر شکل دیگری زده می شود و در چوب درخت گلابی کار می شود. با توجه به شواهدی که از شهر سوخته پیدا شده است (تکه چوب معرق کاری شده) قدمت این هنر به ۴۰۰۰ سال پیش بر میگردد.
وی افزود: حدود ۲۴ نوع معرق داریم که ازجمله معرق مخلوط با خاتم، گره چینی، معرق سیم کوبی، معرق رویه کوبی و معرق حجم را می توان نام برد.
هنر دیگر ساخت قفل های سنتی است. آقای صادق کیانی در مورد این هنر چنین توضیح داد: قفل های سنتی ایران (از جنس فولاد) یکی از هنرهای اصیل ایران بوده که استاد حسن کیانی (پدر صادق کیانی) از ۵۰ سال پیش تا به حال احیاگر آن بوده است.
وی افزود: متنوع ترین و هنری ترین قفل های دنیا، قفل های ایرانی هستند که هرکدام از قفل ها با توجه به فیزیک قفل و کاربردش مکانیزم مخصوص به خود دارند؛ مانند: قفل در قلعه، قفل در مجری و…
از دیگر هنرهای این پدر و پسر ساخت دستبند (دیهیم ایرانی)، زیور آلات، ظروف فلزی و ساخت اسطرلاب نجومی است.
از دیگر هنرهای رو به فراموشی هنرهای پاپیه ماشه و کاغذ سنتی هستند. خانم نرگس کریمی اظهار کرد: این هنر از اواخر دوران تیموری (به عنوان جلد) روی کتاب ها بوده است. در دوران صفوی روی قلمدان و جعبه زیور آلات، جعبه عینک و… کار می شده است.
پاپیه ماشه خمیر کاغذ است شامل لایه های کاغذ که با سیریش به هم می چسبند، سپس بتونه می خورند و بعد سنباده و در مرحله آخر رنگ می شوند. طرح های کار شده روی آنها شامل گل و مرغ و یا چهره است و در پایان روغن کمال را به عنوان محافظ روی نقاشی می زنند. این هنر بسیار محدود است.
خانم کریمی در مورد کاغذ سنتی گفت: برای تهیه این کاغذ الیاف طبیعی ریز می شوند، پخته می شوند، کوبیده شده و در تشتی ریخته و بعد با قالبی از آنجا خارج می شوند. آنها را بین دو نمد گذاشته تا آب اضافه آنها گرفته شود و بعد تحت پرس قرار می گیرند که هم آب آنها کاملا گرفته شود و هم صاف شوند. سپس روی آنها آهار زده می شود که در قدیم برای آهار از سیریشم ماهی، سیریشم خرگوش، نشاسته، لعاب برنج، تخم خربزه و یا تخم خیار استفاده می شد ولی امروزه از نشاسته و لعاب برنج استفاده می شود.
هنر رو به فراموشی دیگر در این همایش، کارتی بافی است. خانم آذر روشن این هنر را چنین توصیف کرد: پیشینه این هنر بر می گردد به زمانی که فرهنگ و تمدن به وجود آمد.
در قدیم از این هنر به عنوان بافت طناب یا بند (با ضخامت های متفاوت) استفاده می شد که برای بستن بار بر روی اسب و الاغ و یا بستن رختخواب و غیره استفاده می شد. عشایر هنوز هم از این بندها استفاده طنابی می کنند، ولی در شهر امروزه این هنر را در جنبه تزئینی استفاده می کنند. مانند: دستبند، هد سر، تزئین لباس و…
و اما هنر فیروزه کوبی که خانم مهری السادات یاغچی عنوان کرد: این هنر جزء هنرهای معاصر ۱۰۰ سال اخیر است و در حال حاضر تنها در اصفهان انجام می شود.
در این هنر دانه های فیروزه را روی سطح چیده و در مشعل با دمای ۳۰ درجه گرم می کنیم و همزمان روی آن پودر لاک می پاشیم؛ پودر به سرعت ذوب شده و سطح کار را می پوشاند. سپس پرداخت کاری می شود و در آخر با روغن زیتون و یا روغن کنجد پولیش داده می شود تا شفاف گردد.
از جمله هنرهای دیگر موجود در همایش می توان به: منبت، رشتی دوزی، نقاشی پشت شیشه، نگارگری موزه ای، قلاب بافی، احجام فلزی، زره بافی، ملیله سازی نقره و قلم کار نقاشی را نام برد.
شما می توانید تصاویر اختصاصی زیبا از این همایش را در اینجا مشاهده کنید.
انتهای پیام/
در این هماش جمعی از هنرمندان هنرهای خود را که رو به فراموشی قرار گرفته در معرض نمایش گذاشته اند.
,از جمله این هنرها معرق چوب است که خانم حانیه ابوطالبی در مورد تاریخچه این هنر گفت: معرق عبارت است از برش چوب با رنگهای طبیعی؛ به عنوان مثال از چوب درخت سنجد که شامل پیچ های زیادی است برش های گل و یا هر شکل دیگری زده می شود و در چوب درخت گلابی کار می شود. با توجه به شواهدی که از شهر سوخته پیدا شده است (تکه چوب معرق کاری شده) قدمت این هنر به ۴۰۰۰ سال پیش بر میگردد.
,وی افزود: حدود ۲۴ نوع معرق داریم که ازجمله معرق مخلوط با خاتم، گره چینی، معرق سیم کوبی، معرق رویه کوبی و معرق حجم را می توان نام برد.
,
, هنر دیگر ساخت قفل های سنتی است. آقای صادق کیانی در مورد این هنر چنین توضیح داد: قفل های سنتی ایران (از جنس فولاد) یکی از هنرهای اصیل ایران بوده که استاد حسن کیانی (پدر صادق کیانی) از ۵۰ سال پیش تا به حال احیاگر آن بوده است.
,وی افزود: متنوع ترین و هنری ترین قفل های دنیا، قفل های ایرانی هستند که هرکدام از قفل ها با توجه به فیزیک قفل و کاربردش مکانیزم مخصوص به خود دارند؛ مانند: قفل در قلعه، قفل در مجری و…
,از دیگر هنرهای این پدر و پسر ساخت دستبند (دیهیم ایرانی)، زیور آلات، ظروف فلزی و ساخت اسطرلاب نجومی است.
,
, از دیگر هنرهای رو به فراموشی هنرهای پاپیه ماشه و کاغذ سنتی هستند. خانم نرگس کریمی اظهار کرد: این هنر از اواخر دوران تیموری (به عنوان جلد) روی کتاب ها بوده است. در دوران صفوی روی قلمدان و جعبه زیور آلات، جعبه عینک و… کار می شده است.
,پاپیه ماشه خمیر کاغذ است شامل لایه های کاغذ که با سیریش به هم می چسبند، سپس بتونه می خورند و بعد سنباده و در مرحله آخر رنگ می شوند. طرح های کار شده روی آنها شامل گل و مرغ و یا چهره است و در پایان روغن کمال را به عنوان محافظ روی نقاشی می زنند. این هنر بسیار محدود است.
,خانم کریمی در مورد کاغذ سنتی گفت: برای تهیه این کاغذ الیاف طبیعی ریز می شوند، پخته می شوند، کوبیده شده و در تشتی ریخته و بعد با قالبی از آنجا خارج می شوند. آنها را بین دو نمد گذاشته تا آب اضافه آنها گرفته شود و بعد تحت پرس قرار می گیرند که هم آب آنها کاملا گرفته شود و هم صاف شوند. سپس روی آنها آهار زده می شود که در قدیم برای آهار از سیریشم ماهی، سیریشم خرگوش، نشاسته، لعاب برنج، تخم خربزه و یا تخم خیار استفاده می شد ولی امروزه از نشاسته و لعاب برنج استفاده می شود.
,
, هنر رو به فراموشی دیگر در این همایش، کارتی بافی است. خانم آذر روشن این هنر را چنین توصیف کرد: پیشینه این هنر بر می گردد به زمانی که فرهنگ و تمدن به وجود آمد.
,در قدیم از این هنر به عنوان بافت طناب یا بند (با ضخامت های متفاوت) استفاده می شد که برای بستن بار بر روی اسب و الاغ و یا بستن رختخواب و غیره استفاده می شد. عشایر هنوز هم از این بندها استفاده طنابی می کنند، ولی در شهر امروزه این هنر را در جنبه تزئینی استفاده می کنند. مانند: دستبند، هد سر، تزئین لباس و…
,
, و اما هنر فیروزه کوبی که خانم مهری السادات یاغچی عنوان کرد: این هنر جزء هنرهای معاصر ۱۰۰ سال اخیر است و در حال حاضر تنها در اصفهان انجام می شود.
,در این هنر دانه های فیروزه را روی سطح چیده و در مشعل با دمای ۳۰ درجه گرم می کنیم و همزمان روی آن پودر لاک می پاشیم؛ پودر به سرعت ذوب شده و سطح کار را می پوشاند. سپس پرداخت کاری می شود و در آخر با روغن زیتون و یا روغن کنجد پولیش داده می شود تا شفاف گردد.
,
, از جمله هنرهای دیگر موجود در همایش می توان به: منبت، رشتی دوزی، نقاشی پشت شیشه، نگارگری موزه ای، قلاب بافی، احجام فلزی، زره بافی، ملیله سازی نقره و قلم کار نقاشی را نام برد.
,شما می توانید تصاویر اختصاصی زیبا از این همایش را در اینجا مشاهده کنید.
, اینجا ,انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه