مؤلف کتاب "راز قطعنامه" مطرح کرد؛

• سه‌شنبه ۲۹ تیر ۱۳۹۵ ۱۵:۱۳
• کد خبر : 822324

• اخبار
• سایر رسانه ها

مؤلف کتاب "راز قطعنامه" گفت: برخی آقایان در آن زمان به دنبال این بودند تا با اتمام هرچه سریع تر جنگ، شعار مرگ بر آمریکا از دهن مردم واین شعار از سطح جامعه حذف شود تا زمینه برای برقرار رابطه با شیطان بزرگ فراهم شود؛هدفی که امام همواره با آن مخالفت می کرد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ کامران غضنفری در گفتگو با ناب نیوز در خصوص قطعنامه 598 و آتش بس جنگ ایران و عراق گفت: برخی از مسئولین در آن زمان اعتقادی به ادامه جنگ نداشتند و از اواخر سال 61 به دنبال این بودند که با اعلام آتش بس جنگ را خاتمه داده و با صدام برای صلح به مذاکره بنشینند اما حضرت امام همواره با این خواسته آنها مخالفت می کرد.

مؤلف کتاب "راز قطعنامه" تصریح کرد: خواسته این جریان که در رأس آن ها هاشمی رفسنجانی بود، این بود که جنگ زودتر تمام شود تا بتوانند با آمریکا رابطه برقرار کنند؛ در واقع جنگ مانع بزرگی برای آنها به شمار می رفت چرا که به واسطه آن، مردم هرروز شعار مرگ بر صدام و آمریکا سر می دادند.

وی افزود: لذا آقایان به دنبال این بودند تا با اتمام هرچه سریع تر جنگ، شعار مرگ بر امریکا از دهن مردم واین شعار از سطح جامعه حذف شود تا زمینه برای برقرار رابطه با شیطان بزرگ  فراهم شود.

غضنفری با بیان اینکه آنها به دنبال هدفی بودند که امام همواره با آن مخالفت می کرد، اذعان داشت: در همین راستا این افراد برای اینکه شرایط را به گونه ای فراهم کنند که حضرت امام مجبور به پذیرش آتش بس تحمیلی شود، جنگ را به نحوی هدایت می کردند که اهداف امام محقق نگردد؛ یعنی امام می فرمود این جنگ خاتمه نمی پذیرد الا به سقوط صدام و حزب بعث عراق اما آنها اعتقادی به این خواست امام نداشتند و می گفتند فقط باید قسمت کوچکی از خاک عراق را تصرف کنیم، سپس اعلام آتش بس کرده و بعد با صدام در مورد صلح مذاکره کنیم.

وی با اشاره به اینکه این سیاستی بود که همواره در پیش گرفته بودند و پس از آزادی خرمشهر تا پایان جنگ آن را دنبال می کردند، بیان کرد: همین امر باعث شد جنگ فرسایشی و طولانی شود و اهداف امام محقق نشود چرا که آقایان اعتقادی نداشتند تا همه امکانات و توانمندی کشور را در راستای پشتیبانی از کشور بسیج کنند.

مؤلف کتاب "راز قطعنامه" ادامه داد: آنها فقط مقدار اندکی پول، بودجه و امکانات در اختیار جبهه ها می گذاشتند تا امورات روزمره خود را بگذارند و عملیات های محدودی انجام دهند؛ اعتقاد براین نبود که آنقدر امکانات به نیروهای رزمنده داده شود تا عملیات های گسترده که منجر به سقوط صدام می شود، انجام دهند و همواره هم بااین امر مخالفت و در آن کارشکنی می کردند.

غضنفری عنوان کرد: وقتی در 29 تیر 66 قطعنامه 598 در شورای امنیت سازمان ملل به تصویب رسید، از همان زمان شروع به زمینه سازی برای خاتمه جنگ و وادار کردن امام خمینی (ره) به پذیرش قطعنامه نمودند.

وی ابراز کرد: زمانی که در آخر تیرماه 66 به امام خبر دادند آمریکا ناوهای خود را به سمت خلیج فارس آوردند، ایشان فرمودند اگر من باشم اولین ناو آمریکایی را که وارد شود زده و غرق می کنم؛ اما آقای مصلحت سنج در آن زمان مصلحت ندانست این کار صورت بگیرد؛ دو ماه بعد پس از درگیری های پراکنده نیروهای ما با ناوهای آمریکایی، بازهم فرمانده جنگ مصلحت ندانست ناوها زده شود؛ در اردیبهشت 67 پس از سقوط فاو، امام مجدد برای زدن ناوها پیغام می دهند اما این اتفاق صورت نمی گیرد و دلیل آن هم این بود که مطابق با نقشه خود، شرایطی برای پذیرش آتش بس تحمیلی توسط امام فراهم کنند.

غضنفری با اشاره به اینکه اوضاع در آن زمان به گونه ای هدایت شد که عراق پس از درگیری، مناطقی را که طی 6 سال تصرف کرده بودیم، بگیرد، اظهار داشت: آنها در پشت صحنه دیپلماسی پنهانی به موازات دیپلماسی عملیات خود دنبال می کردند و آن این بود که  در اسفند 66  مخفیانه و بدون اطلاع امام خمینی (ره) پذیرش قطعنامه 598 را به شورای امنیت سازمان ملل اعلام کردند؛ یعنی آقای ولایتی وزیر خارجه در نهم اسفند 66 نامه ای به دبیر کل سازمان ملل می دهد و امادگی اجرای قطعنامه را اعلام می کند و 4 روز بعد هم آقای محلاتی در یادداشتی رسمی به رییس شورای امنیت اعلام می کند جمهوری اسلامی آماده اجرای قطعنامه است.

مؤلف کتاب "راز قطعنامه" با تاکید براینکه این کار بدون اطلاع امام بود و خبر انجام آن هم در کشور سانسور شد، گفت: درواقع با این دیپلماسی پنهان در اسفند 66 به آمریکا و صدام اعلام کردند که ما قطعنامه را پذیرفتیم ودیگر عملیات جدیدی علیه شما نخواهیم کرد.

وی ادامه داد: لذا صدام با خیال راحت اجازه می دهد منطقه جنگی عوض شود و با نقشه ریزی قبلی، والفجر 10 ما از جنوب کشور به شمال غرب در کردستان عراق منتقل شد؛ علی رغم اینکه آیت الله خامنه ای که آن زمان رییس جمهور بودند و بخشی از فرماندهان عملیاتی سپاه با این تغییر جبهه مخالف بودند، اما این تصمیمی بود که هاشمی رفسنجانی و رضایی گرفته بودند و به این اعتراضات توجهی نکردند.

غضنفری با اشاره به اینکه این تغییر جبهه در راستای تخلیه منطقه جنوب از نیروها بود، اذعان داشت: اغلب نیروهای مستقر و امکانات تدافعی در فاو تخلیه شد که این در واقع چراغ سبز غیرمستقیمی به صدام بود که زمینه برای پس گیری فاو اماده است؛ او نیز در 28 فروردین 67 فاو را یک روزه از ما پس گرفت؛ به دنبال آن در 4 خرداد 67 منطقه عمومی شلمچه را در هشت ساعت و در 4 تیر 67 جزایر مجنون را در چند ساعت پس گرفت.

مؤلف "راز قطعنامه"  خاطرنشان کرد: در واقع این موضوع برنامه ریزی شده بود که عراق این مناطق را پس بگیرد تا آقایان به امام بگویند اگر وضع به همین منوال پیش رود، عراق خوزستان را خواهد گرفت و بدین ترتیب امام را تحت فشار قرار دادند تا قطعنامه 598 را بپذیرد که به تعبیر ایشان مانند سرکشیدن جام زهر بود.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #