مرگ مسابقات ورزشی سیستانیان با خشکی تالاب هامون/مسابقات توتن سواری؛ ورزشی که کشوری نشد
در اوقات فراغت صیادان و شکارچیان تالاب هامون بازی راه اندازی شده است که به مسابقات توتن سواری شهرت یافت و علاقه مندان زیادی را به شرکت در این بازی کشاند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از ندای هیرمند؛ توتن نام قایق محلی است که در روستاها و مناطق حاشیه دریاچه ی هامون در زابل مورد استفاده فراوان اهالی در زمان زنده بودن تالاب هامون قرار می گرفته است؛ نقش این وسیله حمل و نقل مردم وسیله صید آنان می باشد بطوری که بدون آن قادر به زندگی نبودند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, ندای هیرمند,در این بین در اوقات فراغت صیادان و شکارچیان بازی راه اندازی شده است که به مسابقات توتن سواری شهرت یافت و علاقه مندان زیادی را به شرکت در این بازی کشاند، از جمله اهداف این بازی را می توانست تقویت عضلات دست، سرعت و قدرت نام برد تعداد بازیکنان در این مسابقات به دلخواه بوده است و محدودیتی وجود ندارد.
,توتن سواری ومسابقات آن هرچندگاه یکبار بین توتن سواران به مناسبتهای مختلف برگزارمی شود و بصورت یکنفره می باشد و مسابقه یا بازی باسوت داور شروع می شود و هر شرکت کننده که همان توتن سوارمی باشد به حالت ایستاده داخل توتن و با استفاده ازپچو(پارو) طول مسابقه را طی می کند و هرشخص که زودتر به خط پایان برسد برنده می باشد.
,
,
توتن ها به وسیله چوب بلندی به ارتفاع 5 تا 6 متر مه با آن توتن به حرکت در می آورند و استفاده مدام از این چوب برای به حرکت درآوردن توتن در مرور زمان عضلات بدن را به شدت تقویت می کند و باعث به وجود آمدن یک ورزش مفید در استفاده از این نوع قایق ها می شود.
,
علی صیادی یکی از توتن سواران حاشیه هامون گفت: هرکجا نام هامون است توتن را به دنبال دارد وتوتن هم به همراه پَچو ،توتنها قایقهای محلی بودن که از توتک (توت ) ساخته میشدند و کلیه امورات صید و صیادی؛ حمل بار و کوچ هامونیان از نقطه ای به نقطه دیگر در هامون از طریق آن صورت می گرفت.
,وی افزود: امروزه برای حرکت دادن قایقها بر روی آب از موتور های مخصوص استفاده می کنند که قدرت و سرعت بیشتری نسبت به توتنهای گذشته دارد اما در گذشته که از این قایقهای موتوری خبری نبود برای راه اندازی توتنها بر روی آب از روش پَچو کردن استفاده می کردند.
,
صیادی ادامه داد : پَچو با پارو تفاوت بسیاردارد اما عملکرد هردوی آنها تقریبا یکسان است؛ پَچوها، چوبهای بلند سه الی چهارمتری وگاها بیشتر ند که از چوب سپیدار به جهت راست بودن وسبک بودن وزن آن مورد استفاده قرار میگرفتند و به جهت شباهت عملکرد آن با پا که عضوی از بدن انسان وراه رفتن با آن انجام می شود.
,
وی خاطر نشان کرد: واژه پا را به ابتدای آن اضافه کرده وعنوان پَچو یا پاچو (چوبی که به جلو میراند ) را برآن نهاده اند؛ پَچو کردن یک توتن در آب شگرد خاصی دارد که هامونیان با تسلط کامل این کار را انجام می دادند ودر یک مسیر مستقیم ساعتها برروی آبها توتنها را میراندند.
,
این توتن سوار با تجربه ابراز داشت : قسمت پایین پَچوهها را نوک تیز می کردند تا هنگام فشار وارده جهت راندن توتن به جلو مقداری در زمین فرو رفته واز لغزندگی آن جلوگیری کند و بر سرعت آن بیفزاید .
,
, اما هامونیان توتنها را ازیاد نبرده اند چراکه سالیان سال در هنگام آبادانی هامون با آن زیسته اند با این حال اکنون نیز وقتی آب در هامون جاری می شود از این توتنها استفاده می شود؛ یکی از مزایای عمده برتری آن با توجه به سرعت کم نسبت به قایقهای موتوری در آن است که این توتنها در عمق بسیارکم آب نیز قابل استفاده اند در حالی که برای استفاده قایقها عمق آب باید بیشتر از یک متر باشد تا پروانه آن از زمین فاصله داشته باشد.
,در پایان مسابقات توتن سواری نیز جوایزی به نفرات اول اهداء می شد که سهم مقام اول مسابقات یک راس گوسفند بوده است؛ مسلماً با تداوم این مسابقات در بستر هامون میتوانست به عنوان یک ورزش به نام سیستانیان ثبت گردد و در سراسر کشور اجرا شود.
,انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه