بازتاب از بی بی سی؛ همدردی از ایرانی 

دو هفته از ماجرای قتل دردناک ستایش قریشی دختر افغانی در خیرآباد قرچک ورامین به دست نوجوان 17 ساله ایرانی می‌گذرد. موضوع دردناکی که با وجود گذشت دو هفته و وقوع حوادث و رویدادهای جدید در سطح ملی و بین المللی، کماکان در رأس اخبار رسانه‌های ایرانی و بین المللی و از همه مهم‌تر در راس برنامه‌ها و گزارش‌های بی بی سی فارسی قرار دارد. 
ماجرای قتل ستایش بی شک جنایتی فجیع و دردناک طی سالیان اخیر بود که وقوع آن بیش از آنکه در افغانستان و افکار عمومی جهان، همدرد و متألم داشته باشد در ایران همدرد داشت و ریشه یابی آن تلنگری بزگ برای مردم و مسئولین بود. 
 

در واقع این رویداد بیشتر در رسانه‌های بین المللی بازتاب و پیامدهای خاص خود را برای کشورمان داشت حال آنکه این حادثه دردناک در ایران فراتر از بازتاب، همدردی همه ایرانیان با خانواده قربانی و سایر اتباع افغانی را در ایران برانگیخت. اما این بازتاب و پیامدهای خاص آن برای ایران چه بود و چگونه قابل تحلیل است؟ 

چه کسانی بهانه دست غرض ورزان دادند؟ 

حدود 6 سال است که افرادی منسوب به گروه‌های حقوق بشری حامی مهاجرین در سطح جهان می‌کوشند تا با فعالیت‌های شبانه روزی در سازمان ملل متحد و استمداد از لابی امریکا، ایران را کشوری ضد افغانی و نژادپرست نشان دهند. 
کشوری که در آن اتباع کشور افغانستان هیچ حقی ندارند و نمی‌توانند از حق اقامت مقطعی، تحصیل و درمان برخوردار شوند ضمن اینکه رفتار مردم و نظام این کشور نیز با اتباع افغانستانی رفتاری نژادپرستانه است. 
در صورتی که ایران تنها کشور در جهان است که با دستور صریح و مستقیم شخص اول مملکت همه اتباع افغانی در آن حق تحصیل به زبان مادریشان را دارند. 
ایران تنها کشور در جهان است که 20 درصد از کل مهاجرین افغانستان را در خود برای سالیان متمادی جای داده و به همین میزان نیز بسیاری از فرصت‌های شغلی خود را در اختیار اتباع این کشور نهاده است. 
اما آیا رسانه‌ای نیز از این اقدامات ایران خبر و گزارشی منتشر کرد؟ در حالی که سالانه ده‌ها افغانی در پاکستان زیرفشار کار کشته می‌شوند و همانگونه که سالانه صدها نفر در داخل خاک افغانستان توسط گروه‌های مورد حمایت کشورهای منطقه به استثنای ایران کشته می‌شوند. 
مسلماً هیچ رسانه‌ای خدمات نظام جمهوری اسلامی ایران به افغانستان را بازتاب نمی‌دهد اما در عوض حادثه قتل ستایش قریشی توانست با فراهم آوردن خوراک رسانه‌ای که پس از گذشت دو هفته هنوز هم ادامه دارد همه زحمات و سرمایه گذاری‌های کشور را در افغانستان زیر سئوال ببرد تا جایی که همدردی‌های بی سابقه و فراگیر ایرانیان هم بازتابی در ارائه گزارش‌های یکجانبه بر ضد ملت نداشت. 

خودزنی با چاقوی تلگرام 

اما جای این پرسش وجود دارد که چگونه ماجرای قتل ستایش قریشی با این سرعت فراگیر و پای آن به آن سوی مرزها باز شد؟
 

در حالی که اخباری از این دست در مراتب طبقه بندی‌های قوه قضائیه و نیروی انتظامی جزو اخبار فوق محرمانه طبقه بندی می‌شود و فوق محرمانه نیز شامل اخباری می‌شود که درز آنها برخلاف منافع و امنیت عمومی کشور است از این رو متصدیان محافظت از اخبار فوق محرمانه هرگز نباید این اخبار را افشا و زمینه لو رفتن آنها را فراهم کنند. 
برهمین اساس رسانه‌ها و خبرنگاران نمی‌توانند از این اخبار مطلع شوند و یا در صورت اطلاع نمی‌توانند این اخبار را به دلیل مخدوش شدن منافع ملی بدون نظارت مرجع قضایی و امنیتی کشور منتشر کنند.
اما در ماجرای قتل کودک افغانی شرایط به گونه دیگری رقم خود. 
چنانکه خبر این قتل بلافاصله و حتی زودتر از خبرگزاری‌هایی چون فارس و مهر در فضای شبکه تلگرام منتشر و پس از آن نیز موج عظیمی پیرامون این خبر در فضای مجازی به راه افتاد. 
موج انتشار اخبار مربوط به قتل دختر افغانی به حدی فراگیر و بی سابقه بود که خبرگزاری‌های رسمی و پربازدید کشور را وادار به انعکاس این خبر فوق محرمانه نمود و جالب اینجاست که خبرگزاری‌های کشور خبر قتل ستایش را ابتدا نه از زبان مقامی رسمی و مرتبط مانند سخنگوی قوه قضائیه، نیروی انتظامی و یا دستکم کارآگاه پرونده که از زبان و مرجع شبکه‌های اجتماعی و در راس آنها تلگرام نقل کردند.

از رنجی که می‌بریم 

هرچند این موضوع بسیا خطرناک و تهدید آفرین است اما به همان نسبت نیز درز اخبار محرمانه کشور از طریق تلگرام کاملاً طبیعی می‌نماید چرا که از میان 100 میلیون کاربر فعال تلگرام 45 میلیون نفر آنها ایرانی هستند و بنا به گفته رابرت اسنودن روزانه 14 میلیار بسته اطلاعاتی از ایران خارج می‌شود و از سویی نیز 20 درصد از پهنای باند مصرفی در ایران به تلگرام اختصاص دارد که به همین میزان 20 درصد از سود این هزینه به صرف طراحان این نرم افزار است. 
اکنون فرض کنید ماجرای ستایش و همه هزینه‌ها و خدشه‌هایی که این حادثه به منافع ملی و وجه بین المللی ایرانیان وارد ساخت نیز فراموش شد. 
اما سئوال اصلی اینجاست آیا همانگونه که برخی می‌توانند از شبکه تلگرام برای انتشار اخبار محرمانه و مخربانه استفاده کنند اعضای گروهک‌های تروریستی داعش، کومله، دموکرات، ریگی، مجاهدین و اصلا همه دشمنان این ملت نمی‌توانند از این ابزار برای اجرای اهداف شوم و جنایت کارانه خود در ایران استفاده کنند؟ 
در حالی که تلگرام بسیار بهتر از یک بی سیم می‌تواند ابزاری برای هماهنگی‌های لازم میان تروریست‌ها و دشمنان این ملت باشد. چنانکه در حوادث بمب گذاری داعش در پاریس نیز داعشی‌ها با بهره گیری از ارتباطات آن لاین بازی‌های رایانه‌ای موفق به طراحی، هماهنگی و اجرای نقشه جنایت کارانه خود در پاریس شدند. حال فرض کنید داعشی‌ها بخواهند در داخل کشور از ابزار تلگرام برای اجرای عملیات تروریستی استفاده کنند؟ 

سهل انگاری وزیر ارتباطات در مورد تلگرام و شبکه‌های اجتماعی 

در ایران اما ما با خیالی بس آسوده و بدون توجه به اینکه مدیران تلگرام حاضر نیستند به هیچ وجه از مقررات کشور ما تبعیت کنند با این نرم افزار چون دوست و محرم اندرونی رفتار می‌کنیم و هیچ واکنشی هم به درخواست رد سرورهای تلگرام برای انتقال به ایران نشان نمی‌دهیم. 
از سویی نیز وزیر ارتباطات با نهایت خوش بینی به ماجرای تلگرام می‌نگرد. چنانکه بارها در مواقعی که اوج بحران سازی در تلگرام صورت می‌گرفت وزیر محترم ارتباطات از فیلتر کردن این نرم افزار ممانعت به عمل آورد با این توجیه که این اقدام آزادی‌های ایرانیان را تهدید می‌کند.
 

در حالی که هر نوع فیلتر کردن و یا ساماندهی وضعیت شرکت تلگرام با انتقال سرورهایش به ایران نه محدودسازی آزادی‌های مدنی که حفاظت از منافع ملی و فضای امن کشور است که آزادی‌های مدنی باید زیر سایه آنها شکل بگیرد. 
برهمین اساس تلگرام در بسیاری از کشورهای جهان نظیر فرانسه، کانادا، آلمان، هندوستان و دانمارک با محدودیت‌هایی از نظر ساعات استفاده و نوع محتوای تولیدی مواجه است در حالی که این شبکه در کشور ایران به صورت صددرصد آزاد در هر گوشه از جمله در حیطه اخبار فوق محرمانه کشور – نظیر حادثه قتل ستایش-جولان می‌دهد و هیچ کس در وازرت ارتباطات نیز دستکم به فکر ساماندهی آن نیست. 
با این روند یقینا درز رویدادهای امنیتی که انتشار آنها منافع ملی ایرانیان را خدشه دار می‌کند، ادامه خواهد داشت. مگر اینکه وزیر محترم ارتباطات دستکم بتوانند بانیان تلگرام را به انتقال سرورهایی به ایران مجاب کند در غیر این صورت آخرین دوا داغ است و باید تن به فیلتر اجباری تلگرام داد. 
همچنین نکته قابل توجه در اعترافات پسرنوجوان و قاتل ستایش استفاده وی از گروه‌ها و کانال‌های مستهجن تلگرام بود که زمینه ساز وقوع این حادثه شد نکته‌ای که زنگ خطری بس بزرگ برای خانواده‌ها و مسئولان ایرانی است و سال‌هاست مورد غفلت قرار گرفته است. 
اگر امروز با عبرت گرفتن از ماجرای قتل این دختر افغانی به فکر چاره نباشیم در آینده‌ای نزدیک باید شاهد اتفاقات ناخوشایند برای ستایش‌های دیگر سرزمین مان باشیم. 
انتهای پیام/م