یادداشتی به مناسبت 29 دی، روزملی هوای پاک/

هوای پاک نیازمند وجود اقتصادی سبز است

وجود عوارض آلایندگی فی نفسه در ایجاد انگیزه برای صاحبان صنایع در کنترل و مهار آلودگی های محیط زیست و ترغیب سرمایه گذاری به منظور استفاده از فناوری های نوین و تجهیزات کاهنده آلودگی تاثیرگذار بوده است.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل ازشاهوخبر؛ هوا یکی از پنج عنصر اصلی برای ادامه حیات انسان است. هوای پیرامون محیط ما مخلوطی از گازهای مختلف است کـه قـسمت اعظـم آن را گازهـای اکـسیژن و نیتـروژن تـشکیل می دهند. هوای سالم و طبیعی به طور تقریبی شامل 78 درصد نیتروژن، 21 درصد اکسیژن ، 93/0 درصـد آرگـون، 3/0 درصد گاز کربنیک و مقادیر بسیار جزئی از گازهای نئون، هلیوم، کریپتون، گزنون، رادون، اوزن، هیدروژن و غیره می باشد. هرگاه هر نوع ماده گازی، بخار، مایع، جامد ، تشعشع پرتوزا و غیر پرتوزا و یا مجموعه ترکیبی از آنهـا در هوای آزاد پخش و باعث انتشار آلاینده هایی از قبیل دود، دوده، ذرات معلق، اکسیدهای گـوگرد، اکسیدهای ازت، مونواکسیدکربن، اکسید کننده ها، هیدروکربنها، اسیدها، آمونیاک و غیره شود، هوای آلوده تلقی می گردد و این آلودگی هوا می توا ند مضر به حال انسان، حیوان، گیاه و یا آثار و ابنیه باشد.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, شاهوخبر,

منابع عمده آلودگی هوا عبارتند از منابع طبیعی و مصنوعی. منابع مصنوعی آلودگی ها که سهم به مراتب بیشتری در قیاس با منابع طبیعی در آلوده سازی هـوا دارنـد بـه دسـت انسان بوجود آمده و آلودگی های ناشی از فعالیتهای او می باشد. پیشرفت جوامع بشری در عرصه تکنولوژی و صنعت با عوامل زیان آوری که حاصل از این پیشرفت می باشد رو به رو شـده که هر یک از آنها به نوبه خود اثرات مخرب و ویران کننده برای جوامع بشری به ارمغان می آورد. استفاده فزاینده از منـابع طبیعی نظیر مواد خام و تولید انرژی با استفاده از سوختهای فسیلی و توسعه صنعتی باعث افزایش آلودگی هوا و آب، تولید مواد سمی و پساب های صنعتی و تخریب محیط زیست شده است که البته در فرآیند توسعه نمی توان انتظار داشت بـدون تغییرات در محیط، رشد صنعتی و اقتصادی امکان پذیر گردد.

باید در نظر داشت که متخصصان محـیط زیـست در اهـداف خود به دنبال چنین امر محالی نیستند. اما این حقیقت نیز برای همه آشکار گردیده که آلودگی هـای تولیـد شـده توسـط جوامع بشری فشار مضاعفی بر اکوسیستم ها و یا به عبارتی تنوع زیستی وارد می کنند و بدون اتخاذ تدابیر فوری این روند برگشت ناپذیر، رعایت اصول توسعه پایدار و حفظ محیط زیست نمی توان آینده مطلوبی برای نسل حاضـر و نـسلهای بعـد تصور نمود وجهانی فقیر از لحاظ بیولوژیک را برای نسلهای آینده به ارث خواهیم گذاشت. تخریب و آلودگی محیط زیـست به ویژه در نیمه دوم قرن بیستم موجب آن شد تا اندیشمندان اعتقاد پیدا کنند. اگر رشد اقتصادی و حفاظت محیط زیست با یکدیگر سازگار نشوند در آن صورت در آینده امکان زندگی مناسب برای بشر بـر روی کـره زمـین متـصور نخواهـد شـد . اکنون زمانی است که باید این سوال را از خود بپرسیم آیا می توانیم وضعیت آب و هوایی و محیط زیـست دنیـای پیرامـون خود را نجات دهیم یا بگذاریم جهانمان با گذشت هر لحظه از زمان هر چه بیشتر گرم و آلوده شده و به صحرایی لـم یـزرع که پر از آلودگی است تبدیل شود. با توجه به اثرات مخرب و زیان آور آلـودگی محـیط زیـست ، لـزوم حفاظـت از محـیط زیست اصل غیر قابل تردیدی است که در جهان امروز پذیرش عامه داشته و این ضرورت به موازات رشد صنایع و تکنولوژی و بدنبال آن بروز آلودگیها، اهمیت بیشتری پیدا کرده است.

بر اساس مفهوم توسعه پایدار، ملاحظات مربوط به محیط زیست می تواند و باید در فعالیت های اقتصادی مورد توجه قرار گیرد. به بیان دیگر یکی از محورهای اصلی توسعه پایدار، توجه به موارد زیست محیطی در اقتصاد است که در چارچوب اقتصاد سبز مطرح می گردد. اقتصاد سبز از سه شاخه متمایز تشکیل می شود که عبارت است از بیان اقتصاد سبز در چارچوب یک مرحله گذار و بر مبنای یک الگوی اقتصادی، تمرکز بر ظرفیت های بالقوه بخش های اقتصادی و صنایع سبز به عنوان موتور رشد اقتصادی و در نهایت تمرکز بر اقتصاد سبز بر مبنای کاهش تغییرات اقلیمی. در راستای رسیدن به اهداف این مهم، سه رویکرد راهبردی شامل رویکرد اقتصادی، اجرایی و رویکرد ترکیبی مد نظر قرار می گیرد که رویکرد ترکیبی با اتفاق نظر به عنوان رویکرد مناسب مطرح می باشد. در واقع این انتخاب، تمرکز بر راه کارها و سیاست های اقتصادی را توام با وضع قوانین و آیین نامه ها لازم می داند.

در کشور ما نبود زیر ساخت های الزام اقتصادی، قوانین مالیاتی و یا تعرفه ای متناسب با اقتصاد سبز به عنوان مسئله ای مهم در این راستا مطرح می باشد و در واقع به عنوان یکی از چالش های پیش روی اقتصاد سبز در کشور تلقی میگردد. حرکت به سمت اقتصاد سبز مستلزم اصلاحات و تغییر نگرش های بنیادی به مسائل توسعه پایدار است. در این راستا اصلاح قوانین، استانداردها، مقررات و ممنوعیت های الزام در هر بخش اقتصادی و تعامل با اقتصاد جهانی به عنوان مهمترین رکن شناخته می شود و در این رابطه امروزه سیاست حمایت از محیط زیست با بهره گیری از ابزارهایی همچون مالیات یا جرائم از جمله رهیافت های مهم و اثرگذار در کشورهای مختلف، بویژه کشورهای توسعه یافته می باشد.

بر این اساس مالیات سبز بطور اعم و مالیات بر انتشار آلاینده ها بطور اخص، به عنوان ابزاری کارآمد برای جبران خسارت های زیست محیطی و دنبال نمودن اهداف مدیریت محیط زیست مطرح است. در حقیقت مالیات های زیست محیطی، ازمحورهای توسعه پایدار کشورها و از سیاستهای مؤثر در زمینه کنترل عوامل آلودگی با استفاده از ابزارهای اقتصادی می باشد. بنابراین وجود عوارض آلایندگی فی نفسه در ایجاد انگیزه برای صاحبان صنایع در کنترل و مهار آلودگی های محیط زیست و ترغیب سرمایه گذاری به منظور استفاده از فناوری های نوین و تجهیزات کاهنده آلودگی تاثیرگذار بوده است.

نویسنده: حشمت قربانی

انتهای پیام/

]