• شنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۵ ۱۲:۵۰
• کد خبر : 1027475

• اخبار
• اجتماعی

براساس آمار رسمی کشور، بخش بزرگی از شهر‌ها و روستاهای کشور در آستانه‌ انقلاب اسلامی محروم از پزشک و امکانات بهداشتی بودند و در این میان زنان و کودکان سهم بیشتری از این محرومیت داشتند؛ با یک مقایسه آماری می‌توان تفاوت وضعیت بهداشت، درمان و سلامت مردم درحکومت پهلوی و بعد از انقلاب اسلامی را متوجه شد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از خبرگزاری سینا؛ یکی از شاخص‌های مهم برای سنجش میزان توسعه یافتگی و رفاه مردم، بررسی وضعیت بهداشت، درمان و سلامت مردم است؛ براساس آمارهای رسمی، بخش بزرگی از شهر‌ها و روستاهای کشور در آستانه‌ی انقلاب اسلامی محروم از پزشک و امکانات بهداشتی بودند و در این میان زنان و کودکان سهم بیشتری از این محرومیت داشتند.

یکی از اهداف انقلاب اسلامی، بالا بردن سطح سلامت و ایجاد شرایط لازم برای دسترسی عادلانه و فراگیر آحاد مردم به خدمات بهداشتی درمانی مناسب بود؛ به همین منظور از آغاز انقلاب اسلامی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از جمله وزارتخانه‌های فعال ایران سعی در حفظ تامین و ارتقاء سلامت مردم جامعه داشت و برای رسیدن به اهداف خود اقدام به تامین نیروی انسانی ورزیده، تأسیس مراکز درمانی و ساخت بیمارستان‌ها، ارتقاء سطح کیفیت تجهیزات پزشکی و نیز دادن آموزش و بالا بردن سطح آگاهی مردم نسبت به بیماریها و آموختن روشهای پیشگیری ازآنها، کرد.

درباره وضعیت بهداشت و سلامت موارد دیگری نیز هست که در پیش از انقلاب وجود نداشته است و از دستاوردهای انقلاب محسوب می‌شود؛ نظیر:

پیشگیری گسترده از بیماری‌ها با واکسیناسیون بعد از انقلاب اسلامی

– مسئولان بهداشت ایران پس ازپیروزی انقلاب اسلامی، طی طرح‌های گسترده واکسیناسیون نظیر واکسیناسیون فلج اطفال، دیفتری، کزاز و از بسیاری از بیماری‌های مسری پیشگیری کرده‌اند.

– طی سال‌‏های اخیر، سازمان بهداشت جهانی دو بار ایران را به عنوان موفق‏ترین کشور جهان در کاهش نرخ مرگ و میر کودکان مورد تقدیر قرار داده است.

مبارزه جدی با قاچاق مواد مخدر بعد از انقلاب اسلامی

– طبق آمارهای بین المللی بیش از ۸۰ درصد مواد مخدر مکشوفه در سطح جهان در مرزهای ایران کشف و منهدم می‌شود که به همین جهت نیز ایران بارها از سوی مجامع جهانی مورد تقدیر قرار گرفته است و کمیته مبارزه با مواد مخدر سازمان بهداشت جهانی، مرکز آموزش منطقه‌ای خود را ایران قرار داده است.

سیستم آب و فاضلاب؛ حل یکی از بزرگترین معضلات بهداشتی دوران حاکمیت رژیم پهلوی بعد از انقلاب اسلامی

در زمان سقوط رژیم شاهنشاهی در سال 1357 تنها 5/1 میلیون نفر (4%) از جمعیت ایران، تحت پوشش آب و فاضلاب که رابطه زیادی با سلامتی و بهداشت جامعه دارد، قرار داشتند؛ روستاهای ایران به طور مطلق از هیچ سیاستی در رابطه با آب و فاضلاب پیروی نمی‌کردند و از این جهت مستقیما در مقابل خطر ابتلا به انواع بیماری‌ها قرار داشتند اما در جمهوری اسلامی این وضعیت تغییر کرده است و هم اکنون حدود 23 میلیون نفر (40%) از جمعیت تحت پوشش سیستم آب و فاضلاب قرار دارند و 5/4 میلیون فقره انشعاب واگذار شده است.

تعداد مشترکان آب شهری – آب سالم و بهداشتی- در سال ۱۳۵۷، ۷/۲ میلیون رشته بوده که هم اکنون به 5/12 میلیون رشته افزایش یافته است؛ تعداد شهرهای تحت پوشش آب شهری از ۴۵ شهر به 1113 شهر در حال حاضر افزایش یافته است؛ آبرسانی به روستاها از ۱۲۰۰۰ روستا در سال ۱۳۵۷ به ۳۳۲۹۷ روستا در سال 1391 رسیده است.

باید گفت که در طول حاکمیت رژیم پهلوی یکی از معضلات مناطق روستایی در کشورمان، عدم دسترسی به آب سالم و بهداشتی بود؛ بر اساس آمارهای مرکز آمار ایران، در سال 1355، از حدود 9/2 میلیون واحد مسکونی روستایی، در حدود 3/2 میلیون یا به عبارتی 79% از جمعیت روستایی فاقد تأسیسات لوله کشی لازم بوده‌اند.

به عبارت دقیق تر در آمارهای سرشماری سال 1355، از 2.927.952 مسکن روستایی، 2.297.430 واحد مسکونی فاقد لوله کشی آب بوده‌اند و از کل واحدهای مسکونی روستایی 534.794 واحد (18%) از طریق مخزن عمومی، 745.477 واحد (26%) از طریق چاه، 830.934 واحد (28%) از طریق قنات، 352.052 واحد (12%)از طریق رودخانه، 830.934 واحد (28%) از طریق چشمه و 26.245 واحد (009/0 %) از سایر منابع آب تأمین می‌شد.

این وضعیت در دوران پس از انقلاب به صورت بسیار زیادی تغییر کرده است و اکنون ایران بالاترین درصد دستیابی به آب آشامیدنی سالم را در خاورمیانه دارد؛ تخمین زده شده‌است که ۹۲ درصد از جمعیت به آب آشامیدنی سالم دسترسی دارند (نزدیک به ۱۰۰ درصد در مناطق شهری و ۸۰ درصد در مناطق روستایی)

تصفیه خانه آب شهری نیز از جمله اقلامی است که مقایسه عملکرد آن در نظام جمهوری اسلامی و نظام شاهنشاهی میزان اهتمام این دو نظام را به بهبود رفاه عمومی جامعه نشان می‌دهد؛ رژیم شاه تا سال 1357 فقط 27 واحد تصفیه خانه آب شهری در سطح کشور تأسیس کرد، در حالی که در جمهوری اسلامی تعداد تصفیه خانه‌های آب شهری هم اکنون به 124 واحد رسیده است.

طول شبکه جمع آوری فاضلاب در سال 1357 فقط 2800 کیلومتر بود که این میزان در جمهوری اسلامی هم اکنون 48941 کیلومتر رسیده است؛ یعنی جمهوری اسلامی ایران ظرف سه دهه بیش از 17 برابر تمام دوران رژیم پهلوی اقدام به تأسیس شبکه جمع آوری فاضلاب کرد.

اگر طبقه بندی بیماری‌های عفونی ناشی از آب مثل بیماری‌های حصبه، وبا، بیماری‌های کبدی، تراخم، زخم‌های پوستی، اسهال خونی، کرم‌های روده‌ای، بیماری خواب تب زرد و ده‌ها بیماری دیگر را که ناشی از مصرف آب‌های آلوده است در نظر آوریم، مشخص خواهد شد، چگونه رژیم مشروطه سلطنتی به جای استفاده درآمدهای کلان فروش نفت ایران در بهبود زندگی مردم، آن را به جیب سرمایه داران امریکایی و تولید کنندگان سلاح‌های کشتار جمعی و یا صرف عیش و نوش خاندان سلطنتی و جشن‌های مضحک 2500 ساله پادشاهی می‌کرد.

بهبود وضعیت تغذیه بعد از انقلاب اسلامی

در دورانی که شاه کار طبخ اغذیه جشن‌های 2500 ساله را به رستوران ماکزیم پاریس محول کرد، بر اساس آمارهای موجود در سال 1351، مصرف کالری 16 میلیون نفر یعنی 52% جمعیت ایران کمتر از حداقل نیاز، 4 میلیون نفر از این عده یعنی حدود 13% جمعیت به شدت دچار سوء تغذیه بودند.

براساس گزارشات بین المللی منتشر شده، میزان متوسط کالری مصرفی ایران برای هر نفر در سال ۲۰۰۹، ۳۱۴۳ کالری است؛ درحالی که این میزان در سال 1961 برابر با 1747 کالری برای هر نفر بوده است و این وضعیت نشان از رشد تقریبی ۳ برابری است که نمایانگر بهبود وضعیت مردم است.

افزایش سرمایه‌گذاری‌ها در بخش بهداشت و درمان بعد از انقلاب اسلامی

افزایش ١٠٠ برابری سرمایه‌گذاری در بخش بهداشت و درمان بعد از انقلاب اسلامی منجر به رشد ٤٠٠ درصدی شاخص‌های بهداشتی و درمانی طی سال‌های پس از پیروزی انقلاب شده است که شاخص "امید به زندگی" نیز در مقایسه با قبل از انقلاب از ٥٠ به ٧٥ سال رسید.

قبل از پیروزی انقلاب حدود ٧ دانشکده پزشکی در دانشگاه‌ها ایجاد شده بود اما در حال حاضر حدود ٤٠ دانشگاه علوم پزشکی در سراسر کشور به فعالیت می‌پردازد.

تعداد ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی از حدود ٦٠٠ نفر قبل از پیروزی انقلاب به حدود ٦ هزار نفر در سال افزایش یافت.

سال 57،  تعداد کل پزشکان دارای کارت نظام پزشکی حدود ١٧ هزار نفر بود،  در حالی که طی این سال های گذشته، حدود140  هزار پزشک در دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور تربیت شده‌اند.

در حال حاضر حدود ٩٧ درصد داروهای مورد نیاز در داخل کشور تولید می‌شود و در بیمارستان‌های کشور حدود ٩٠ هزار تخت وجود دارد درحالی که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی تعداد تخت‌های بیمارستانی در کشور در مجموع ١٥ تا ٢٠ هزار تخت بود.

اذعان مخالفان جمهوری اسلامی ایران به وضعیت بد بهداشت و درمان ایران در دوره حکومت پهلوی

همه این‌ها از دستاوردهای با ارزش سال‌های پس از انقلاب در حوزه بهداشت و درمان بوده است؛ یرواند آبراهامیان از تاریخ نگاران و نویسندگانی که جزو مخالفین انقلاب اسلامی است در خصوص وضعیت معیشت مردم در دوران حکومت پهلوی می نویسد: چهارده سال پس از انقلاب سفید، هنوز در ایران نسبت پزشک به بیمار بسیار اندک، میزان مرگ و میر کودکان بالا و نسبت تخت‌های بیمارستان به جمعیت بسیار پایین بود؛ با وجودی که ایران در این دوره یکی از ثروتمندترین و پردرآمدترین کشورهای خاورمیانه بود اما از لحاظ نسبت تخت بیمارستانی به جمعیت، از پایین‌ترین کشورهای خاورمیانه به حساب می‌آمد.

در جدول زیر به طور کلی براساس آمارهای موجود از دوران رژیم پهلوی و دوران کنونی پس از انقلاب، مقایسه‌ای را در خصوص وضعیت بهداشت، سلامت و توزیع خدمات و تجهیزات بهداشتی و پزشکی انجام شده است که می‌تواند تفاوت‌ها و تغییراتی که در این زمینه درطول سه دهه پس از انقلاب را مشاهده کرد.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #
• #