ای کاش اهمیت رسانه برای مسئولان ما درک شود/ چرا در شرایط بحرانی غزه، من باید تهران باشم؟!

سهیل کریمی مستندساز گفت: ای کاش جایگاه اصحاب رسانه در نظر مسئولان ما بیشتر از اینها درک شود که اگر درک می شد، الان من به عنوان یک مستندساز بحران، نباید در دل تهران باشم و می بایستی در دل این جنگ حضور پیدا می کردم.

سهیل کریمی مستندساز در گفتگو با خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ درباره خبرنگاران شهیدی که در غزه نگذاشتند صدای این همه شجاعت و در عین حال مظلومیت مردم فلسطین خاموش شود، گفت: موضوع شهادت این تعداد خبرنگارانی که در غزه به شهادت رسیده اند، چیز عجیبی نیست، چون از ماهیت رژیم کودک کش صهیونیستی چیزی جز این انتظار نمی رود.

وی افزود: اما موضوعی که شاید این روزها نیاز به تامل بیشتر دارد، «اهمیت رسانه» است که ای کاش مسئولان ما متوجه این نکته می شدند که این سلاح رسانه، چقدر برنده و گیراست و آن کسانی که از این سلاح استفاده می کنند، نه در خط مقدم بلکه جلوتر از خط مقدم و در کنار همه مردمی که هر روزه در حال شهادت اند، همراه با خانواده هایشان در حال جان دادن هستند. خبرنگار الجزیره، نه تنها خودش بلکه زن و فرزندانش نیز در این راه به شهادت رسیدند. پس ما با مجموعه ای به نام اصحاب رسانه مواجه ایم که بیشترین تاثیر و کارکرد را در جنگ و بحران ها دارد و ای کاش جایگاه اصحاب رسانه در نظر مسئولان ما بیشتر از اینها درک شود که اگر درک می شد، الان من به عنوان یک مستندساز بحران، نباید در دل تهران باشم و می بایستی در دل این جنگ حضور پیدا می کردم.

سهیل کریمی مستندساز در ادامه گفت: ما همیشه به عنوان نیروهای آتش به اختیار، فرش زیر پایمان را می فروشیم تا در دل بحران باشیم و کار تولید کنیم و بعد اگر از آنجا زنده و سالم برگشتیم، تازه باید به هر جا و هر کسی التماس کنیم تا آن اثر را از ما خریداری کنند تا دوباره بتوانیم همان فرش زیر پایمان را بخریم و ای کاش در حد همین هم برای ما ارزش قائل باشند. به عنوان مثال هزینه اعزام همین خبرنگاران به لبنان و مرز غزه که خروجی آن چنانی نداشته، می توانست هزینه تولید چند کار خوب مستند، نمایشگاه عکس و آثار تاثیرگذار باشد.