نوشیروانی، مرد توانا و نیک‌اندیش بی‌پایان؛
قلبهایی که به عشق خیّر ماندگار می‌تپد
خیّر بزرگوار سیدحسین فلاح نوشیروانی بانی امور خیر و موسس ده‌ها مرکز عام‌المنفعه، از چهره‌های ماندگار کشور و استان مازندران است که در تاریخ همواره از ایشان به نیکی و به عنوان اسوه و الگوی نیکوکاران یاد می‌شود.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از پایگاه خبری تحلیلی بلاغ، ۱۵ آبان در تقویم طبری مازندران به نام روز بابل نام گرفته است و علت این نام‌گذاری نیز خیر نیک‌اندیش سید حسین فلاح نوشیروانی بوده است، خیر ماندگاری که قلب‌های بسیاری نه تنها در شهرستان بابل بلکه در کشور به عشقش می‌تپد
مردی وارسته که مریدان بسیاری دارد و اسطوره‌ای وصف‌نشدنی برای شهر خیران است.
به بهانه روز بابل و تولد خیر نیک‌اندیش نوشیروانی به میان مردم این شهرستان رفتیم تا نظرشان را در مورد این اسطوره جویا شویم.
نوشیروانی محدودیت جغرافیایی نداشت
علی عالمیان از جمله شهروندان بابلی در گفتگو با خبرنگار بلاغ با اشاره به اقدامات شایسته این خیر نیک‌اندیش گفت: اگر بخواهید اسطوره هرشهر را معرفی کنید هرکسی به نظر خود نامی را می‌گوید ولی اگر از ما مردم بابل بپرسید اسطوره شهر شما چه کسی است بی‌شک می‌گوییم زنده یاد نوشیروانی.
وی ادامه داد: نه به علت اینکه خیرات زیادی کرد چون اقدامات این بزرگ مرد آنچنان زیاد است که نمی‌شود در چند جمله خلاصه کرد بیمارستان، پارک، زندان، کتابخانه، دانشگاه از جمله اقدامات شایسته ایست که همه مردم از آن باخبرند د رحالی که خیرات این بزرگ‌مرد چنان زیاد است که مربوط به یک شهرستان بیش نبوده است زیرا محدوده جغرافیایی نداشته بلکه به خاطر از خود گذشتگی بوده که این خیر از خود به جای گذاشته و باعث شده که نامش برای این شهرستان ماندگار شود.
تاریخ و تمدن را مردان بی‌ادعا می‌سازند
محمد اصغرزاده از اهالی روستای معلم‌کلای شهرستان بابل در گفتگو با خبرنگار بلاغ ضمن بیان این جمله که فرهنگ و تمدن را کسانی ساخته‌اند که در تاریخ کمتر از آنها نام برده شده است گفت: مردان بزرگی که دل و جان و تمام هدفشان در جهت کمک به بهبود زندگی و رشد و ترقی بشریت بوده است در تاریخ همیشه ماندگارند و از آنان به نیکی یاد شده است.
وی با بیان اینکه یکی از این مردان بزرگ بی‌ادعا، عارف نیکوکار مرحوم سید حسین فلاح نوشیروانی است عنوان داشت: مردی که بنا به قولی تمام اموالش را در جهت امور خیریه و کمک به مستمندان و ارتقاء سطح بهداشت، رفاه، آموزش و امور مذهبی مردم هزینه کرده است.
اصغرزاده تصریح کرد: مرحوم نوشیروانی روستا زاده‌ای وارسته و خودساخته بود که از خانواده‌ای کشاورز و دامدار برخاسته بود اما توانست با پشتکار و توانایی فوق‌العاده‌اش در زمینه کسب و تجارت به موفقیت‌های شگفت‌انگیزی دست یابد.
این شهروند بابلی با بیان اینکه این اسطوره بابلی سبک زندگی متفاوتی داشته است اظهار کرد: در حالی که در ابتدای زندگیش خودش مستأجر بود ولی برای دیگران خانه می‌ساخت. خدا هم دید و خوشش آمد و به او ثروت داد و داستان زندگی‌اش تازه از آنجا شروع شد؛ داستان مردی که برای همیشه جاویدان شد.
کمبودها انگیزه پیشرفت می‌شود
زیور محمدی از اهالی روستای نشونکلا شهرستان بابل است که زمانی ازاین مرحوم صحبت می‌کند چشمانش پراشک می‌شود می‌گوید: شنیده است روزی نوشیروانی با راننده‌اش به روستای دیوا می‌رفت که در میدان روستا با صحنه‌ای مواجه می‌شود که آن صحنه باعث می‌شود که در روستای دیوا درمانگاه و در شهر بابل بانک خون را بسازد. وی بسیاری از خدماتش را محرمانه انجام داده است به عنوان مثال در هنگام احداث بانک خون، خودش با اهدای ۵۰۰ سی‌سی آن را بی‌سر و صدا افتتاح کرد.
وی با چشمان پراشک می‌گوید: نوشیروانی اسطوره‌ای بود که دیگر مانند او زاده نخواهد شد ثروتمندان زیادی در ایران زندگی می‌کنند اما جرات بخشیدن ندارند.
حال سری میزنیم به یکی از اقدامات شایسته این خیر نیک‌اندیش به نام مرکز نگهداری معلولان نوشیروانی که این مرکز در تاریخ 27 تیرماه 1346 هجری شمسی بانام (پرورشگاه نوشیروانی) با مجوز شماره ۷۳۵۸ استانداری به قائم مقامی انجمن شهر بابل و نمایندگی شهردار وقت امان‌الله صفایی منعقد شد.
سپس در ۲۲ بهمن سال ۱۳۶۰ سازمان بهزیستی استان مازندران این بنا را که توسط زنده یاد سید حسین فلاح نوشیروانی بنا شده بود را برای نگهداری معلولان ذهنی درخواست نمود چون مکان بلااستفاده بود از طریق مراجع ذیصلاح مورد موافقت قرار گرفت که نگهداری از انسان‌هایی که از توانایی ذهنی برخوردار نبودند آغاز شود.
خانه معلولان نیز در ابتدای امر سه سال اول به‌صورت هیات امنایی توسط سازمان بهزیستی و با همکاری خیران تامین می‌شد و معلولان از سراسر استان مازندران و گلستان پذیرش می‌شدند. اما در حال حاضر به صورت هیات امنایی با مدیریت یکی از خیران اداره می‌شود.
راه چگونه رفتن رمز ماندگاریشان است
مرتضی بزرگی مدیرعامل مرکز معلولان ذهنی و حرکتی نوشیروانی در گفتگو با خبرنگار بلاغ بیان کرد: نوشیروانی فرهنگی است که با تفکر نیک‌اندیش نشات گرفته و هر چه می‌گذرد نامش در تاریخ این مرزوبوم ماندگارتر می‌شود و در حال حاضر نیز این خیرات تبدیل به الگویی برای شهروندان شهرستان تبدیل شده که در حال حاضر می‌توان به جرات گفت که این شهرستان لقب پایتخت خیران در کشور است.
وی تصریح کرد: این مرد وارسته به این جمله رسیده بود که اموال این دنیا امانتی بیش نیست و هر آنچه را که داشته باشی مالتان نخواهد بود بلکه آنچه راکه انفاق کرده‌اید مالشان خواهد بود.
پبزرگی اظهار کرد: افرادی مانند سید حسین نوشیروانی انسان‌های هستند که راه چگونه رفتن را آموخته‌اند و این رمز ماندگاریشان بوده است که امروز مردم به صورت خودجوش یاد او را گرامی می‌دارند.
وی در پایان گفت: اقدام خیرخواهانه و تفكر بزرگ نیكوكاری مرحوم نوشیروانی سبب شد كه امروز خیرین بزرگی به سمت مدرسه‌سازی و توسعه فضای علمی و فیزیكی آموزش و پرورش روی آورند و حال زادروز این بزرگ مرد برازنده این شهرستان است.
به گزارش بلاغ، مرحوم سید حسین فلاح نوشیروانی فرزند سید احمد در حدود سال ۱۲۸۱ هجری شمسی در روستای نوشیروانكلا از توابع شهرستان بابل دیده به جهان گشود و ۲۳ اسفند سال ۱۳۵۰ پس از ۶۹ سال خدمت و نیكوكاری به دیار باقی شتافت.
بی‌شک در رأس مراکز متعدد فرهنگی و درمانی که ایشان ایجاد کرده‌اند، نام دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل به عنوان یک مرکز علمی شاخص با تلالو خاصی در جهان می‌درخشد، دانشگاهی که نتیجۀ تفکر و اندیشه‌های والای ایشان بود، اکنون به عنوان یکی از دانشگاه‌های بزرگ کشور و جهان در عرصه‌های علمی و پژوهشی به خوبی مطرح است.
ارسال دیدگاه