وقف علم؛
جهاد علم دانشجویی در راه رضای خدا
امروزه اهمیت علم و دانش بر بشریت مخفی نیست، همه مکاتب بشری و ادیان آسمانی بر کسب علم و دانش تأکید دارند و پیشرفت و ترقی در مسیر علم را افتخارآمیز می‌شمرند. لکن بدون تردید دین مبین اسلام بیش از هر دین و آیین دیگری به علم بها داده و انسان‌ها را به تعلیم و تعلّم فراخوانده است، اما آنچه که بسیار اهمیت دارد این است که وقتی علم آموختیم در چه راهی مصرف کنیم.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از پایگاه خبری دانشجویان بیدار، در مصاحبه با دانشجویی که در راه رضای خدا جهاد علم می‌کند و هر روز در یکی از روستاهای دور افتاده بجنورد به بچه‌های روستای خود قرآن آموزش می‌دهد.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, دانشجویان بیدار,نرگس رضایی دانشجویی ترم شش رشته الهیات از دانشگاه پیام‌نور بجنورد بیان کرد: وظیفه هر مسلمانی است که دین خود را نسبت به مردم جامعه خود ادا نماید.
,این دانشجو عنوان کرد: برای اینکه بتوانم دین خود را ادا کنم و علمی که به کمک خداوند متعال کسب کرده‌ام را در راه درست مصرف کنم بچه‌های روستا را بهترین گزینه یافتم و بر خود واجب دانستم که علمی که آموختم را مصرف کنم تا در آخرت مدیون خداوند نباشم.
,رضایی تصریح کرد: به مدت دو سال است تابستان هنگامی که به روستا برمی‌گردم اوقات فراغتم را در کنار بچه‌ها می‌گذرانم.
,این دانشجو فرهنگی اظهار کرد: بچه‌ها روح لطیفی دارند و انسان در کنارشان آرامش می‌یابد روزانه حدود 3 ساعت را با بچه‌ها می‌گذرانم و این امر باعث می‌شود همیشه شاداب باشم چون شور و اشتیاق بچه‌ها زیاد است انسان بسیار احساس سرزندگی دارد.
,رضایی گفت: دانش‌آموزان دختر هستند و از ساعت 15 تا 18 به صورت مرتب سه کلاس برگزار می‌شود و به بچه‌ها قرآن آموزش داده می‌شود و تقریبا تمامی بچه‌های روستا در این کلاس‌ها شرکت می‌کنند.
,در این کلاس‌ها بچه‌ها از رده سنی 6 تا 13 سال حضور دارند برای بچه‌های رده سنی 6 تا 8 سال ساعت 15 تا 18، رده سنی 9 تا 10 سال از ساعت 16 تا 17 و رده سنی 11 تا 13 سال در ساعات 17 تا 18 آموزش می‌بینند.
,دانش آموزان بسیار به این کلاس‌ها علاقمند هستند و هر روز بعد ظهر حضور پرشور در کلاس‌ها دارند حدود کلی دانش آموزان از 6 تا 13 سال به 90 نفر می‌رسد که رده سنی 11 تا 13 سال استقبال بیشتری دارند.
,والدین این دانش آموزان نیز بسیار مشتاقند که فرزندانشان در این کلاس‌ها شرکت کنند و در ماه مبارک رمضان هر روز بعدظهر دوره قرآن توسط اهالی روستا در منزل یکی از اعضای دوره برگزار می‌شود.
,دانشجویان متناسب با علمی که می‌آموزند در برابر خداوند مسئول هستند و باید جهاد علم خود را داشته باشند.
,انسان هر عملی که انجام می‌دهد باید نیت خدایی داشته باشد و هر عملی که انجام می‌دهد برای رضای خدا انجام دهد.
,اگر انسان با امور الهی بپردازد و با قرآن انس بگیرد از گناه دور می‌شود و به ابتذال گرفتار نخواهد شد و دچار آسیب اجتماعی نمی‌شود.
,اجر و پاداش اُخروی هر کار خوبی، به نیت شخص بستگی دارد. اگر انسان کار خیری که انجام می‌دهد برای خدا باشد، بدیهی است که خداوند در نامه اعمالش ثواب آن را ثبت خواهد نمود. اما اگر کار برای رضای خدا نباشد، طبیعی است که پاداش هم نخواهد داشت. آنچه ملاک پاداش و ثواب از طرف خداوند است، نیت است. اگر انسان قصد و نیتش اطاعت امر خدا باشد، خداوند به او ثواب و پاداش خواهد داد.
,امام باقر(ع) از رسول خدا(ص) نقل می‌کند که آن حضرت در مورد شراب ده گروه را لعن فرمودند: کشاورزی که درخت آن را (انگور) غرس می‌کند، آبیاری کننده و باغبانش، گیرنده آب انگور، کسی که شراب می‌نوشد، ساقى شراب، حملکنندهاش، آن‌کس براى او حمل می‌کنند، فروشنده، خریدار، و استفاده کننده از پول آن.
,اگر نیت کشاورز از کشت درخت انگور استفاده از میوه آن در جهت حلال باشد، بدیهی است نه تنها اشکالی ندارد، بلکه بسیار مورد تأیید دین است و برایش پاداش اخروی منظور شده است، اما اگر به قصد درست کردن شراب باشد مورد لعن است، این‌گونه است نگهبانی که می‌داند محصول این باغ انگور شراب خواهد شد و همین طور هشت طایفه‌ی دیگر.
,رضایی عنوان کرد: در کلاس‌های آموزش قرآن علاوه بر قرآن خوانی در مورد فضیلت‌های قرآن، آثار کار خیر، نیکی به والدین وپرهیز از گناهان نیز به بچه‌ها آموزش داده می‌شود.
,این دانشجو در خصوص تاثیر قرآن بر روی بچه‌ها بیان کرد: بچه‌های که به صورت مداوم سرکلاس حضور دارند سعی می‌کنند حتما با چادر در کلاس حضور داشته باشند بدون وضو وارد کلاس نمی‌شوند سعی می‌کنند احترام یکدیگر را نگه دارند به کوچک‌تر از خود کمک می‌کنند وخشم خود را فرو می‌برند و چنگ و دعوا را به صلاح تبدیل می‌کنند.
,درجات بهشت بر اساس تعداد آیات قرآن تقسیم شده است و هر کس هر مقدار که با قرآن آشنا باشد درجات بهشت را طى مى‌کند.
,براى تلاوت قرآن کریم فضایل، آثار و فواید دنیایى و آخرتى فراوانى برای انسان در نظر گرفته شده است بارورى ایمان، صفاى دل، تخفیف گناهان، عبادت برتر، برخوردارى از ثواب فرشتگان و پیامبران، هم‌نشینى با فرشتگان، پیمودن درجات کمال و ترقى در بهشت، درمان بیمارى‌هاى روحى، رفع غم و اندوه، روشنایى دیدگان، مونس تنهایى، عمر با برکت، استجابت دعا، صفاى خانه، رفع عذاب از پدر و مادر و....
,
شایان توجه است که پیمودن مراتب کمال قرائت، هم‌چون رسیدن به مرحله تدبّر و عمل، مستوجب کمال ثواب و رضاى الهى و دریافت خیرات بیشتر و بهتر مىشود.
در کلمات گهربار پیشوایان معصوم(ع) فضایل و آثارى بسیاری از فضیلت‌های قرآن بیان شده که موجب رشد و پرورش روح و روان آدمى مىشود. همین فضایل و آثار باعث شده که تلاوت و قرائت قرآن از اهمیت بسیارى برخوردار باشد.
,
خواندن قرآن انسان را به سعادت‌مندى می‌رساندپیامبر اکرم(ص) مى‌فرماید: هر کس قرآن بخواند، گویى به مرتبه پیامبرى رسیده است، جز آن که بر او وحى نمى‌شود.
اگر قرآن بخوانید دعاهایتان استجابت می‌رسد امام حسن مجتبى(ع) فرمود: «هر کس قرآن بخواند ـ بلافاصله یا با کمى تأخیر ـ دعایش مستجاب خواهد‌شد.
,
انسان با خواندن قرآن به نورانیت می‌رسد و خیر و برکت خانه‌اش افزایش پیدا خواهد کرد پیامبراکرم(ص) فرمود: «خانه‌هایتان را با تلاوت‌قرآن نورانى کنید و آن‌ها را هم‌چون یهود و نصارا ـ که نماز و عبادت را در خانه‌ها تعطیل کرده، تنها در کنیسه و کلیسا انجام مى‌دهند ـ به گورستان تبدیل نکنید. هنگامى‌که در خانه‌اى زیاد قرآن خوانده شود، خیر و برکت آن فزونى یابد و اهل خانه مدت‌ها از آن لذت خواهند برد و همان‌گونه که ستارگان براى زمینیان مى‌درخشند، [این خانه] نیز براى آسمانیان مى‌درخشد.
انسان با خواندن قرآن مدّت بینایىش افزایش خواهد یافت امام صادق(ع) فرمود: هرکس قرآن را از رو [با نگریستن بر آیات] بخواند، از بینایى‌اش براى مدت طولانى لذت خواهد برد.
امام صادق(ع) فرمود: «هر جوان مؤمنى که قرآن بخواند، قرآن با گوشت و خونش آمیخته خواهد شد.
در شب‌هاى ماه مبارک رمضان، قرائت سوره‌هاى خاصى از قرآن کریم، تأکید‌شده است (مثل: خواندن سوره عنکبوت، دخان و...) که خواندن آن ثواب بیشترى دارد؟
تلاوت قرآن کریم، در همه حال ارزشمند است، زیرا همه قرآن، کلام خداست و خواندن همه سوره‌ها فضیلت و ثواب دارد، در عین حال، خواندن بعضى از سوره‌ها در بعضى اوقات ـ به دلیل مصالحى که خداوند و چهارده معصوم (ع) از آن آگاهند ثواب بیشترى دارد.
اگر مسلمانان از مفاد سوره‌هاى قرآن در زندگى خود الهام بگیرند، همه پاداش‌ها و خواسته‌هاى مشروع دنیا و آخرت را از آن خود خواهند کرد.
سفارش پیامبر و امامان معصوم(ع) به خواندن برخى سوره‌ها در اوقات خاص، مسلّماً حکمت‌هایى دارد که ممکن است عقل بشر به برخى از آن‌ها نرسد، ولى مهربانى و لطف خدا و اولیایش مانع از آن مىشود که بشر از آثار خیر مخفى بر خود محروم شود. ضمن اینکه یکى از اسباب تأکید بر قرائت سوره دخان در شب قدر، مطرح شدن شب قدر در آن سوره است.
بنابراین، همه سوره‌ها و آیات قرآن را باید خواند و در آن تدبّر کرد، ولى بهتر است به سوره‌اى که آثار ذکر شده براى آن، متناسب با نیاز انسان باشد، متوسل شد.
,
,
,
,
,
,
,
در قرآن کریم آمده کسانى که کتاب الهى را تلاوت مى‌کنند و نماز را به پاى مى‌دارند و از آن چه به آنان روزى داده‌ایم، پنهان و آشکار انفاق مى‌کنند، تجارتى[ پر سود] و بى زیان و خالى از کساد را امید دارند. [آن‌ها این اعمال‌صالح را انجام مى‌دهند] تا خداوند اجر و پاداش کامل به آن‌ها دهد و از فضلش بر آن‌ها بیفزاید که او آمرزنده و شکرگزار است.
,
بدیهى است که منظور از تلاوت قرآن، قرائت سطحى و خالى از تفکر و اندیشه نیست، بلکه خواندنى است که سرچشمه فکر و اندیشه و در نتیجه، عمل صالح باشد.
خداوند به قارى قرآن پاداش عظیمى خواهد داد. پیامبراکرم(ص) فرمود: «هر کس براى رضاى خدا و آگاهى عمیق در دین، قرآن بخواند، ثواب فرشتگان و انبیاء و رسولان را خواهد داشت.
امام کاظم(ع) مى‌فرماید: «درجات بهشت به اندازه آیات قرآن است. به قارى قرآن گفته مىشود: بخوان و [ در مراتب بهشت] بالا برو. سپس مى‌خواند و مقامش بالا مى‌رود.
قرائت قرآن در زندگى مسلمان، آثار زیادى مى‌تواند داشته باشد قرائت قرآن ذکر خداوند متعال است با ذکر خدا دل‌ها آرام مى‌گیرد. آرامش روحى، زندگى روزمره انسان را به سوى خوش‌بختى سوق مى‌دهد.
چون قرآن، قانون اساسى اسلام است با خواندن و توجه به معانى قرآن مى‌توان به رفتار و چگونه زیستن خود شکل داد.
قرائت قرآن، شعار اسلام است و پیامبر و امامان معصوم به قرائت قرآن با صداى بلند، در مکان‌ها و زمان‌هاى مختلف و آهنگ خوش تأکید داشته‌اند، لذا قرائت قرآن مى‌تواند موجب تقویت دین و نظام اجتماعى مسلمانان شود.
حفظ و قرائت قرآن، موجب تقویت حافظه مىشود و در نتیجه در زندگى مسلمان تأثیر مى‌گذارد و موجب پیشرفت در کارهاى علمى او مىشود.
قرآن کریم، مایه هدایت و رحمت است. این کتاب شریف و کلام لطیف، مربّى و راهنماى انسان در رسیدن به کمال نهایى و نزدیک شدن به خداست و انسان را به سوى خیر و سعادت سوق مى‌دهد. هدف اصلى و مهم‌ترین فایده آن، انسان‌سازى و تربیت بشر است. فواید و آثار دیگر، هدفى فرعى به‌حساب مى‌آیند.
در برخى روایات آمده است که خواندن و قرائت سوره‌هاى قرآن، فواید متعددى دارد; از جمله: امام صادق(ع) فرمود: «کسى که همه روزه، قرائت سوره عمّ یتساءلون را ادامه دهد، سال تمام نمى‌شود، مگر اینکه خانه خدا را زیارت مى‌کند.
,
,
,
,
,
,
,
,
و نیز فرمودند: «هر کس به خواندن سوره مریم(س) مداومت کند، از دنیا نخواهد رفت، مگر این که خدا به برکت این سوره، او را غناى نفس مى‌بخشد و از نظر مال و فرزند بى‌نیاز مى‌کند.
,
منظور این روایات، فقط خواندن آیات نیست، بلکه خواندن، مقدمه‌اى براى فهم قرآن است و درک آن نیز در جاى خود، مقدمه‌اى براى محقق ساختن دستورهاى آن در زندگى فردى و اجتماعى است و به طور قطع اگر مسلمانان از مفاد سوره‌هاى قرآن در زندگى خود الهام بگیرند، همه پاداش‌ها و خواسته‌هاى مشروع دنیا و آخرت را از آنِ خود خواهند کرد.
یکى از عوامل مؤثر در سرنوشت انسان، خواندن قرآن و دعا است، امّا خداوند حکیم براى هدایت بشر به کمال، عوامل و اسباب دیگرى نیز مانند: عقل، علم، مشورت، کمک گرفتن از وسائل عادى، دارو و درمان، پرهیز از چیزهایى که بر جسم و جان [روح] انسان تأثیر منفى دارد و... را آفریده و آیات قرآن نیز انسان را به کمک جستن و بهره‌مندى از این اسباب، سفارش فرموده‌است.
اگر ما به آثار خواندن قرآن توجه و قرآن را مانند دوستى در زندگى انتخاب کنیم، آیاتش را بخوانیم و در معانى آسمانى‌اش تفکر کنیم، پس از مدتى زندگى‌مان سرشار از نور، روشنایى، طراوت و زیبایى خواهد شد.
قرآن، مشعل نور و کتاب هدایت است، پرتو نورش را تا آن‌جا که مى‌خواهد هدایت کند، مى‌تاباند. البته این به آن معنا نیست که ما از قرآن انتظار داشته باشیم راه هواپیماسازى یا کشف بیمارى‌هاى سخت و ساختن موشک‌هاى قاره‌پیما را نیز آموزش دهد، زیرا قرآن، کتابِ آموزش هواپیماسازى یا موشک‌سازى و یا... نیست، امّا در همه این زمینه‌ها حرف‌هایى براى گفتن دارد.
گرفتارى بزرگ انسانِ امروز، نداشتن و یا ساختن سلاح‌هاى پیشرفته نیست; گرفتارى بزرگ او آن است که نمى‌داند از این ابزارها چگونه استفاده کند. قرآن راه درست استفاده کردن از همه امکانات و ابزار زندگى را به انسان مى‌آموزد. به او مى‌آموزد که با کشف آهن، آن را در راه منافع مردم به کار گیرد: (واَنزَلنَا الحَدیدَ فیهِ بَأسٌ شَدیدٌ ومَنـفِعُ لِلنّاسِ"ما آهن را آفریدیم که در آن نیروى سخت و منافعى براى مردم وجود دارد، نه در راه نابودى و کشتار آنان"
,
,
,
,
اگر از آغاز تا پایان به آیات و سوره‌هاى قرآن نظرى بیفکنیم، خواهیم دید که قرآن، بهترین شیوه‌ها را براى زندگى دنیایى همراه با سعادت به انسان‌ها نشان داده است. زندگى همراه با عزت، سربلندى، برادرى و بزرگوارى، نه همراه با ظلم و بیداد و ستم.
,
پس اگر کسی ادای مسلمانی دارد نباید بیهوده جنگ و خونریزی راه بیندازد اگر عربستان معتقد به قرآن است و قرآن و پیامبر اکرم (ص) را متعلق به خود می‌داند با استناد به آیات الهی نباید خون بی‌گناهان را بریزد.
قرآن، کتاب الهى و وسیله نجاتى است که از طرف خداوند براى هدایت و تکامل انسان‌ها نازل شده است، تا آن را بخوانند و بفهمند و با عمل به دستورهایش رستگار و سعادت‌مند شوند.
باید توجه کرد هر عملى اثر خاصى دارد. خواندن و انس با قرآن آثار فراوانى در انسان دارد و باعث رشد معنوى و برکت و موفقیت بیشتر در کارهاى وى مىشود و در نهایت، به بهترین راه هدایت مىشود، ولى اثر آن قبول شدن در امتحان نیست و این‌گونه نیست که هر کس قرآن نخواند در امتحان قبول نشود.
,
,
,
قبول شدن در امتحان اثر و ثمره سعى و تلاش و کوشش انسان است. هر کس سعى و تلاش کند، درسش را خوب بخواند، امتحان را خوب پاسخ بدهد، قبول خواهد شد و هر کس تنبلى کند و درسش را نخواند در امتحان موفق نخواهد شد; چنان‌که خداوند مى‌فرماید: واَن لَیسَ لِلاِنسـنِ اِلاّ ما سَعى * واَنَّ سَعیَهُ سَوفَ یُرى); و این‌ک ه براى آدمى پاداشى جز آن چه با کوشش خودش انجام داده نخواهد بود * و البته انسان پاداش سعى و عمل خودش را به زودى خواهد دید.
بنابراین شما که قرآن مى‌خوانید، از برکات و آثار خاص آن بهره مى‌برید که هزاران بار ارزشمندتر از قبولى در امتحان و مانند آن است، در حالى که آن‌ها که از قرائت قرآن محرومند از این آثار و برکات بى‌نصیبند.
آیا با خواندن قرآن مى‌توان در درس‌هایم موفق شد؟
با توجه به اینکه داشتن حافظه قوى براى موفقیت در درس‌ها مؤثر است، خواندن قرآن و حفظ آن هم یکى از عوامل تقویت حافظه به شمار مى‌رود. پس خواندن و حفظ قرآن، خود باعث موفقیت در درس‌ها مىشود; چنان که تجربه دانش‌آموزان قارى و حافظ قرآن هم این مطلب را تأیید مى‌کند.
باید توجه داشت که خواندن و حفظ قرآن نباید فرد را از تلاش و کوشش در درس‌ها باز دارد، بلکه باید با برنامه‌ریزى منظم، هم به کارهاى قرآنى و هم به کارهاى درسى برسد.
خواندن هر سوره‌اى از قرآن براى مردگان مفید و داراى ثواب است، ولى امامان معصوم(ع) فرموده‌اند: بهتر است که سوره‌هاى: «الرحمن»، «یس»، «جمعه»، «قدر»، «معوّذتین» (ناس و فلق)، «اخلاص»، «مُلک» و یا «آیة‌الکرسى» و... خوانده‌شود.
هنگام خواندن قرآن براى شخصى که از دنیا رفته، همین که نیت کنید براى او مى‌خوانم کافى است. اگر شخصى قرآن را براى ثواب بردن خودش تلاوت مى‌کند، باید به قصد قربت و نزدیک شدن به خداوند باشد و اگر براى کسى دیگر و به نیابت از شخص مرده مى‌خواند و مى‌خواهد ثواب قرائت را به روح اموات هدیه کند، باز قصد قربت به خداوند متعال لازم است. به این ترتیب که قرآن را به قصد قربت به خداوند متعال تلاوت کند و ثواب آن را به روح اموات هدیه نماید.
مى‌توان ثواب قرآن و اعمال خیر و نیک را به روح مقدس پیشوایان معصوم(ع) هدیه نمود و این کار موجب مىشود ثواب عمل، چند برابر شود.
اگر بخواهیم از علوم و معارف بى‌کران قرآن بهره ببریم، شایسته است به ترجمه و تفسیر آن توجه کنیم، تا در پرتو نور معارف الهى و عمل به آن‌ها اجر و ثواب دنیایى و آخرتى را نصیب خود گردانیم.
هدف از خواندن قرآن و حفظ آن چیست؟
هدف از خواندن قرآن، هدایت شدن و رسیدن به سعادت دنیوى و اخروى است. خواندن و حفظ قرآن نتایج بسیارى دارد و با تدبر و تفکر در قرآن، تبریک به قرآن و به دست آوردن ثواب و عمل کردن به قرآن می‌توان به اهداف قرآن دست یافت.
آیا با توسل به قرآن مجید مى‌توانیم معنویت را در وجودمان بارور کنیم; به‌نحوى که بتوانیم به مراحل بالاى کمال و تزکیه نفس برسیم؟
خداوند متعال مى‌فرماید: ونُنَزِّلُ مِنَ القُرءانِ ما هُوَ شِفاءٌ ورَحمَةٌ لِلمُؤمِنین و ما آنچه را براى مؤمنان مایه درمان و رحمت است، از قرآن نازل مى‌کنیم.
خداوند متعال قرآن را شفاى آنچه در دل‌ها و افکار است و نیز شفاى بیمارى‌هاى جسمانى، معرفى فرموده است. ذات قرآن شفاست و هرگز مرضى در آن راه نمى‌یابد. اگر شخصى به قرآن مراجعه کرد، بدون شفا و درمان باز نمى‌گردد; چنان که حضرت‌على(ع) مى‌فرماید: «از این کتاب بزرگ الهى و آسمانى براى بیمارى‌هاى خود شفا و براى حل مشکلاتتان یارى بطلبید، چون در این کتاب، درمان بزرگ‌ترین دردهاست.
هر کس به محضر قرآن شرفیاب شود و آن را بفهمد و بپذیرد و عمل کند، به‌طور قطع مرض‌هاى درونى‌اش از بین مى‌رود. افزون بر این، قرآن کریم در مقام پیش‌گیرى مرض نیز با بیانى رسا و متین سعى مى‌کند تا انسان‌ها به امراض فکرى و قلبى دچار نشوند.
بنابراین، انسان با تلاوت و اُنس با قرآن و تفکر و تدبر و سپس عمل به دستورهاى آن مى‌تواند شفاى امراض درونى و حتى جسمى خود را بگیرد.
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
وی خاطر نشان کرد: همه علم‌ها روز قیامت وبال است مگر علمى که بدان عمل شود.
,انتهای خبر/
]
ارسال دیدگاه