حواشی عجیب در تیم ملی دوچرخه سواری بانوان؛ مدعی ناکام و طلبکار
تکرار ماجرای کیانوش رستمی در دوچرخه سواری؛ من با تیم ملی تمرین نمی کنم!/ رکاب زدن در جاده تنهایی و ناکامی
در جریان اردوهای آماده سازی تیم ملی دوچرخه سواری بانوان، عدم حضور یک ورزشکار به شدت به چشم آمد و همین رکابزن ناکام ترین عضو تیم ملی در رقابتهای قهرمانی آسیا بود.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ تیم ملی دوچرخه‌سواری زنان ایران چندی پیش با حضور در مسابقات قهرمانی آسیا 2022، بخش جاده در سه رشته استقامت، تایم تریل و تایم تریل تیمی به رقابت پرداخت. این اولین حضور زنان ایران در رشته تایم تریل تیمی بود که منجر به کسب مدال برنز این رقابت‌ها شد. سمیه یزدانی، ماندانا دهقان، ریحانه خاتونی، ساجده سیاحیان و پانته‌آ قلی‌پور 5 رکابزن ایران بودند که زیر نظر محمود پراش و دلارام ذاکرانی به عنوان سرمربی و مربی در این مسابقات حاضر شدند.
تیم ملی دوچرخه‌سواری زنان برخلاف سالهای گذشته، اردوهای بسیار موثر و مداومی را پشت سر گذاشت و با حضور در رقابتهای ترکیه پیش از مسابقات قهرمانی آسیا، آمادگی نسبتا خوبی را به دست آورده بود که ثمره آن تاریخ‌سازی زنان ایران در آسیا بود. البته پیش از این سمیه یزدانی به عنوان اولین زن رکابزن ایرانی در رقابتهای قهرمانی آسیا ازبکستان، رشته استقامت به مدال برنز دست پیدا کرده بود. قطعا کاهش تعداد مسابقات داخلی و اعزام‌های برون‌مرزی، عدم حضور باشگاه‌ها در لیگ‌های کشوری و مشکلاتی از جمله کمبود تجهیزات و افزایش هزینه دوچرخه‌های به روز و حرفه‌ای، دست زنان رکابزن ایران را برای رسیدن به مدال‌های بیشتر و خوشرنگ‌تر کوتاه کرد.
اردوهای تیم ملی دوچرخه‌سواری زنان از آذر ماه سال گذشته در استان‌های مختلف کشور با حمایت ویژه نایب رئیس زنان فدراسیون و حمایت مالی اسپانسرهای تیم ملی در شرایطی ایده‌آل برگزار شد. اما نکته قابل توجه در این اردوها، عدم حضور یک ورزشکار در هیچ کدام از مراحل اردوهای تیم ملی بود. ماندانا دهقان رکابزنی که به صورت رسمی در هیچ تیمی به عنوان لژیونر فعالیت ندارد و در واقع فعالیت زیر نظر مربیان شخصی را به حضور در اردوهای تیم ملی ترجیح داده است. نتیجه ضعیف دهقان در رقابتهای ترکیه و قهرمانی آسیا تاجیکستان، باتوجه به اینکه سن قهرمانی او نیز روبه پایان است، نشان می‌دهد که تیم ملی دوچرخه‌سواری زنان ایران برای حضور در بازی‌های آسیایی هانگژو نیاز به پوست اندازی جدی دارد و باید از ورزشکاران جوان‌تری استفاده کند که در اردوهای تیم ملی نیز حاضر می‌شوند.
دهقان به بهانه حضور در تیم‌های خارجی در اردوهای تیم ملی حاضر نشده، اما به صورت رسمی در هیچ تیمی فعالیت نمی‌کند و تمرینات مربیان تیم ملی ایران را موثر و مفید نمی‌داند اما او در مسابقات ترکیه که تیم ملی جهت کسب آمادگی بیشتر برای حضور قهرمانی آسیا تاجیکستان اعزام شد، به عنوان پانزدهمی دست پیدا کرد، این در حالیست که سمیه یزدانی دیگر رکابزن تیم ملی ایران که در تمام اردوهای تیم ملی زیر نظر محمود پراش حضور داشته و از نظر سنی با دهقان دقیقا در یک شرایط قرار دارد، با دسته اصلی به عنوان نفر هشتم از خط پایان عبور کرد. دیگر رکابزنان جوان تیم ملی که آینده درخشانی خواهند داشت نیز نتیجه مطلوب و قابل قبولی کسب کردند. این اتفاق در مسابقات استقامت قهرمانی آسیا تاجیکستان نیز تکرار شد و یزدانی عنوان پنجم را به دست آورد اما دهقان در جایگاه دوازدهم ایستاد.
زنان کشورمان در رشته تایم تریل تیمی مسابقات قهرمانی آسیا تاجیکستان عنوان سومی را از آن خود کردند، در حالی که می‌توانستند به مدال خوش رنگ‌تری دست پیدا کنند. این رشته نیاز به هماهنگی بسیار بالایی دارد و لازمه این هماهنگی، انجام تمرینات تیمی و اختصاصی این رشته است. به گفته کارشناسان 3 رکابزن تیم ملی در این رشته یعنی سمیه یزدانی، ریحانه خاتونی و ساجده سیاحیان با حضور در اردوهای تیم ملی هماهنگی بسیار خوبی بایکدیگر داشتند اما عدم حضور یک ورزشکار در تمرینات تیم ملی، باعث ناهماهنگی او با رکابزنان دیگر شده است.
رفتار دهقان درست شبیه همان رفتاریست که کیانوش رستمی وزنه بردار یاغی و ناکام تیم ملی در سالهای اخیر داشته و البته چوب آن را خورده. وزنه برداری که با خودسری ها و تکروی هایش از یک مدالیست جهان و المپیک بدل به یک ناکام بزرگ شد که به هر تورنمنتی رفت، اوت کرد و حتی رقابتهای المپیک توکیو را هم از دست داد. اتفاقی که باید فدراسیون دوچرخه سواری با آن برخورد کرده تا بدعت نشود.
در این میان کمیته انضباطی فدراسیون دوچرخه‌سواری نیز عملکرد منفعلانه برخورد کرده داشته و تا به حال درخصوص عدم حضور دهقان در اردوهای تیم ملی و مصاحبه‌های پی‌درپی او در خصوص مربیان و اردوهای تیم ملی عکس‌العملی نشان نداده.
تیم ملی دوچرخه‌سواری زنان ایران برای کسب نتیجه در بازی‌های آسیایی هانگژو، باید با ترکیب ورزشکاران جوان یا ورزشکاران پیشکسوت‌تری که می‌توانند در سطح آسیا ظاهر شوند، به رقابت بپردازد تا سیر صعودی زنان رکابزن ایران در آسیا دنباله‌دار و دائمی باشد.
ارسال دیدگاه