• شنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۱ ۱۶:۳۳
• کد خبر : 1915408

فدراسیون ورزش‌های زورخانه ای و کشتی پهلوانی جمهوری اسلامی ایران در رابطه با خبر ثبت آیین های این ورزش ایرانی توسط کشور جمهوری آذربایجان بیانیه صادر کرد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ فدراسیون ورزش های زورخانه ای و کشتی پهلوانی جمهوری اسلامی ایران در رابطه با خبر ثبت آیین های این ورزش ایرانی توسط کشور جمهوری آذربایجان بیانیه صادر کرد که در متن این بیانیه آمده است:

 در روزهای اخیر در خصوص ثبت ورزش های زورخانه ای و کشتی پهلوانی بنام کشور آذربایجان در هفدهمین اجلاس یونسکو که در کشور مراکش برگزار شده است، خبرهای مختلفی منتشر شده است که جهت روشن شدن افکار عمومی، لازم می دانیم نکاتی را به آگاهی مردم عزیز و شریف ایران اسلامی بویژه علاقمندان به فرهنگ و میراث کهن کشور و ورزش زورخانه ای عرض نمائیم.

الف) در تاریخ 25 آبان ماه سال 1389 برابر با (16 نوامبر سال 2010میلادی) در فهرست میراث معنوی یونسکو که در کشور کنیا برگزار گردید، با توجه به غنای فرهنگی و مفاهیم جوانمردی نهفته در ورزش زورخانه ای و کشتی پهلوانی ایران، «آیین های ورزش پهلوانی و زورخانه ای» به عنوان میراث معنوی بشریت به ثبت سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی ملل متحد(یونسکو) رسیده است که سند آن در فدراسیون ورزش زورخانه ای و کشتی پهلوانی موجود می‌باشد.

ب) کشور آذربایجان در طی چند سال گذشته تلاش زیادی نمود تا «فرهنگ ورزش پهلوانی و زورخانه ای» را در یونسکو به نام خود ثبت نماید که درخواست آن کشور در هفدهمین اجلاس کمیته میراث ناملموس یونسکو که در مراکش برگزار گردید، مطرح و عنوان «فرهنگ پهلوانی، بازی های سنتی زورخانه ای و کشتی» به عنوان میراث ناملموس آن کشور به ثبت رسید.

ج) رئیس فدراسیون ملی ورزش زورخانه ای و کشتی پهلوانی و همچنین رئیس فدراسیون بین المللی ورزش زورخانه ای و کشتی پهلوانی (IZSF) قبل از برگزاری اجلاس یونسکو در کشور مراکش، با مکاتبه رسمی و تماس های مکرر مسئولین محترم وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی را در جریان درخواست کشور آذربایجان مبنی بر ثبت «فرهنگ پهلوانی و ورزش زور خانه ای» بنام آن کشور قرار دادند. تا از این خواسته جمهوری باکو جلوگیری شود، که مسئولین آن وزارتخانه اظهار داشتند، با توجه به اینکه جمهوی آذربایجان قبلاً بخشی از قلمرو کشور ایران بود و ورزش زورخانه ای و کشتی پهلوانی در آن سرزمین نیز رواج داشته، مدارک و اسناد ارائه شده توسط آن کشور، مسئولین یونسکو را متقاعد نموده است تا خواسته آن کشور پذیرفته شود.

د) در سازمان علمی، فرهنگی وآموزش ملل متحد(یونسکو) نماینده وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی عضویت داشته و در اجلاس های مربوط به ثبت اسناد تاریخی در یونسکو نماینده آن وزارت خانه محترم در جلسات حضور می یابد. در هفدهمین اجلاس یونسکو نیز معاون محترم وزیر و مدیر کل مربوطه در آن اجلاس حضور داشته و در جریان کامل درخواست کشور آذربایجان بودند و لذا انتظار بود مسئولین آن وزارتخانه مربوطه با جدیت بیشتری موضوع را دنبال می نمودند تا این امر صورت نمی پذیرفت، هر چند هنوز هم فرصت کافی برای جلوگیری از این مصوبه تا ابلاغ سند آن بنام کشور آذربایجان باقی مانده است.

ه) جامعه ورزش و افکار عمومی انتظار دارد، وزارت میراث فرهنگی و گردشگری موضوع را با جدیت و دقت بیشتری پیگیری نماید تا خواسته کشوری که تا چند سال قبل تحت قلمرو ایران بود، اینچنین درخواستی را مطرح ننموده و با توجه به فرهنگ های  مشترک بین دو کشور دنبال خواسته ها و ثبت سایر سرمایه های معنوی و فرهنگی کشور ایران در یونسکو نباشد.

ج) هرچند در آبان ماه سال 1389 در فهرست میراث فرهنگی یونسکو عنوان «آئین های ورزش پهلوانی و زورخانه ای» به عنوان میراث فرهنگی بشریت بنام کشور عزیزمان ایران به ثبت رسیده است و همه مراکز علمی و جهانی واقفند ورزش باستانی و زورخانه ای ریشه در داستان‌های شاهنامه، آثار نظامی گنجوی و دیگر متون ایرانی دارد و از اصطلاحات این ورزش باستانی در آن اشعار و اسناد بارها سخن به میان آمده است، فرض بر آن می دانیم، جمهوری آذربایجان که از دوره باستان تا دوره قاجار بخشی از قلمرو ایران بزرگ بوده و تاریخ آن کشور خود بخشی از تاریخ این سرزمین است بهتر بود «فرهنگ ورزش زورخانه ای و کشتی پهلوانی» را یک میراث مشترک بین ایران و آذربایجان مطرح می کردند و نه ادعای انحصاری آن به کشور آذربایجان. لذا این امر غیرقابل قبول  بوده و این فدراسیون برخود تکلیف فرض می‌داند همه تلاش خود را بکار گرفته تا با پیگیری از وزارتخانه ها و نهادهای مربوطه جلوی این مصوبه،  قبل از ابلاغ و صدور سند رسمی از سوی یونسکو گرفته شود.

• برچسب ها
• #
• #
• #