بنای معروف بان قلعه یا قلعه خسرو در داخل شهر قصرشیرین و در کنار خیابان مدرس این شهر قرار دارد که اثری به جای مانده از دوران خسرو دوم ( 628 - 590 میلادی) پادشاه ساسانی است.

 

 

این بنا به صورت تپه نسبتا بزرگی دیده می شود که تنها بخشی از ساخت و سازهای ضلع غربی آن قابل رویت است. براساس نقشه ترسیمی دمورگان این بنا به صورت سکوی مربع شکلی به ابعاد 145 در 145 متر است که در بالای آن مجموعه ای از واحدهای ساختمانی احداث شده است که راه دسترسی به این واحدها از طریق پلکانی است که در ضلع شمالی بنا قرار دارد.

 

 

در هر ضلع این سکو شش برج مربع شکل مستحکم قرار گرفته و در اطراف این برج ها نیز راهروهایی قرار دارد. براساس شواهد موجود، راهروی شمالی به عرض 1.85 متر و طول 145 متر و راهروی غربی به عرض 2.10 متر و طول 145 متر است و یکی دیگر از راه های دسترسی به واحدهای داخلی مجموعه از طریق این راهروها می باشد. متاسفانه واحدها های ساختمانی بالای سکو و همچنین راهرو و پلکانهای دسترسی به زیر خاک فرو رفته و تنها بخشی از دیوار و برج های جبهه غربی قابل رویت است.

 

 

 بنای گنبد صوفی نیز که از دیگر آثار تاریخی شهرستان قصرشیرین است که بر اساس گمانه زنی های باستان شناسی مربوط به اواخر دوره صفویه و اوایل دوره قاجاریه می باشد. این بنا در 15 کیلومتری جاده قصرشیرین به گیلانغرب و در کنار قبرستان دوره اسلامی واقع شده و به احتمال بسیار این مقبره مربوط به یک شخصیت مذهبی و از بزرگان طایفه ایل می باشد.

 

 

گنبد صوفی یک بنای چهار گوش آجری می باشد که بازسازی قسمت های سه کنج داخلی و دیوارهای آن و همچنین مرمت دیوارهای بیرونی گنبد انجام شده است.