پرواز آسمانخراشها به فینال با مصالح ایرانی
والیبال ناگهان قد کشید؛ لوبیای سحرآمیز!/ من، رویایی دارم...
تیم ملی والیبال کشورمان با هدایت بهروز عطایی توانست به مرحله نهایی لیگ ملتهای 2022 صعود کند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ مثل یک رویا بود؛ یک رویایی که درست در لحظه سحرگاه و قبل از بیداری تعبیر شد. یک رویای صادقه که شاید کمتر کسی حتی نزدیکان تیم و فدراسیون نشین ها آن را باور داشتند اما در یک دگردیسی تاریخی رقم خورد تا چشم ها را خیره کند. تیمی که با یک ترکیب جوان شده و کم تجربه و تهی از نام های تکراری بزرگ همیشگی پای به آوردگاه جهانی لیگ ملت ها گذاشت و غریبانه و بدون هیچ حمایتی به این رقابتها رفت اما کاری سترگ و بزرگ را انجام داد تا همگان به احترامش کلاه از سر بردارند و ایستاده برایش کف بزنند.
تیمی که کمتر کسی حاضر شد روی آن شرط ببندد و با امیدواری و خوشبینانه درباره سرنوشتش در مهمترین فستیوال دنیا صحبت کند اما حالا همه را وادار کرده تا لب به تمجید و ثنا بگشایند و از کار بزرگ پسربچه های عطایی بگویند.
تیم ملی والیبال با بهروز عطایی در حالی لیگ ملت ها را آغاز کرد که تقریبا هیچکس را حامی خود نداشت. ترکیب نونوار شده و حضور پسربچه هایی که تا پیش از این رقابتها کمتر اسمشان را شنیده بودیم و البته حضور یک مربی ایرانی به نام بهروز عطایی سبب شده بود هیچکس روی تیم والیبال ایران شرط نبندد و همه با نوعی بدبینی به این تیم و سرنوشت آن بنگرند.
اتفاقی که با آغاز رقابتها بیشتر و تلخ تر شد. وقتی در هفته نخست تیم جوان و کم تجربه بهروز عطایی تحت تاثیر بزرگی مسابقات و تجربه اندک و البته و شرایط موجود در حد انتظارات نتیجه نگرفت تا شمشیرهای آخته از نیام بیرون آمده و تازیانه بی رحمانه انتقادات این تیم نورسیده را حسابی بنوازند و با بدبینی و تلخ اندیشی از این تیم و آینده آن صحبت کنند.
در پایان هفته اول که با نمایش ضعیف ملیپوشان ایران همراه بود بسیاری از به اصطلاح کارشناسان و پیشکسوتان شمشیر را از رو بسته و شروع به انتقادهای ناجوانمردانه کردند اما در این بین برخیها هم مردم را به صبوری دعوت کردند و از روزهای روشن برای تیم ملی خبر دادند.
اتفاقی از هفته دوم آرام آرام نشانه های آن در تیم ملی والیبال هویدا شد. تیمی که با ریخته شدن ترس و واهمه و خو گرفتن با شرایط و باور کردن خود و داشته هایش آرام آرام نضج گرفت، بالا آمد و به اوج رسید. تیمی که با بازیابی خود و باور خود، همه تلخ اندیشی ها و بدبینی ها را کنار زد تا تلالو درخشش و زیبایی اش همه چشم ها را خیره کند.
هفته سوم و نبرد با غول ها که به نوعی دشوارترین بازیهای تیم ملی در لیگ ملتهای 2022 بود، نقطه عطفی تیمی بود که همه حصارها را شکست، تابوها را کنار زد، بدبینی ها و ناامیدی ها را کشت و دوباره متولد شد. تیمی که درخشید و با کنار زدن همه غول ها خود را به مرحله بعدی رساند تا ثابت کند تمامی حرف ها و انتقادات و کج اندیشی ها تا چه اندازه عبث بوده.
پشت سر سراب
نگاهی به عملکرد تیم ملی ایران در ادوار گذشته لیگ جهانی یا همان لیگ ملتهای کنونی نشان می دهد که تیم ملی والیبال برخلاف آنچه که منتقدان یکسونگر و تاریک بین می گویند، در این تورنمنت نتایج سینوسی داشته و هیچگاه یک مدعی صرف نبوده. والیبال ایران در سال 2013 برای نخستین بار سهمیه حضور در لیگ جهانی را به دست آورد و از آن زمان تاکنون در این رقابتها و لیگ ملتها حضور داشته است.
بهترین عملکرد تیم ملی والیبال ایران در 8 دوره حضور در این رقابتها در سال 2014 رقم خورد که از مرحله گروهی به مرحله نهایی رسید و از این مرحله نیز به نیمهنهایی صعود کرد و نهایتاً به عنوان چهارمی مسابقات دست یافت که هدایت تیم ملی ایران را اسلوبودان کواچ برعهده داشت.
تیم ملی والیبال ایران که تجربه حضور در 5 دوره لیگ جهانی و 3 دوره لیگ ملتها را در کارنامه خود دارد، در سال 2022 و در نهمین حضور خود برای نخستین بار با سرمربی ایرانی (بهروز عطایی) در رقابتها حضور پیدا کرد و توانست جواز حضور در جمع 8 تیم برتر را به دست بیاورد.
تیم ملی والیبال ایران در سه دوره قبلی این رقابتها به ترتیب با ایگور کولاکوویچ (2018 و 2019) و ولادیمیر آلکنو (2021) پا به میدان رقابت گذاشت که در سال 2018 با ایگور کولاکوویچ عنوان دهم را به دست آورد. در سال 2019 بازهم با هدایت کولاکوویچ پنجم شد و در سال 2021 با حضور ولادیمیر آلکنو نتوانست عنوانی بهتر از دوازدهمی کسب کند. تیم بهروز عطایی تا همینجای مسابقات توانسته عملکردی به مراتب بهتر از سال 2018 و 2021 داشته باشد که اگر موتورِ دیر روشن شده ملیپوشان به این زودیها سرد نشود، امکان نتایج بهتری هم وجود دارد.
ساخت ایران
تیم ملی والیبال ایران با کادری تمام ایرانی و در شرایطی کمتر کسی به تیم نصفه و نیمهاش امید داشت، توانست یک بار دیگر امید و شادی را به دل مردم ایران برگرداند. بهروز عطایی، علیرضا طلوعکیان، عظیم جزیده و حسین خوریانی نفراتی هستند که با اتحاد، تلاش، همبستگی و جنگندگی، ملیپوشان را آماده رقابت با حریفان تا دندان مسلح کردند و ثابت کردند که حرفهای زیادی برای گفتن دارند. عملکرد ملیپوشان جوان و کم تجربه ایران در اکثر مسابقات به قدری خوب بود که حتی ستارههای سابق تیم ملی به ستایش آنها پرداختند.
از زمانی که برخیها مدعی بودند والیبال ایران بدون سعید معروف، سید محمد موسوی، امیر غفور، شهرام محمودی و ... نمیتواند نتایج خوبی کسب کند زمان زیادی نگذشته و شاید بهتر باشد آن افراد هم دست از عقدهگشایی برداشته و کمک کنند تا این پرنده که تازه شروع به پرواز کرده هر روز بیشتر اوج بگیرد. بدون شک ستارههای سابق تیم ملی هم زحمات زیادی کشیدند و حتی در پرورش این نسل هم بسیار تاثیرگذار بودند، اما واقعیت این است که باید به نیروی جوانی نسل فعلی اعتماد کرد و به آنها زمان داد تا هر روز بهتر شوند. نباید فراموش کرد که ستارههایی همچون جواد کریمی، میثم صالحی، علی اصغر مجرد و حتی پوریا یلی هنوز در ترکیب این تیم قرار نگرفتهاند.
مرحله نهایی لیگ ملتها 2022 از روز چهارشنبه 29 تیرماه با حضور 8 تیم برتر مسابقات در شهر بولونیا ایتالیا آغاز میشود و به مدت 5 روز پیگیری خواهد شد.
ارسال دیدگاه