روز دوم محرم؛ نماد عزت و آزادگی در سیره حسینی
بر طبق کتاب‌ها و اسناد تاریخی، امام حسین (ع) به همراه اصحاب و اهل بیت‌شان در روز دوم محرم سال ۶۱ هجری به سرزمین کربلا وارد شدند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در دهه اول ماه محرم، شیعیان به مناسبت شهادت امام حسین(ع) و یارانش در واقعه کربلا، سوگواری می‌کنند. می‌توان گفت امروزه در کل دنیا کمتر جایی را بتوان یافت که در آن بحث عزاداری امام حسین(ع) مطرح نشده و مردمانش از آن بی‌اطلاع باشند؛ بنابراین یک از مولفه‌های مهمی که شیعیان با آن شناخته می‌شوند محرم است، به همین جهت آگاهی از روایت دقیق تاریخی هر روز از دهه اول محرم از اهمیت بسزایی برخوردار است.
به مناسبت فرارسیدن ایام محرم و شهادت اباعبدلله الحسین(ع) و با هدف شناخت از روایت دقیق تاریخی هر روز از دهه اول محرم به گفت‌وگو با یک کارشناس مسائل دینی پرداختیم.
حجت‌الاسلام و المسلمین کریم مومنی، کارشناس دینی در گفت‌وگو با ایسنا، در رابطه با روایت تاریخی روز دوم محرم، عنوان کرد: بر طبق کتاب‌ها و اسناد تاریخی، امام حسین (ع) به همراه اصحاب و اهل بیت‌شان در روز دوم محرم سال ۶۱ هجری به سرزمین کربلا وارد شدند.
وی ادامه داد: طبق روایات، زمانی که حضرت به کربلا رسیدند، پرسیدند این سرزمین چه نام دارد؟ جواب دادند غاضریّه. حضرت دوباره پرسیدند آیا نام دیگری دارد؟ عرض کردند نینوا. حضرت باز فرمودند آیا نام دیگری دارد؟ عرض کردند شاطی الفرات نیز می‌گویند، دوباره فرزند رسول خدا(ص) پرسیدند: دیگر چه نام دارد؟ عرض کردند: این سرزمین را کربلا نیز می‌گویند.
مومنی افزود: نقل شده حضرت وقتی نام کربلا را شنید آهی از دل برآورد و فرمود: "اللهم انی اعوذ بک من الکرب و البلا؛ خدایا پناه می برم بر خودت از همه مشکلات و بلاها". و بعد امام همراهان خودشان را صدا زدند؛ «اینجا محل غم و بلا است، فرود آیید که اینجا منزل و محل خیمه‌های ما است، اینجا قتلگاه مردان ما و محل ریختن خون‌های ما است و در این مکان قبرهای ما واقع خواهد شد، جدم رسول خدا مرا به این امور خبر داد.»
این کارشناس مسائل دینی، بیان کرد: نامگذاری هر یک از شب‌های ماه محرم به نام یکی از شهدا یا شخصیت‌ها یا وقایعی مرتبط با حادثه کربلا به طور تعیینی و با گذشت زمان صورت گرفته است؛ مستند دینی ندارد و ریشه تاریخی آن نیز مشخص نیست، این کار از ناحیه ذاکران اهل بیت (ع) به تقلید از شب‌های خاصی مانند عاشورا و تاسوعا انجام شده است.
مومنی افزود: کسانی که در واقعه کربلا با گذشتن از جان خود و یا به اسارت رفتن، امام عصر خود را همراهی کردند انسان‌های عادی نبودند، لیاقت، سعادت و توفیق الهی داشتند و صاحب درجات عالیه بودند که جزء انصار خاص امام حسین علیه‌السلام قرار گرفتند.
وی ادامه داد: هر یک از اصحاب امام حسین(ع) به تنهایی یک خورشید هستند چرا که توانستند در آن شرایط ابتلا و امتحان بدرخشند و از این امتحان بزرگ الهی موفق و پیروز بیرون بیایند؛ البته این افراد نظرکرده الهی در کنار خورشید وجودی حضرت سیدالشهدا همه تحت‌الشعاع قرار می‌گیرند.
این کارشناس مسائل دینی بیان کرد: قطعا باید در این ایام به زندگی و ابعاد شخصیتی هفتاد و دو تن یاران امام حسین(ع) بپردازیم زیرا روحیه ایثار، شجاعت، ایمان و عبودیت، خلوص و معرفتی که نسبت به امام داشتند دریایی از معرفت است.
مومنی یادآور شد: در بین اصحاب امام حسین عده‌ای شاخص هستند به همین دلیل می‌بینیم که در این دهه با این فرصت اندک گزینشی صورت‌گرفته که شخصیت برخی از آن‌ها برای مردم بازگو شود لذا طبق سلایق دوستداران اهل‌بیت و ذاکران اهل بیت (ع) هر روز از این دهه به نام یکی از اصحاب شاخص امام نامگذاری شده است.
وی تاکید کرد: واقعیت امر این است که ما نباید ابعاد زندگی امام حسین(ع) را به ایام عزاداری‌ها محدود کنیم، قطعا واقعه کربلا مهم‌ترین حادثه در زندگی حضرت سیدالشهدا است که هزاران پیام برای ما و جهانیان دارد اما متاسفانه سایر ابعاد زندگی حضرت کمتر بیان می‌شود لذا لازم است در این دهه و دیگر ایام سال ابعاد شخصیتی و گفتارهای حضرت سیدالشهدا(ع) برای مردم بازگو شود تا روز به روز بر معرفت و علم آنان نسبت به این شخصیت عظیم الهی افزوده شود و مردم آگاهانه وارد مراسم عزاداری‌ها شوند.
ارسال دیدگاه