فینالیست شدن بسکتبال زنان ایران به روایت ستاره تیم؛
شهریاری: خستگی مان در رفت/ بعد از 15 سال دیده شدیم
بازیکن ریزنقش تیم ملی بسکتبال زنان ایران گفت: بعد 15 سال تمرین و سختی کشیدن و دیده نشدن انگیزه می خواهد تا دوباره برگردی.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ فائزه شهریاری بازیکن ریزنقش تیم ملی بسکتبال زنان ایران این روزها در تایلند همپای بازیکنان کشورمان در کاپ آسیا رقابت می کند. او در طول بازیهای روز گذشته تیم ملی برابر تیمهای مالزی، اندونزی و مغولستان و در مسابقه نیمه نهایی یکی از بهترینها بود. فائزه با غیرتی مثال زدنی بازی می کند. شهریاری معتقد است: «شاید برای مردم عزیزمان قابل درک نباشد 15 سال تمرین و سختی کشیدن و دیده نشدن چقدر انگیزه می خواهد تا دوباره برگردی. من از هم تیمی هایم می خواهم تا در بالاترین سطح خود در فینال بازی کنیم.» فائزه شهریاری از صعود تیم ملی بسکتبال زنان به فینال کاپ آسیا می گوید.
*بازیهای سختی در تایوان داشتید؟
همان جوری که فکر می کردم، در تایوان با تیمهای سطح بالایی روبرو شدیم که همین مساله کار ما را در برای شرکت در کاپ آسیا راحتتر کرد. به نظرم با یک حضور در ویلیام جونز نه تنها یکسال بلکه 2 سال پیش افتادیم.
*ژاپن در جام جهانی بسیار خوش درخشید. بازی در مقابل آنها چقدر سخت بود؟
از اول تورنمنت تیم ها ما را جدی نگرفتند و این رویداد را با سخت ترین بازی شروع کردیم. تا به حال ما در بسکتبال 5 نفره با تیمهای شرقی بازی نداشتیم، سبکشان کاملا متفاوت است. ولی مطمئنا در دوره های بعدی بهتر ظاهر می شویم. ژاپن و چین روی ژنتیک خود کار کرده اند تا بازیکنان قدبلندتری پیدا کنند و حتی از بازیکنان دورگه هم استفاده می کنند.
*با آمدن داوری توجه به بسکتبال زنان بیشتر شده؛ اینطور نیست؟
بله، کاملا همینطور است. اگر همان توجهی که به مردان می شود، به ما زودتر می شد، خیلی سریعتر مسیر موفقیتها را طی می کردیم. الان هم با جذب النی و دیدارهای دوستانه ای که برای ما ترتیب داده اند، راه پیروزی را برای ما هموارتر کرده اند.
*مالزی چطور حریفی بود؟
تیم سرسختی بود. اگر ویلیام جونز نرفته بودیم با سطح تیمهای شرقی آشنا نشده بودیم و شاید در کاپ آسیا به این 2 برد هم نمی رسیدیم. خودم بالشخصه موثر بودن ویلیام جونز را حس کردم. شرقی ها سرعتی و بسیار قدرتی بازی می کنند. بیشتر کمپهای WNBA،NBA اغلب در منطقه شرق آسیا برپا می شود و همین مسئله کمک زیادی به رشد بسکتبال آنها کرده است.
*از ابتدا فکر می کردیم مقابل مغولستان بازی سختی داشته باشیم ولی اینطور نشد...
ما در 3 نفره به آنها چندین بار باخته بودیم و فکر می کنم با این برد جبران مافات کردیم. کلا از اول بازی دو تیم کری با هم داشتند. به نظرم باید در 3 نفره هم مربی خارجی داشته باشیم تا بتوانیم موفقیت های بزرگی را هم در آن بدست آوریم. در هر صورت بسکتبال 3 نفره هزینه کمتری می برد و با یک برنامه ریزی خوب می توان اسپانسرهای بهتری جذب کرد تا آنها حمایت خوبی از ما داشته باشند. خواهشمندم اسپانسرها قدم بردارند و آن احساس و انرژی خوب را از ورزش ما بگیرند.
*النی کاپوچیانی از پرتابهای آزاد تیم راضی نیست!
این نه تنها مشکل ما بلکه برای پایه ها هم هست. در واقع از پایه روی این مساله کار زیادی نشده. البته اینجا ناآشنابودنمان به حلقه کمی دردسر درست کرد ولی بعد درست شد.
*به فینال رسیدید؟
بازی به بازی پیش رفتیم و خوشحالم که با برنامه ریزی و تاکتیک مورد نظر سرمربی تیم به اینجا رسیدیم. امیدوارم در فینال هم پیروز شویم تا بهترین شادی را به مردم بدهیم. بدنبال بهترین نتیجه خواهیم بود. لذت خاصی دارد این فینالیست شدن.
*از برد تاریخی آنهم پس از 50 سال صحبت کنید؟
خستگی مان در رفت. 15 سال اردوهای بی ثمر و بی نتیجه ای پشت سر گذاشته بودیم، بالاخره این روزها جواب داد. شاید برای مردم عزیزمان قابل درک نباشد 15 سال تمرین و سختی کشیدن و دیده نشدن چقدر انگیزه می خواهد تا دوباره برگردی. من از هم تیمی هایم می خواهم تا در بالاترین سطح خود بازی کنیم و با ارائه بازیهای خوب مقابل حریفان بتوانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم. تلاش برای بردن را همیشه داشته ایم و امیدوارم در کاپ آسیا همه این داشته ها را ثابت کنیم.
ارسال دیدگاه