روزنامه‌های امروز در سرمقاله‌های خود چه نوشتند؟
با مرور سرمقاله و یادداشت‌های روز روزنامه‌های کثیرالانتشار کشور، مطالبی از جمله ملاحظاتی درباره عادی‌سازی روابط بین اسرائیل و آل سعود، تیشه بی‌تفاوتی دستگاه‌ها بر ریشه بافت‌های فرهنگی، خنثی‌سازی سیاست منزوی کردن ایران به چشم می‌خورد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ با مرور سرمقاله و یادداشت‌های روز روزنامه‌های کثیرالانتشار کشور، مطالبی از جمله ملاحظاتی درباره عادی‌سازی روابط بین اسرائیل و آل سعود، تیشه بی‌تفاوتی دستگاه‌ها بر ریشه بافت‌های فرهنگی، خنثی‌سازی سیاست منزوی کردن ایران به چشم می‌خورد.
کیهان: در یادداشت روز خود با عنوان «ملاحظاتی درباره عادی سازی روابط بین اسرائیل و آل سعود» نوشت: عادی سازی روابط عربستان و رژیم آپارتاید اسرائیل چقدر جدی است؟ شکراب شدن روابط دولت بایدن و عربستان چطور؟ آیا آشتی ایران و عربســتان، به نتیجه مطلوب می رسد؟ در این تحلیل تلاش می کنیم پاسخ این سه ســؤال مهم را که این روزها درباره آنها زیاد می شنویم بیابیم. بخوانید: گزارش های متعددی از رسانه های همین غرب منتشر شده است که نشان می دهد، رژیم اســرائیل و عربستان مدت هاست با یکدیگر ارتباط دارند و اخبار و گزارش هایی که این روزها راجع به حرکت این دو به سوی عادی ســازی روابط منتشر می شود، در واقع، حرکتی است به سوی علنی ســازی این روابط و هدف نیز بیش از هر چیز، اقناع سازی است. اقناع سازی اصطلاحی است در علوم اجتماعی که می گوید، قدرت ها وقتی می خواهند کاری کنند که ممکن است، با مخالفت های گسترده مردمی صورت بگیرد، ماه ها و شاید حتی سال ها با انتشــار اخبار و گزارش های مرتبط و مهندسی شده تلاش می کنند مردم را قانع و با خود همراه کنند. مثل کاری که آمریکا با استفاده از رســانه از مدت ها قبل از حمله به عراق انجام داد و افکار عمومی اش را آماده آن کرد. بنابر این اگر همین فردا شــنیدید اعلام شد، روابط عربستان و رژیم اسرائیل عادی شد، اصلا تعجب نکنید چون، هیچ اتفاق تازه ای جز این که، یک رابطه عمیق و قدیمی علنی شــده، رخ نداده است. همین علنی شدن روابط اما برای عربستان، با تهدید هایی همراه خواهد بود و بزرگ ترین تهدید برای سعودی ها نیز از سوی مردم همین کشور است. مردم عربستان مثل بسیاری از مردم کشورهای عربی و اسلامی، به شدت مخالف صهیونیست ها هستند.
جوان: محمدجواد اخوان در سرمقاله ای با عنوان «المپیک پاریس و واقعیت های تمدن غرب» چنین نوشت: درحالي كه كمتر از يك سال تا برگزاري المپيك 2024 پاريس مانده، دو خبر قابل توجه از فرانسه منتشر شد. نخست آنكه وزير ورزش فرانسه حضور ورزشكاران محجبه اين كشور را در بازي هاي المپيك پاريس ممنوع و اعلام كرد كه ورزشكاران تيم هاي فرانسوي شركت كننده در بازي هاي المپيك پاريس نمي توانند از روسري استفاده كنند. وزير فرانسوي از اعمال يك رژيم سكولار سختگيرانه در ورزش خبر داد. ماجراي حجاب ستيزي دولت فرانسه البته چيز تازه اي نيست؛ سال هاست كه زنان محجبه از حضور در مدارس و دانشگاه ها منع شده اند و اين ها در حالي است كه فرانسه همواره مدعي ديرپاي آزادي و دموكراسي بوده است. اين حركت نسبتا دولت فرانسه چند سالي است كه به ورزش نيز كشيده شده است، اما واقعيت آن است كه اين موضوع فراتر از يك تصميم دولتي و در واقع ريشه در مباني فكري و تمدني غرب دارد. در سنت ليبراليسم غربي، هرچند از دموكراسي و آزادي سخن به ميان مي آيد، اما لائيسيته بر هردو اين ها مقدم است. در واقع دايره انتخاب و آزادي تا زماني است كه دين برگزيده نشود. شما آزاديد اما به شرط آنكه رفتار ديني نداشته باشيد. شما حق انتخاب داريد اما به جز در حالتي كه دين را برگزينيد. به بيان ديگر لائيسيته فرانسوي دين ستيز است و تنها از پوشش فريبنده آزادي و دموكراسي استفاده مي كند. خبر ديگر را كه آن هم معنادار است، سي ان ان منتشر كرد و از طرح دولت فرانسه براي انتقال بي خانمان هاي پاريس به مناطق حاشيه اي شهر در راستاي آمادگي پايتخت اين كشور براي برگزاري بازي هاي المپيك 2024 خبر داد. گفته شد اين طرح در راستاي برگزاري المپيك 2024 و بخشي از آمادگي فرانسه براي برگزاري اين رقابت هاي بين المللي و به منظور حفظ وجهه شهر در مقابل هواداران تيم ها و ورزشكاران است. وزير مسكن فرانسه پيش از اين در توضيحی به پارلمان فرانسه اين اقدام را در آستانه برگزاري مسابقات جهاني راگبي و همچنين مسابقات سال آينده المپيك ضروري خوانده بود. در واقع دولتمردان فرانسه مي خواهند تماشاگران بازي ها و انبوه دوربين رسانه ها زشتي هاي پاريس را نبينند.
قدس: اعظم طیرانی در مطلبی با عنوان «تیشه بی تفاوتی دستگاه ها بر ریشه بافت های فرهنگی» این گونه نوشت: بــا وجــود گذشت چهار سال از تصویب قانون حمایت از مرمت و احیای بافت های تاریخی-فرهنگی هنوز هم اخـبـاری در خصوص تشدید تخریب ها و آسیب به بافت های فرهنگی - تاریخی منتشر می شود. کارشناسان میراث فرهنگی می گویند بخشی از تخریب آثار تاریخی به دلیل بی توجهی دستگاه ها به بهانه نبود بودجه و اعتبار بـرای حفظ و مرمت آن هاست. چهارشنبه هفته گذشته حجت الاسلام محسنی اژه ای، رئیس قوه قضائیه در دیدار با مدیران وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی تأکید کرد وزارت میراث فرهنگی باید ابنیه تاریخی مرتبط با تمام دستگاه ها را احصا کرده و فهرست ناظر بر آن ها را در اختیار دستگاه قضایی قرار دهد تا مسئولان قضایی ذی ربط به عنوان مدعی العموم در موارد لازم، ورود مجدانه تری به مقوله تخریب بناهای تاریخی داشته باشند.
عصر ایرانیان: سید رضا تقوی در سرمقاله ای با عنوان «خنثی سازی سیاست منزوی کردن ایران» نوشت: سفر رئیس قوه مقننه به آفریقا جنوبی و شرکت در نهمین مجمع پارلمانی گروه بریکس از اهمیت بالایی برخوردار است، دیپلماسی پارلمانی یکی از اثرگذارترین شاخه های سیاست خارجی تلقی می شود و امروزه کشورهای متعددی تلاش می کنند از این ظرفیت برای پیشبرد اهداف خودشان بهره ببرند که تهران نیز در این راستا فعال است. روابطی که با تکیه بر ظرفیت مجالس کشورها شکل می گیرد، دست دولت ها را برای تقویت روابط و توسعه مناسبات باز می کند، به عبارتی دیپلماسی که از سوی دولت ها پیگیری می شود، گاهی در چارچوب ها و ضوابط دچار کندی می شود اما نمایندگان ملت ها می توانند به نمایندگی از مردم خودشان مسائل را مطرح کنند و این ویژگی موجب می شود مسائل میان کشورها خیلی بهتر حل و فصل شود و اقدامات مشترک صورت بگیرد. دیپلماسی پارلمانی موجب می شود که سیاستمداران و دیپلمات های ایرانی بتوانند با قدرت بیشتری آرمان های انقلاب را پیگیری کنند، بر این اساس مشاهده می شود که اکنون پارلمان کشورمان با قدرت در نهمین مجمع پارلمانی گروه بریکس حضور یافته و تلاش خواهد کرد اهداف مدنظر جمهوری اسلامی ایران در سطح بین الملل را تأمین کند. جمهوری اسلامی ایران به عنوان پایه گذار بین المجالس کشورهای اسلامی، تلاش کرده نقش بازوی قدرت نظام اسلامی در عرصه سیاست خارجی را ایفا کند، در واقع امروزه مشاهده می شود که غربی ها تلاش می کنند ایران را منزوی کنند اما اکنون شاهد توسعه روابط تهران با دنیا هستیم.
خراسان: جواد نوائیان رودسری در یادداشتی با عنوان «دستگاه دیپلماسی علیه اقدام نمایشگاه فرانکفورت فعال شود» چنین نوشت: مدیرعامل خانه کتاب از عدم شرکت رسمی جمهوری اسـلامـی ایـــران در نمایشگاه بین المللی کتاب فرانکفورت امسال خبر داد. دلیل این تصمیم، اعتراض به دعوت دوباره سلمان رشدی به مراسم افتتاحیه این رویداد فرهنگی و بین المللی است؛ اقدامی که دو دوره قبل نیز، از سوی برگزارکنندگان نمایشگاه انجام شد و اعتراض برخی کشورهای اسلامی شرکت کننده در این نمایشگاه بین المللی را برانگیخت. دعوت از سلمان رشدی را باید در ادامه همان روندی دانست که بر اسـاس آن و به بهانه آزادی بیان، توهین به اعتقادات بیش از یک میلیارد مسلمان، در کشورهای غربی موجه جلوه داده می شود و نهادهای مدنی و حقوقی غرب، به حمایت از آن برمی خیزند. طی سال های اخیر، به طور مکرر شاهد این گونه اقدامات بـوده ایـم؛ از ماجرای کاریکاتورهای موهن مجله شارلی ابدو بگیرید تا قرآن سوزی های اخیر در سوئد و حالا، دعوت دوباره از سلمان رشدی که با اهانت به ساحت مقدس حضرت ختمی مرتبت(ص)، نه فقط از سوی حضرت امام خمینی(ره)، بلکه از سوی قاطبه علمای همه مذاهب اسلامی مرتد و محکوم به اعدام اعلام شده است.
ارسال دیدگاه