در هفتمین سالگرد پلاسکو :
یادگار تلخ آخرین روز دی ماه ۹۵؛ آتشی که هنوز در خاطره‌ها جاودانه می‌سوزد
آتشسوزی پلاسکو ، حادثه ای تلخ در آخرین روزهای سال95 که هنوز در یاده ها مانده است
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ دی ماه هزار و سیصد و نود و پنج تاریخی که در ذهن پایتخت نشینان با روایت های تلخی نقش بسته است. صبح روز پنجشنبه بود که خبر آتش سوزی در یک ساختمان قدیمی مخابره شد و دود ناشی از آن آسمان تهران را فرا گرفت؛ اما این حریق از جنس آتش سوزی های متداول در تهران نبود، چرا که نخستین آسمان خراش تهران طعمه حریق شده بود؛ پلاسکوی پنجاه و چهار ساله ساختمان عادی نبود و حالا درمیان شعله های آتش و دود میسوخت.
لحظات تلخ آخرین روز دیماه
حوالی ظهر خبری منتشر شد، خبری کوتاه اما جان‌سوز، پلاسکو آتش گرفته بود و شعلههای آتش در این ساختمان تجاری زبانه میکشد؛ خیلی زود آتش نشانان وارد میدان شدند تا بلکه بتوانند آتش را خاموش کنند یا حداقل کسبه پلاسکو را از آن مهلکه نجات دهند، چند ساعت تلاش‌ها ادامه داشت و کم کم دود سیاه فضای اطراف را پر کرد خیلی از کسبه بیرون آمده بودند و آتش نشان‌ها هنوز هم داخل این ساختمان عظیم که قدمتی تاریخی داشت مشغول بودند.
هر کسی چیزی می‌گفت و برخی هم با ساختمان نیم سوخته پلاسکو عکس سلفی می‌گرفتند تا این لحظه تاریخی را ثبت کنند. جمعیت زیادی در اطراف پلاسکو حضور پیدا کرده بودند و همگی امید داشتند که پلاسکو در نهایت نجات پیدا خواهد کرد؛ اما در کمال تعجب به یکباره همه چیز تمام شد. صدای انفجار مهیبی به گوش رسید و بعد از آن ساختمان پلاسکو پیش چشم همه حاضران در صحنه، فرو ریخت و تمام افرادی که در ساختمان بودند را بلعید. هیچکس باورش نمی‌شد که چه اتفاقی افتاده است. لحظه عجیبی بود، دود همه جا را فرا گرفته بود.
آتش نشان‌ها با ترس و فریاد، آوار‌ها را برمی‌داشتند، هر کسی چیزی می‌گفت، داد می‌زد و کسی را صدا می‌کرد. خیلی زود متوجه شدیم آتش نشان‌های زیادی زیر ساختمان پلاسکو مدفون شدند و این یکی از سخت ترین لحظات تاریخی کشورمان به شمار می‌آید.
آن روز علاوه بر حاضرین در صحنه، افرادی هم که پای رسانه ملی نشسته بودند، تلاش آتش نشانان برای فرونشاندن آتش در ساختمان پلاسکو را می‌دیدند؛ حتی تماشاچیان رسانه ملی هم لحظه هولناک فروریختن پلاسکو را دیدند آن زمانی که گزارشگر شبکه خبر با حیرت به پشت سرش نگاه کرد و گفت: پلاسکو فرو ریخت! اما خیلی‌ها هنوز در آن ساختمان بودند! بهت و حیرت و البته ترس در چهره آن گزارشگر هم هویدا بود، در نهایت ساختمان پلاسکو در مقابل هزاران چشم و دوربین فروریخت تا دردناک ترین و سخت ترین حادثه سالهای اخیر رقم بخورد. حادثه‌ای که حالا و با گذشت هفت سال از وقوع آن هنوز هم بر سر زبان‌ها‌ست.
تاکنون در گزارش‌ها‌ی منتشرشده از حادثه پلاسکو و بررسی ابعاد مختلف این حادثه، تنها بخش کوچکی از رشادت و جانفشانی آتش نشانان شهید این حادثه به تصویر کشیده شده است و به جرات می‌توان گفت قلم هم مانند زبان از نوشتن آن همه رشادت قاصر است. همه کسانی که در صحنه حادثه حضور داشتند و یا پای تلویزیون نشسته و اخبار مربوط به حادثه را پیگیری می‌کردند، دیدند که درست زمانی که آتش خاموش شده بود و فقط دود سیاهی به چشم می‌خورد، آتش سوزی دوباره شروع شد و ناگهان ساختمان فروریخت.
آوار برداری از این ساختمان فرو ریخته به دلیل شعلههای آتش در زیر آوار و دمای وحشتناک آن یکی از سخت ترین عملیات آواربرداری در کشور لقب گرفت و در نهایت باپیدا شدن پیکرهای قربانیان، پس از گذشت 9 روز عملیات آوار برداری پایان یافت، اما چه کسی می‌داند تمام آن 9 روز دردل آتش نشانانی که پیکر برادران، دوستان و همکاران خود را از زیر آوار بیرون می‌آوردند چه گذشت؟
9 روز فقط فریاد شنیدیم و ضجه دیدیم؛ 9 روز ثانیه به ثانیه امید داشتیم که شاید کسی زنده از زیر آوار بیرون بیاید، 9 روز خانواده‌های جانباختگان تمام لحظاتشان را در کنار آوار‌های ساختمان پلاسکو گذراندند تا شاید نشانی از زنده بودن عزیزشان پیدا کنند، 9 روزی که برای همه مردم ایران 9 سال طول کشید، اما در نهایت پیکر 16 آتش نشان و 6 کسبه پلاسکو پیدا شد و چیزی جز خاکستر و آوار از پلاسکو بر جا نماند.
بعد از این حادثه ناگوار بود که مسئولین متوجه کمبود وسایل و تجهیزات آتش‌نشانی شدند، اما این موضوع بعد از مدتی باز هم به فراموشی سپرده شد و باز هم در بر همان پاشنه می‌چرخد، همچنان آتش نشان‌ها با کمبود تجهیزات مواجه هستند و چندین ساختمان نا ایمن در تهران وجود دارد که هر لحظه امکان دارد حادثه ای مثل پلاسکو را رقم بزنند.
این داستان تا جایی ادامه داشت که مدیرعامل سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران در این خصوص گفت: ۷۵ ساختمان همچون پاساژهای شانزلیزه، ناهید و فجر، شرکت ژال در خیابان شریعتی، ساختمان هرمزان در سعادت آباد، مجتمع تجاری بوستان در پونک و برخی پاساژهای بازار بزرگ تهران از جمله گرند هتل، ساختمان‌هایی هستند که هنوز ایمن سازی نشده اند.
قدرت الله محمدی با بیان اینکه ۱۲۹ ساختمان نا ایمن داشتیم که در چهار سال گذشته فهرست آن بین مسوولان و رسانه‌ها دست به دست می‌شد و هیچ اقدامی هم برای ایمن‌سازی آنها صورت نمی‌گرفت افزود: با پیگیری‌های صورت گرفته در یک سال و نیم اخیر و با کمک دستگاه قضایی و پای کار آمدن دادستانی تهران، همه مالکان ۱۲۹ ساختمان دعوت و تذکرات و اخطارهای لازم را دریافت کردند که در نهایت خروجی این پیگیری و تلاش‌ها کاهش تعداد ساختمان‌های نا ایمن از ۱۲۹ به ۷۵ ساختمان است.
وی ادامه داد: مجموعه هایی همچون پاساژهای علاءالدین، میری و پاساژ قائم در تجریش از لحاظ ایمنی و حریق ایمن سازی و از لیست خارج شدند، اما ۷۵ ساختمان دیگر که نام برده شد که هم صنعتی و مسکونی هستند، ادعا دارند ساکنانشان همکاری نمی‌کنند و برخی مالکان هم موضوع هزینه‌ای را پیش می‌کشند و البته برخی هم توجهی به هشدارها ندارند.
مدیرعامل سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران با بیان اینکه برای تک تک این ساختمانها با کمک دستگاه قضایی پرونده قضایی تشکیل شده و تلاش می‌کنیم با اخطار و مذاکره کار را پیش ببریم گفت: بنابر تعهدی که به خودمان و مردم دادیم باید تا پایان سال حداقل ۲۰ ساختمان دیگر هم در مسیر ایمن‌سازی قرار گیرد و البته تا پایان سال ۱۴۰۳ باید تعداد این ساختمانها به صفر برسد.
وی با تاکید بر اینکه دیگر اجازه نمی‌دهیم ساختمان نا ایمن و پرخطر دیگری در شهر تهران ایجاد شود، تاکید کرد: سختگیری ما در این خصوص بسیار بالا است و اجازه نمی‌دهیم ساختمانی همچون متروپل آبادان در تهران احداث شود.
محمدی با بیان اینکه در لیست ۷۵ ساختمان نا ایمن، ساختمان‌های دولتی اعم از بیمارستان و اماکن دولتی هم وجود دارد اظهار کرد: بخشی از مشکلات کنونی ما با وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی است که واقعا با اینها مشکل داریم متاسفانه هیچ بودجه‌ای برای ایمن‌سازی ساختمان‌هایشان اختصاص نمی‌دهند بطوریکه ۵۰ درصد ساختمان‌های دولتی موجود در شهر تهران تاییدیه آتش نشانی را ندارند که البته به این ساختمانها از هفته آینده هشدار می‌دهیم و اخطارهای ما برای این وزارتخانه‌ها ارسال خواهد شد و پیگیری‌های لازم انجام می‌شود.
وی با بیان اینکه هر کدام از مراکز و ساختمانها ساز و کار خودشان را دارند مثلا یک ساختمان بهداشتی و درمانی است که اگر پلمب کنیم مردم دچار مشکل می‌شوند، گفت: به همین خاطر در وهله اول با تعامل و هماهنگی کار را پیش می‌بریم ما پای کار و برای ایمنی ساختمانها جدی هستیم.
به گفته محمدی، تعداد ساختمان‌های نا ایمن دولتی کم و اغلب ساختمان‌های نا ایمن صنعتی، تجاری و یا انبار هستند.
به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ کلانشهر تهران، علاوه بر مشکلات زیست محیطی و ترافیکی، با وجود ساختمان‌های نا ایمن و پرتراکم در بخش‌های تجاری و مسکونی، تهدیدی جدی برای ساکنان پایتخت ایجاد کرده است و اقدامات فوری برای ایمن سازی این ساختمانها ضروری است تا از وقوع حوادث ناخوشایند، مانند آتش‌سوزی‌های مرگبار در ساختمان‌های پرتراکم پایتخت، جلوگیری شود.
مقداد ذکی زاده
ارسال دیدگاه