دانا گزارش می دهد؛

دستاوردهای انقلاب اسلامی| موفقیت بافندگی و هنر تو بافی؛ هنری به وسعت دور دنیا

فاطمه ذاکریان مدیر عامل شرکت تعاونی زنان خراشاد گفت: پارچه‌بافی و توبافی یکی از هنرهای سنتی و بومی این خطه کویری بوده که به تدریج در معرض فراموشی قرار گرفت اما با تلاش و همت بانوان روستای خراشاد این هنر آوازه جهانی پیدا کرد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ فاطمه ذاکریان مدیر عامل شرکت تعاونی زنان خراشاد از توابع خراسان جنوبی است که سالها در کار بافندگی مشغول بوده و همچنین هنر تو بافی ( پارچه بافی سنتی روستای خراشاد ) را در این روستا آموزش و رواج داده است؛ به همین بهانه گفتگویی با این بانوی کار آفرین داشتیم.

وی از لحظه ورود خود به شرکت تعاونی زنان خراشاد صحبت میکند و می گوید: این شرکت تعاونی از سال 82 تاسیس شد و از سال 83 مدیریت این شرکت برعهده من است و توانستم با مدیریت این شرکت و با توجه به خشکسالی که در سالهای گذشته مردم این روستا را به شدت درگیر و نا امید کرده بود با آموزش و تولید پارچه های(تو بافی) امید و درآمد زایی را به مردم روستا برگردانم.

این بانوی کارآفرین همچنین گفت: در سال 85 با وجود اینکه هنوز شرکت تعاونی زنان خراشاد زیانده بوده ولی من با 42 نفر اشتغالزایی به عنوان کار آفرین برتر استانی شناخته شدم و توانستم با همت و توان در اواخر سال 85 بدهی شرکت را پرداخت نمایم.

ذاکریان به آموزش هنر توبافی در خراسان جنوبی اشاره کرد و گفت: در اوایل کار، هر آموزشی که در هر جای استان برگزار میشد، به همت مربیان خراشاد بود، که این مربیان به مناطق مختلف استان خراسان جنوبی میرفتند و به علاقه مندان هنر تو بافی را آموزش می دادند.

وی با تاکید بر این که بعد از مدتی میراث فرهنگی استان وارد کار شد و هزینه های آموزشی این هنر را بر عهده گرفت گفت: هنر پارچه بافی (تو بافی ) تاجایی در استان پیشرفت کرد و گسترش یافت که مربیانی از سایر استان ها به خراسان جنوبی می آمدند و دورهای آموزشی را گذرانده و این هنر را به استان خود می برند و در آنجا اجرا می کردند.

این بانوی کار آفرین در ادامه گفت: بعد از گذشت مدتی از برپایی تعاونی زنان خراشاد، در نمایشگاهی که در مصلی تهران برگزار میشد شرکت کردیم و استقبال شهروندان از پارچه بافته ها آنقدر خوب بود که طی چند روز ابتدایی تمام محصولاتمان به فروش رفت و همین استقبال مردم از نمایشگاه باعث ایجاد انگیزه شد، تا زمانی که به روستا برگشتم بدون آن که ریالی برای خودم بردارم پول اجناس فروخته شده را به بافندگان تحویل دادم و این باعث شد تا اهالی روستا اشتیاق بیشتری برای کار و در آمدزایی داشته باشند.

وی در پاسخ به این سوال که مشوقش در این راه چه کسانی بوده اند می گوید: در تمام این مسیر همسرش همیشه همراه او بوده است و با اینکه یک فرزند معلول دارند اما هیچ وقت ناامید نشده است، بلکه سعی کرده تا این محدودیت ها برایش یک سکوی پیشرفت باشد و سر مشقی باشد برای پیشرفت اهالی روستا که در کار پارچه بافی فعالیت می کنند. در کنار اهالی به تعدای از زنان که زندانی بودند آموزش( تو بافی ) داده شده است، تا پس از آزادی، بتوانند به صورت حرفه ای در این کار فعالیت کنند و منبع در آمدی هم داشته باشند.

این بانوی کار آفرین برنامه های متعددی را برای معرفی و گسترش صنعت تو بافی در سر دارد: از جمله آنکه تا کنون نمایندگی فروش این محصول را در چند استان گرفته است، به گونه ای که در سال گذشته بازارهای پارچه های سنتی زنان خراشاد در شهرهای تهران، کرمان، اصفهان و قم فعال بوده است و همچنین این پارچه بافت ها به کشورهای هلند، ایتالیا، اتریش، فرانسه، آلمان و سوئد صادر میشوند.

ذاکریان در پاسخ به این پرسش که چه آینده ای برای خود و منطقه ای که در آن زندگی می کند تصور کرده است گفت: خدا رو شکر میکنم به هدفم که معرفی و شناساندن و زنده نگه داشتن هنر سنتی و محلی تو بافی بود رسیدم و آروز میکنم روزی در سراسر دنیا یک شعبه برای فروش این هنر اصیل ایرانی برپا باشد و در تلاش هستیم که بتوانیم به زودی لباس ها و حوله احرام زئران خانه خدا را هم تهیه کنیم.

ذاکریان از مسئولان ادارات خواست تا از تولیدات و هنرمندان بومی استان و کالاهایی که تولید می کنند حمایت کنند چرا که زمینه اشتغال زایی برای تعدا زیادی از افراد فراهم خواهد شد.