یادداشت؛
آشتی مردم با موسیقی/ الگویی که می‌تواند برای تئاتر و سینما هم تکرار شود
استفاده از فرهنگسرای بهمن برای موسیقی پاپ جشنواره فجر و استقبال مردم جنوب تهران از این اتفاق، می تواند الگویی برای سایر حوزه های فرهنگی باشد تا در این روزگار سخت اقتصادی، اولین چیزی که از سر سفره مردم حذف می شد، لااقل «فرهنگ و هنر» نباشد!
شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ یادداشت: مصطفی پورکیانی- رضا مهدوی، دبیر سی‌و‌نهمین دوره جشنواره موسیقی فجر درباره اینکه امسال نسبت به سال های گذشته تعداد اجراهای بخش «پاپ» در مقایسه با سایر بخش ها بیشتر شده می گوید: « ما در جشنواره امسال اجرا و سالن‌های بیشتری داریم و بخش پاپ دو برابر از سال گذشته است. بخش کودک و نوجوان برای اولین بار در این ۳۸ سال به طور خاص اضافه شده است. کودکان بین ۷ تا ۱۸ سال از سراسر ایران آمده‌اند و ۲۱ کودک به اجرای تک‌نوازی و بداهه‌نوازی می‌پردازند که در نوع خودش ویژه است، با توجه به سن‌شان، دختر‌ها و پسرها اجراهای قوی‌ای دارند. نکته دیگر این است که جشنواره امسال به نسبت سال گذشته بیشتر حالت رقابتی پیدا کرده است و ما جوایز بیشتری در مباحث گوناگون داریم و امیدوارم که این بخش رقابت در زمینه‌های مختلف کارش بیشتر شود.»
اما نکته مهم و قابل اعتنایی که در جشنواره موسیقی امسال به چشم آمده استفاده از فرهنگسرای بهمن برای اجراهای بخش پاپ است؛ هر ساله سالن برج میلاد برای طرفداران این بخش درنظر گرفته می شد و امسال علاوه بر میلاد، استفاده از این فرهنگسرا آن هم در منطقه جنوب تهران و حضور کسانی که توانایی مالی برای حضور در برج میلاد را ندارند، یک دست مریزاد به دبیر جشنواره برای این انتخاب دارد. بلیت این اجراها در فرهنگسرا از 95 هزارتومان شروع می شود تا همه اقشار جامعه امکان حضور داشته باشند.
خود مهدوی درباره این اتفاق می گوید:« قیمت بلیت‌ها را امسال نسبت به سال قبل کاهش دادیم چرا‌که اعتقاد داریم مردمی که در طول سال به هر دلیلی نمی‌توانند کنسرت بروند -یا به خاطر قیمت بلیت یا دوری مسیر- فرهنگسرای بهمن این امکان را ایجاد می‌کند که کنسرت‌اولی‌ها به آنجا بروند. درست است ظرفیت کم است اما قدمی است که همه مردم بتوانند از آن استفاده کنند.امسال خوانندگان زیادی در حوزه پاپ در جشنواره حضور دارند. مردم هم از این مورد استقبال کردند. فرهنگسرای بهمن ۲ هزار نفر و سالن میلاد ۲ هزار و ۵۰۰ نفر گنجایش دارد که از همه این کنسرت‌ها استقبال شده است و بلیت‌ها به فروش رسیده است. ما چه بخواهیم چه نخواهیم کسانی که در این حوزه فعالیت می‌کنند، بخش مهمی از بدنه جامعه موسیقی کشور را تشکیل می‌دهند. اگر اینها را در عرصه رقابت بیاوریم قطعا خدمت بزرگی به خودشان و فرهنگ عامه جامعه کرده‌ایم. اگر اینها هدایت شده باشد و با هویت خالص ایرانی پاپ را بشنویم... ما می‌توانیم با هدایت این کار را انجام بدهیم. با اینکه پاپ وطنی نیست اما در جشنواره رقابتی برایشان در نظر بگیریم، با کمک اساتید این حوزه می‌توان خط سیر و سیاست‌گذاری برایشان مشخص شود.»
اینکه فرهنگسرای بهمن در جنوب تهران میزبان طرفداران موسیقی در زمان جشنواره می شود، حرکتی پسندیده است که می تواند الگویی برای طول سال باشد؛ فرهنگسراهای زیادی در جای جای تهران ساخته شده اند و اگر از بین همه آنها لااقل آن تعداد که توانایی برگزاری کنسرت دارند، برای روزهای غیر جشنواره، این الگو را ادامه دهند و علاوه بر موسیقی پاپ، میزبان سایر گروه های موسیقی سنتی و حتی نواحی باشند، به تدریج ذائقه موسیقی جامعه تغییر خواهد کرد و در مسیر درستی قرار خواهد گرفت؛ به شرطی که سیاست گذاری مشخصی در انتخاب گروه ها و حمایت از اجراهای آنها از طرف انجمن موسیقی، شهرداری تهران و سازمان های مربوطه انجام شود تا هم گروه ها دل خوش به حمایت مادی و معنوی باشند و هم گوش موسیقایی مردم به تدریج به ملودی های فاخر آشنا شود.
همین اتفاق می تواند برای تئاتر، فیلم و هنرهای تجسمی نیز تکرار شد؛ آشنا کردن و آشتی مردم با فرهنگ و هنر نیاز به سیاست گذاری، همت عالی و حمایت های مالی و معنوی دولت دارد تا در این روزگار سخت اقتصادی، اولین چیزی که از سر سفره مردم حذف می شد، لااقل «فرهنگ و هنر» نباشد!
ارسال دیدگاه