تک‌نگاری از چهره‌های سال ورزش ایران؛
فرود امن مهدی بر سکوی مدال؛ کام‌بک الفتی به تاریخ
چهره‌های ورزش ایران در سال ۱۴۰۲ هر کدام لب‌ریز از روایت‌های ناگفته‌اند؛ روایت‌هایی که هر کدام از آن‌ها خواندنی است.
به گزارش خبرنگار ورزشی شبکه اطلاع‌رسانی دانا؛ شاید هیچ‌کس از ژیمناستیک ایران در بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو انتظار مدال‌آوری و درخشش را نداشت. طبیعی هم بود؛ فدراسیونی که حتی با وجود برگزاری انتخابات رسمی، رئیس رسمی و قانونی نداشت و نتیجه انتخابات آن به تأیید نهایی فدراسیون جهانی نرسیده، نمی‌توانست چندان به مدال‌آوری امیدوار باشد اما ژیمناستیک در دیار اژدها، کاری کرد کارستان. هنوز هیچ‌کس یادش نرفته که تا یک هفته مانده به اعزام کاروان ایران به بازی‌های آسیایی، تکلیف لایسنس ورزشکاران اعزامی مشخص نبود و اساساً کسی نمی‌دانست که آیا ژیمناستیک ایران به رغم توانایی‌های فنی، در چین نماینده‌ای خواهد داشت یا نه.
با این همه اما ورود رئیس و دبیرکل کمیته ملی المپیک به ماجرای فدراسیون ژیمناستیک و درخواست تمدید لایسنس ژیمناست‌های ایرانی توسط زهرا اینچه‌درگاهی، باعث آن شد که مهدی الفتی بتواند رهسپار دیار بازی‌های آسیایی شود و تاریخی را در عین ناباوری از نو بسازد. ادعای عجیب و غریبی نیست اگر مدال نقره پرش خرک الفتی را ناب‌ترین مدال کاروان ایران در بازی‌های آسیایی و طلایی‌ترین مدال نقره بدانیم.
پس از قریب به ۸۰ سال، این نخستین بار بود که در المپیک آسیایی یک ژیمناست از ایران موفق به کسب چنین مدالی می‌شود و جالب‌تر از آن؛ مدال الفتی در شرایطی به دست آمد که او در ۲ حرکت نخست خودش چندان پایان خوبی نداشت و تنها با فرود امن در حرکت سوم بود که خودش را به طرز چشم‌گیری بالا کشید و به مدال نقره دست یافت.
ستاره‌ای که از نوجوانی توسط مسئولان وقت فدراسیون شناسایی شده بود، شاید خیلی زودتر از این‌ها می‌بایست با ورزش قهرمانی خداحافظی می‌کرد؛ به علت ناتوانی مالی. شرایط زندگی الفتی در حدی بود که بالاجبار او می‌بایست ورزش را رها کرده و به کار کردن و امرار معاش می‌پرداخت اما حمایت اعضای فدراسیون و ممارست وی، به قیمت یک مدال تاریخی تمام شد. الفتی در شرایطی به این نقره رسید که حتی در ایران وسایل و ابزار استاندارد خرک وجود نداشت و او در هانگژو توانست به خوبی خودش را با ابزار استاندارد در جریان مسابقه آداپته و تنظیم کند.
مدال او را نه به اسم دیگران که باید به نام خودش و ایران نوشت. الفتی با یک کام‌بک شگفت‌انگیز، تاریخ را به درستی و بالاتر و بهتر از همه نوشت تا نشان بدهد که در رشته مادر هم می‌توان روی مدال‌آوری حساب ویژه کرد و هوای این رشته را هم داشت. شاید ارزش مدال تاریخی الفتی را امروزِ روز ندانیم، اما هر چه جلوتر که برویم؛ بیش‌تر متوجه می‌شویم که الفتی چه کارستانی کرده و مدال نقره او در سال ۱۴۰۲، چه نقشی در آینده این رشته خواهد داشت.
ارسال دیدگاه