دانا گزارش می دهد؛
قلم هایی که جوهرشان خشک شد؛ به یاد ادیبانی که چهره بر خاک ساییدند
سال ۱۴۰۲ نویسندگان و شاعران زیادی درگذشتند که هر کدام شاگردانی پرورش داده اند که امید است جای خالی آنها را هرچند اندک، به مانایی پر کنند.
به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ کاروان نویسندگان، شاعران و اهالی قلم در سال ۱۴۰۲ درگذشتگان زیادی داشت که به مانند روال سال‌های گذشته، با مرور نام و خاطره این درگذشتگان، یاد آنها را گرامی می داریم.
دوم فروردین؛ احمد سمیعی گیلانی
احمد سمیعی (گیلانی)، پیشکسوت حوزه فرهنگ و ادبیات در ۱۰۳ سالگی از دنیا رفت. گیلانی، روز چهارشنبه، دوم فروردین ۱۴۰۲ بر اثر کهولت سن در منزل خود در تهران درگذشت. پیکر سمیعی گیلانی برای خاکسپاری به زادگاهش رشت منتقل شد.
این‌استاد ادبیات ۱۱ بهمن ۱۲۹۹ در رشت به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در رشت گذراند و سپس وارد دانشگاه تهران شد. در اواخر دهه ۱۳۴۰ به‌عنوان ویراستار در مؤسسه انتشارات فرانکلین آن زمان مشغول خدمت شد و به موازات آن دوره کارشناسی ارشد زبان‌شناسی را در دانشگاه تهران گذراند.
«خیال‌پروری‌های تفرجگر انزواجو» از ژان ژاک روسو، «چیزها» از ژرژ پرک (ترجمه)، «ادبیات ساسانی»، «داتا گنج‌بخش» (زندگی‌نامه و تعالیم شیخ ابوالحسن علی بن عثمان هجویری) از شیخ عبدالرشید (ترجمه)، «چومسکی» از جان لاینز (ترجمه)، «هزیمت یا شکست رسوای آمریکا» از ویلیام لوئیس و مایکل له‌دین (ترجمه)، از جمله آثار اوست.
دوم اردیبهشت؛ عباسعلی براتی‌پور
عباسعلی براتی‌پور، شاعر انقلاب، دفاع مقدس و اهل بیت (ع)، بر اثر ایست قلبی، دار فانی را وداع گفت. بهت نگاه، وعده دیدار، کتیبه شکیب، سینای سبز عشق، با شقایق‌ها برادر، عطش عشق، داغ تشنگی، سوار مشرقی، در ساحل علقمه، ماه در فرات، گزیده ادبیات معاصر ۲۴، زیتون و زخم، دل و دریا، سه مجموعه شعر درباره رحلت امام راحل (ره) بخشی از آثار زنده‌یاد براتی‌پور هستند.
این‌شاعر که با نام عباس براتی‌پور شناخته می‌شود، علاقه به ادبیات و شعر را از اواخر دوران دبیرستان در خود یافت و در حوزه ادبیات بسیار مطالعه کرد. با ادامه این‌مسیر هم تبدیل به یکی از شاعران جریان شعر انقلاب و دفاع مقدس شد.
۲۰ تیر؛ احمدرضا احمدی
احمدرضا احمدی شاعر و نویسنده کشورمان پس از تحمل مدت‌ها بیماری درگذشت. احمدی شاعر معاصر متولد ۳۰ اردیبهشت سال ۱۳۱۹ در شهر کرمان بود و سال‌ها در حوزه، ادبیات، شعر، نویسندگی و سینما فعالیت کرد. او در زمینه شعر، موسیقی، ویراستاری و ادبیات کودک و نوجوان نیز فعالیت‌های بسیاری داشت.
این شاعر شناخته شده مؤسس و پایه‌گذار موج شعر نو و پیشگام سورئالیسم در ادبیات کودکان بود. یکی از درخشان‌ترین آثار او «سفر در شب» کتابی است که به موضوع‌های اجتماعی، صلح، همزیستی، تحمل و همکاری اشاره می‌کند. از دیگر آثار او نیز می‌توان به «از بارانی که دیر بارید»، «میوه‌ها طعم تکراری دارند»، «هزار اقاقیا در چشمان تو هیچ بود»، «روزی برای تو خواهم گفت» و «هزار پله به دریا مانده است» اشاره کرد.
۲۱ تیر؛ ر. اعتمادی
ر. اعتمادی (رجبعلی اعتمادی زاده) که مدتی در بستر بیماری بود، در سال ۱۴۰۲ در سن ۹۰ سالگی درگذشت. اعتمادی، متولد بهمن ماه ۱۳۱۲ نویسنده و روزنامه‌نگاری بود که به‌خاطر نوشتن رمان‌های عامه‌پسند و پرفروش شهرت دارد. وی بنیان‌گذار و سردبیر اولین مجله با مخاطب ویژه نسل جوان ایران است. مجله جوانان از نشریات مؤسسه اطلاعات در سال‌های دهه چهل و پنجاه با سردبیری اعتمادی (۱۳۴۵–۱۳۵۹) به یکی از پرفروش‌ترین مجلات ایران تبدیل شد که فراتر از مرزهای ایران حتی در دیگر کشورهای فارسی‌زبان همانند افغانستان و تاجیکستان هواداران خود را داشت.
۱۸ شهریور؛ شمس آقاجانی
شمس آقاجانی، شاعر و منتقد ادبی هم از دیگر چهره‌های ایرانی در گذشته در سال ۱۴۰۲ است که در ۵۵ سالگی از دنیا رفت. وی متولد سال ۱۳۴۷، شاعر و منتقد ادبی و از شاگردان کارگاه داستان‌نویسی رضا براهنی در دهه ۱۳۷۰ بود که به دلیل عوارض کرونا از دنیا رفت.
«سخن رمز دهان»، «مخاطب اجباری»، «درس‌های ادبی»، «چرا آخرین درنا باز می‌گردد»، «راوی دوم شخص»، «گزارش ناگزیری» از آثار این شاعر و منتقد ادبی هستند.
۱۱ دی؛ امیربانو کریمی
امیربانو کریمی همسر مظاهر مصفا و استاد زبان و ادبیات فارسی هم از دیگر درگذشتگان سال ۱۴۰۲ بود که در ۹۲ سالگی از دنیا رفت. کریمی به دلیل مشکلات قلبی و ریوی و آلودگی هوای تهران به منزل یکی از دوستانش در ساری رفته و در همانجا دارفانی را وداع گفته است.
این‌پژوهشگر نخستین فرزند کریم امیری فیروزکوهی، ۹ دی‌ماه ۱۳۱۰ در تهران زاده شد. با پایان تحصیلات متوسطه به کار تدریس پرداخت و تحصیلات خود را تا مقطع دکترای زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران ادامه داد. در ادامه در همان دانشگاه مشغول به تدریس ادبیات شد. وی در زمینه سبک هندی و صائب‌شناسی متبحر بود.
نویسندگان مشهور ادبیات جهان
۳۱ اردیبهشت؛ مارتین امیس
مارتین امیس نویسنده بریتانیایی و خالق آثاری مانند «پول» و «میدان های لندن» ۳۱ اردیبهشت ماه در سن ۷۳ سالگی درگذشت. این نویسنده که آثارش بیش از هر چیز صحنه ادبی دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ را روایت می‌کرد، بر اثر سرطان مری در خانه خود در فلوریدا از دنیا رفت.
امیس از چهره‌های گروه مشهور رمان نویسانی چون ایان مک ایوان و جولیان بارنز بود که با آثار خود صحنه ادبی بریتانیا را در دهه ۱۹۸۰ روایت می‌کردند.
رمان «پول» او در سال ۱۹۸۴ توسط رابرت مک‌کرام در گاردین به عنوان یکی از ۱۰۰ رمان برتر نوشته شده به زبان انگلیسی معرفی شد. مک‌کرام از «پول» به عنوان کتابی که روح‌زمان است یاد کرد و هنوز هم به عنوان یکی از رمان‌های غالب دهه ۱۹۸۰ باقی مانده است.
۲۱ تیر؛ میلان کوندرا
میلان کوندرا نویسنده ادبیات چک که سال‌ها در فرانسه اقامت داشت، صبح چهارشنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۲ در سن ۹۴ سالگی درگذشت. کوندرا نویسنده برخی از تحسین‌شده‌ترین آثار ادبیات داستانی قرن بیستم میلادی است که در سال ۱۹۵۰ به دلیل فعالیت‌های سیاسی از حزب کمونیست اخراج و به چهره‌ای منفور نزد سیاستمداران آن روزگار بدل شد تا اینکه در سال ۱۹۷۵ از چک‌اسلواکی به فرانسه فرار کرد و در سال ۱۹۷۹ نیز دولت وقت چک‌اسلواکی تابعیت «کوندرا» را لغو کرد.
«کوندرا» دو سال بعد از آن تابعیت فرانسوی گرفت و آثار او از «بار هستی» تا «خنده و فراموشی» تا دهه ۱۹۸۰ میلادی در زادگاهش ممنوع بود.
نهم مهر؛ جرمی سیلمن
جرمی سیلمن خالق کتاب‌های پرفروش درباره بازی شطرنج نهم مهر در ۶۹ سالگی بر اثر بیماری زوال عقل درگذشت. سیلمن که با نوشتن به سبک محاوره‌ای و ساده، توصیه‌های عملی در مورد چگونگی کاهش اشتباه‌ها به عنوان سخت‌ترین بخش بازی شطرنج ارائه می‌کرد، از دنیا رفت.
این استاد بین‌المللی شطرنج که کتاب‌هایش در بین بازیکنانی که به دنبال بهبود بازی خود هستند محبوبیت زیادی داشت، در خانه‌اش در وست هالیوود، کالیفرنیا درگذشت. همسر وی علت درگذشت او را عوارض آفازی پیشرونده دمانس عنوان کرد.
شاید تصور کتاب‌های پرفروش شطرنج بعید به نظر برسد، اما کتاب‌های سیلمن مدت‌هاست که در فهرست پرفروش‌ترین کتاب‌های شطرنج آمازون در جایگاه نخست قرار دارند و بسیاری از کتابخانه‌های شخصی شطرنج هم حداقل یکی از عناوین او را در خود جای داده‌اند. او بیش از ۱۲ کتاب نوشت که چندین مورد از آنها را چندین بار اصلاح و به روز کرد.
۲۲ مهر؛ لوئیز گلوک
لوئیز گلوک، شاعر برنده جایزه نوبل و ملک‌الشعرای سابق آمریکا در ۸۰ سالگی درگذشت. گلوک، شاعری با صراحت با اشعاری موجز و اغلب غمگین که با اشاره و الهام از اساطیر کلاسیک در کنار خاطره‌ها و نگاه فلسفی سروده می‌شدند جایزه نوبل ادبیات سال ۲۰۲۰ را دریافت کرده بود.
داوران نوبل وی را برای «صدای بی‌شک شاعرانه‌ای که با زیبایی سخت، وجود فردی را جهانی می‌کند» تحسین کردند و افزودند اشعار او اغلب در یک صفحه یا کمتر، تعهد او را به «ناگفته‌ها، به پیشنهادها، به سکوتی شیوا و عمدی» نشان می‌دهد.
ارسال دیدگاه