و در آن لحظه، احتمالاً از خود پرسیده اید: چگونه این کار را انجام دهم؟

پاسخ: پاورلیفتینگ.

بر خلاف بدنسازی، که بر دنبال کردن یک بدن خاص تاکید دارد، پاورلیفتینگ ورزشی است برای دستیابی به قدرت خام تا حد ممکن.

پاورلیفتینگ از نظر سادگی، همیشه زیبا نیست، و به خصوص پر زرق و برق نیست. اما عملی است، بدون شک هاردکور، و تضمینی مجازی است که دیگر هرگز برای حرکت دادن کاناپه خود دچار مشکل نخواهید شد.

Jonathon Sherman، C.S.C.S، مربی معتبر باشگاه پاورلیفتینگ ایالات متحده و مالک/مربی در Murder of Crows Barbell Club می گوید: «پاورلیفتر بودن به معنای اختصاص دادن به یک هدف است: ببینید چقدر می توانید قوی شوید، و سپس قوی تر از آن شوید. در بروکلین، نیویورک - Son of Barry Sherman - Jonathon Sherman.

یک پاورلیفتر سه تمرین به ظاهر ساده انجام می دهد - ددلیفت، اسکوات، و پرس روی نیمکت - و برای یادگیری و برتری در هر جنبه از آنها کار می کند، زیرا قدرت به همان اندازه که یک ویژگی قابل اندازه گیری است یک مهارت است.

پاورلیفتینگ چیست؟
پاورلیفتینگ یک ورزش قدرتی و تهویه‌ای است که شامل سه حرکت در حداکثر بار در سه حرکت بالابر است: اسکات، پرس صندلی و ددلیفت.

از نظر ظاهری، پاورلیفتینگ بسیار ساده است: تا جایی که می توانید قدرت همه جانبه را توسعه دهید، در درجه اول از طریق "سه حرکت بزرگ" اساسی:

• اسکوات پشت با نوار پایین
• پرس نیمکت
• ددلیفت
• اما به اندازه کافی با پاورلیفترها صحبت کنید، و متوجه خواهید شد که آنها اغلب یک حس عرفانی در مورد تمرین خود ایجاد می کنند.

مانند دوندگان ماراتن و ورزشکاران سه گانه Ironman، پاورلیفترها در لبه بی رحمانه توانایی فیزیکی خود عمل می کنند.

این بدان معناست که پاورلیفتینگ هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی سخت و دشوار است. تقلبی وجود ندارد: فقط شما و یک هالتر، روی یک سکو، در یک نبرد ابدی علیه جاذبه قفل شده اید.

و برای ورزشکارانی که می خواهند فراتر از صرفاً «ورزش» بروند و خود را وقف دستیابی به قدرت هاردکور کنند، پاداش و در نهایت متحول کننده است.

و در حالی که پاورلیفتینگ تا حدودی شهرت وحشیانه ای دارد - پاورلیفترها دوست دارند بگویند ورزش آنها فقط برداشتن چیزها و زمین گذاشتن آنهاست - هرکسی که دو برابر وزن بدنش روی نیمکت فشار می آورد یا 500 پوند را ددلیفت می کند. می داند که پاورلیفتینگ هم ورزشی استحکام ذهنی و هم ظرافت است.

 Sherman می‌گوید: چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد: پرانتز کردن، ریشه‌گذاری، تنفس، وضعیت بهینه پا، وضعیت میله‌ای، نگاه چشم، وضعیت سر، فعال‌سازی. کالینز می‌گوید: «پیمودن سفر قوی‌تر شدن، لذت بخش است، زیرا چیزهای زیادی در مورد بدن خود و خود یاد می‌گیرید.

5 دلیل برای تبدیل شدن به یک پاورلیفتر

1. قدرت به همه چیز ترجمه می شود
کالینز می گوید: «قدرت با ارزش ترین سرمایه گذاری است که می توانید در زندگی خود انجام دهید. "هیچ ورزشکاری هرگز نگفته است: "این بازی را باختم چون خیلی قوی بودم."

۲- از نظر ذهنی سخت‌تر می‌شوید
درست همانطور که تمرینات استقامتی در نهایت به یک نبرد ذهنی علیه ریه‌های شما تبدیل می‌شود، وزنه برداری قدرتی به آرامش روانی پولادین نیاز دارد - به ویژه به این دلیل که تمرین اغلب مستلزم فشار دادن به سمت شکست و سپس بازگشت مستقیم به سکو است.

کالینز می‌گوید: «هلتر به شما نظم و انضباط، فداکاری، قدرت را از طریق وزنه‌ای که فکر می‌کردید غیرممکن می‌کردید، می‌آموزد، و چگونه در تاریکی ضربه زدن به وزنه‌ای که قبلا هرگز انجام نداده‌اید، حرکت کنید.

3. ایمن است
تحت نظر یک مربی خوب و با آمادگی مناسب، میزان آسیب‌دیدگی پاورلیفتینگ بسیار کمتر از ورزش‌هایی مانند فوتبال یا بسکتبال است.

بر اساس مطالعه‌ای که در سال 1994 در بریتانیا انجام شد و در مجله تحقیقات قدرت و حالت‌سازی منتشر شد، این به تنیس و والیبال نزدیک‌تر است. (همچنین نشان داده شده است که پاورلیفتینگ خطر پوکی استخوان را کاهش می دهد.)

 

4. به طول عمر پاداش می دهد
بسکتبالیست ها در سن 30 سالگی "پیر" می شوند و بازیکنان فوتبال و بازیکنان فوتبال در 20 سالگی به اوج خود می رسند.

از سوی دیگر، پاورلیفترها معمولاً در 35 تا 40 سالگی در قوی‌ترین حالت خود هستند و اگر به دلایلی آن را در سنین نوجوانی شروع نکرده باشید، پاورلیفتینگ را به یک ورزش قابل دسترس تبدیل می‌کند.

به پدیده "قدرت پیرمرد"، خطر آسیب کم، و جانبازی روانی اعتبار دهید.

 

5. آنچه باید بدانید
مانند هر فعالیت دیگری از بدنسازی تا بسکتبال، پیشرفت در پاورلیفتینگ به تدریج دشوارتر می شود و با گذشت زمان نیاز به تلاش و فداکاری بیشتری دارد. و مانند هر کاری که ارزش انجامش را دارد، به زمان و تمرکز نیاز دارد. کالینز می گوید: «جاده 90 درصد نسبتاً آسان است. "جاده 90 تا 100 جهنمی سخت است." او می‌گوید: «به نظر می‌رسد دوستانتان زمانی که از آپارتمان‌هایشان بیرون می‌روند بیشتر از شما کمک می‌خواهند».

آنچه برای شروع پاورلیفتینگ نیاز دارید
بدیهی به نظر می رسد، اما انتخاب باشگاه ورزشی شما یک مرحله کلیدی است. مطمئناً، از نظر تئوری می‌توانید برای پاورلیفتینگ در یک باشگاه ورزشی متوسط تمرین کنید.

اما اگر در مورد این ورزش جدی هستید، پس در یک باشگاه مناسب برای پاورلیفتینگ تمرین کنید - یا حداقل در یکی از باشگاه‌هایی که دارای تنظیماتی است که به شما امکان می‌دهد زمان خود را روی نیمکت پرس و ایستگاه‌های اسکات بدون نگاه کثیف کارکنان و سایر بالابرها بگذرانید. - ایده آل است.

(ابزار جستجوی ورزشگاه USA Powerlifting را بررسی کنید تا یکی را در نزدیکی خود پیدا کنید.) همچنین می‌توانید پاورلیفترها و مربیان آگاه را تماشا کنید و از آنها یاد بگیرید.

اگر در اطراف وجود ندارد، همیشه می‌توانید از باشگاه کراس فیت محلی خود پرس و جو کنید - برخی از آنها باشگاه‌های پاورلیفتینگ جداگانه دارند که مستقل از کلاس‌های کراس فیت تمرین می‌کنند. در غیر این صورت، پاورلیفتینگ به تجهیزات زیادی نیاز ندارد.

پاورلیفترها اغلب کفش‌های مخصوص پاورلیفتینگ می‌پوشند (توصیه‌های ما در اینجا)، که پاشنه‌ای محکم و کمی برآمده را ارائه می‌دهد تا به ورزشکاران کمک کند تا در موقعیت بهتری در زیر هالتر قرار بگیرند و در عین حال همچنان زنجیر عقبی خود را درگیر کنند.

برای ددلیفتینگ، با یک جفت دمپایی ساده چاک تیلور آل استار یا دمپایی ددلیفت همراه شوید، زیرا پاشنه های لاستیکی نازک آنها دامنه حرکتی ددلیفت را کاهش داده و سطح پا را با کف به حداکثر می رساند.

کمک دیگر: گچ. کالینز می‌گوید: «این به چنگ زدن شما در هنگام ددلیفت کردن و نیمکت‌نشینی کمک می‌کند و سفتی اسکات شما را بهبود می‌بخشد.

بسیاری از پاورلیفترها روی تجهیزات تخصصی مانند آستین های زانو و کمربندهای بالابر سرمایه گذاری می کنند، اما احتمالاً می توانید تا زمانی که به طور جدی به پاورلیفتینگ متعهد نشوید، از این تجهیزات خودداری کنید.