وقتی پروژه ای راکت می‌ماند؛
اسب آهنین بیجار در زمین بی‌توجهی مسئولین
سال ۱۳۸۸ بود که زمزمه راه‌اندازی پروژه‌ای صنعتی و تولیدی خودروی نیمه‌سنگین با نام تجاری اسب آهنین آریا و تولید پنج‌هزاری و ۳۰۰ دستگاه کامیون و کامیونت سالانه، تا امروز که بیش از ۱۴ سال از آن روز می‌گذرد، در حد یک سوله بی‌روح پیشرفتی نداشته است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ از کرد تودی، آنچه که تاکنون در خصوص این پروژه صنعتی شنیده شده است، اذعان متضاد مسئولین و کارآفرین پروژه است، هر یک توپ پنچر این موضوع را به زمین دیگری پرتاب می‌کنند و طرف دیگر را مجرم می‌داند.
گمان می‌رود کلاف سردرگم پروژه اسب آهنین بیجار در طول این ۱۴ سال بیش از گذشته بر گره‌های آن افزوده شد و یکبار هم نشد با سفر یک مسئول ارشد کشوری و استانی، این موضوع یک‌قدم به جلو برای حل مشکل گام بردارد.
شهرستان ۹۰ هزارنفری بیجار گروس که شغل دائمی و فصلی بیشتر مردمان آن کشاورزی دیمی و دامپروری سنتی است، ایجاد چنین پروژه‌هایی که کمترین انرژی را صرف می‌کند و در عوض، با بیشترین اشتغال‌زایی و تولید، بهره‌وری خوبی را به ثمر خواهد نشان، حکایت تلخی از بد عهدی‌ها و کم‌کاری‌ها دارد.
این پروژه که قرارداد در گام اول آن حدود ۳۵۰ نفر صاحب شغل ثابت و مستقیم شوند، آن‌چنان در گرداب بی‌مسئولیتی سال‌های اولیه پروژه غرق شد که دیگر امروز هیچ امیدی به احیای دوباره آن نمی‌رود، زیرا نه دیگر مسئولین حال‌وحوصله حل‌وفصل مشکلات آن را دارند و نه دیگر کارآفرین اعتمادی به وعده‌های بی‌اساس دارد.
آن زمانی که این پروژه تعریف و اقدامات اولیه آن انجام شد، خبری از پروژه‌های جذاب فولاد در میان نبود، خبری از مصرف بالایی آن و استهلاک جاده‌های بی‌کیفیت شهرستان زیر چرخ کامیون‌های سنگین حمل خاک‌آهن نبود.
طبق اسناد تاریخی که از این پروژه نفس بریده اسب آهنین در نمایشگاه‌های دستاوردهای مسئولین دولت‌های قبلی به یادگار تلخ باقی‌مانده و در دست است، طرح با ۵۸ میلیاردریالی سرمایه اولیه بخش خصوصی و تسهیلات بانکی در سال ۱۳۸۹، قرار بود فعالیت خود را در کمتر از ۶ ماه آغاز کند و با اولین کارشکنی بانک عامل، پروژه با اعتباری بالغ مبلغ ۱۴ میلیاردریالی در سال ۱۳۹۴، محوطه‌سازی و سوله موردنیاز را احداث کرد، پیشرفت ۱۰درصدی که بیشتر پیش نرفت و در همان حال رها شده است.
به گفته بسیاری از کارشناسان اقتصادی، برای گردش و تولید چرخ اقتصادی و رونق اشتغال‌زایی، باید از تولیدات زودبازده حمایت کرد و پروژه‌های بزرگ و طاقت‌فرسا را در اولویت‌های سوم و چهارم توسعه قرار دارد، موضوعی به این مهمی که در شهرستان بیجار، به حاشیه رفته و می‌توان به‌جرئت گفت، اولویت‌ها جابه‌جا شده است.
تولید زمینه می‌خواهد
شهرام سبزی خانی کارشناس حوزه اقتصادی گفت: برای هر حوزه‌ای با هر فعالیتی، باید به زمینه‌های موجود و ظرفیت‌هایی آن توجه کرد و سپس بر اساس توانایی که در هر بخش وجود دارد، برنامه‌ریزی درستی را به‌صورت ۱۰ساله تعریف و اجرایی کرد.
وی افزود: متأسفانه در شهرستان بیجار، فرمانداران و مسئولین شهرستانی، بر اساس آنچه که فکر و عقل خودشان راهنمایی می‌کند عمل می‌کنند و از مشورت، برنامه‌ریزی و تعریف آینده اقتصادی شهرستان، دوری می‌کنند.
این کارشناس اقتصادی توضیح داد: هیچ انسانی نمی‌تواند ادعا کند که در حوزه‌ای توانایی دارد و نیاز به مشورت و راهنمایی ندارد، اگر مسئولین گذشته شهرستان بیجار که از آن‌ها به نیکی یاد می‌شود (امیرنظام و امیر تومان گروسی)، با مشورت و عقل جمعی توانستند به آن موفقیت‌ها دست یابند.
وی تصریح کرد: فرمانداران، شهرداران و برخی از مسئولینی که در آینده شهرستان تأثیر مستقیمی دارند، در هیچ حوزه‌ای مشاور ندارند و تمام فکر و برنامه شهرستان را به نظرسنجی از معاونین خود محدود کرده‌اند، نمونه بارز آن را می‌توان به عدم داشتن یک برنامه منسجم توسعه اقتصادی بیجار گروس در نگاه ۱۰ساله برشمرد.
سبزی خانی گفت: تعریف پروژه اسب آهنین بدون برنامه‌ریزی دقیق و تعهد کاری بانک‌های عامل آغاز شد و متأسفانه با تغییر برخی از مسئولیت‌ها، به‌کلی از دایره توجه و رسیدگی خارج شد. وی افزود: رونق و توسعه در هر دیاری، باید بومی‌سازی و در یک برنامه‌ریزی منسجم طرح شود تا در آینده‌ای که نسل جدید به روی کار می‌آید، از عملکرد و هوش مدیران وقت ابراز تعجب و شگفتی نکنند.
در این شهرستان هرکسی ساز خود را می‌زند
امیر اسماعیلی کارشناس حوزه صنعت، گفت: در طول ۲ دهه گذشته یاد نداریم مسئولین وقت، پیگیری لازم را در ادامه پروژه‌های نیمه‌کاره مدیران قبلی داشته باشند، این تصور غلط که اگر کار را پیگیری کنند و به نتیجه برسد، به نام دیگران ثبت خواهد شد، امروز بلای جان بسیاری از مدیران و ضربات بزرگ و غیر قابل جبرانی به شهرستان وارد ساخته است.
وی افزود: سال‌های پیش در زمان یک نماینده پروژه اسب آهنین بدون پشتوانه درستی کلنگ‌زنی شد، مدیر وقت بعد از چند ماه تغییر کرد و مدیران بعدی که یا جناح سیاسی مخالف داشتند و یا اعتقادی به تاریخ و گذشته نداشتند، عملاً این پروژه را آن‌قدر به حاشیه بردند که به وضعیت امروز درآمده است.
اسماعیلی اظهار کرد: پروژه‌های تولیدی و صنعتی کوچک زودبازده، بهترین فرصت اشتغال‌زایی برای جوانان این شهرستان است که می‌تواند به‌سرعت چرخ اقتصادی این دیار با به گردش درآورده و با تأمین نیروی مناسب، زنجیره‌های کوچک و بزرگ دیگری را هم به عرصه ظهور کشاند.
وی با اشاره به اینکه زیرساخت‌های لازم برای شکوفایی واحدهای تولیدی و صنعتی کوچک باید در این دیار تعریف و حمایت شود، اظهار کرد: در سالی که به شعار مشارکت مردمی در تولید اختصاص‌یافته، باید دست از دامان شرکت‌های خصوصی بزرگ خارجی کشید و از چنین کارآفرینانی که بومی شهرستان و برای این مردم به میدان آمده‌اند، کارکرد.
این کارشناس حوزه صنعت ادامه داد: کارخانه‌ای که قرار بود در گام اول بیش از پنج هزار دستگاه کامیون و کامیونت در سال تولید کند و به بازار ارائه دهد، می‌توانست امروز پس از ۱۴ سال فعالیت، یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان خودروی سنگین و یا حتی سبک در غرب کشور باشد.
اسماعیلی گفت: پروژه اسب آهنین که با یک سرمایه کمتر از ۱۰۰ میلیاردریالی به بهره‌برداری می‌رسید، اگر بخواهیم با تورم و گرانی امروز به بهره‌برداری نزدیک شویم، باید بیش از ۲ همت برای آن هزینه کنیم.
در شعار همه سینه سپر می‌کنند
رضا صراف کارآفرین طرح اسب آهنین بیجار گفت: سال‌های زیادی را با شعارهای متنوع حمایت از تولید و تولیدکننده پشت سر گذاشته‌ام و امروز با نگاهی که به گذشته و عملکرد مسئولین وقت دارم، باید گفت که برای شعاردادن همه سینه سپر می‌کنند و در عمل هیچ نیستند.
وی افزود: ۱۴ سال از عمر کلنگ‌زنی پروژه‌ای می‌گذرد که اگر در زمان خود با تسهیلات و حمایت‌های آن وقت به بهره‌برداری می‌رسید، امروز با پیشرفتی که برنامه‌ریزی‌شده بود، به صادرات و ارزآوری مشغول بودیم، ولی حاصل عملکرد مسئولین را در حق تنهاترین و اولین پروژه صنعتی بیجار گروس را ببینید.
کارآفرین بیجاری توضیح داد: در اوایل پیگیری‌هایی که برای تسریع در امور اداری کارخانه در مرکز استان داشتم، خیلی رک و مستقیم به من می‌گفتند، اگر می‌خواهی به نتیجه برسی، پروژه را از بیجار به دیواندره منتقل کنید، وگرنه تا آخر عمرتان هم صاحب این کارخانه نمی‌شوید.
وی با تأکید بر اینکه پروژه و تولید و اشتغال در بیجار، توسط کارمندان ادارات کل کردستان برنامه‌ریزی و تحریم شده است، گفت: مشکل شهرستان بیجار را باید در اتاق‌های کوچک و در سایه ادارات کل پیدا کرد، مدیران وقت هیچ‌یک مقصر نیستند، تمامی مشاوره‌ها توسط این افراد به مدیران ارائه می‌شود و تصور و برنامه‌ریزی و حمایت‌ها بر اساس همین افراد است.
صراف گفت: اداره کل صمت و حتی بانک صنعت و معدن، بر اساس تفکراتی در مورد این پروژه صحبت می‌کنند که در طول تغییر دولت‌های متعدد، جملات و کلماتی که شنیده می‌شود، ثابت است و هیچ تغییر نگرشی و تحلیلی جدیدی وجود ندارد.
وی ادامه داد: در سفر پرخیروبرکت ریاست‌جمهوری هیچ یک از دولت‌ها گذشته و حال، توجهی به اسب آهنین نشد و هیچ استانداری زحمت بازدید و توجه به این پروژه را به خود نداد، نمونه بارز آن هم سفر اخیر استاندار کردستان به همراه هیئت بلندبالایی بود که به شهرستان آمد و از کنار این طرح اقتصادی به‌راحتی گذشتند.
این کارآفرین بیجاری اظهار کرد: متأسفانه هرچه در دستگاه قضایی کشور هم به دنبال رفع موانع تولید دویدم به نتیجه نرسیدم و امروز تلاش دارم کفش‌های آهنین جدیدی به پا کرده و از این بی‌مهری‌ها خسته نشوم.
وی گفت: سال‌های جوانی‌ام را صرف این پروژه کردم و با اندک سرمایه‌ای که برایم باقی‌مانده است، امیدوارم فرزندانم ادامه‌دهنده این راه من باشند، باید روزی چراغ این پروژه در بیجار روشن شود و شاید آن روز از صراف دیگر جسمی باقی نمانده باشد
کردتودی، آنچه که امروز در شهرستان بیجار مشاهده می‌شود، جمله مهم رضا صراف است که می‌گوید، مشاوران و کارمندان ادارات استان، افرادی ثابت و بدون تغییری هستند که با تغییر استانداران و حتی دولت‌ها، همان تفکر و راهنمایی را به مدیران کل و ارشد ارائه می‌کنند و اگر قرار باشد تغییری در رفع موانع تولید این پروژه تاریخی برداشته شود، باید این مجموعه فکری از ریشه تغییر یابد. بدون شک هیچ دلیلی برای عدم بهره‌برداری از پروژه‌ای که ۱۴ سال پیش کلنگ‌زنی شده است و با پیگیری‌های سرمایه‌گذار و سرمایه اولیه و در گردش، هیچ امیدی به حل‌وفصل مشکل این پروژه وجود ندارد و تنها امید ناامیدان، دولت امام‌زمان (عج) است.
ارسال دیدگاه