ادعاهای حیرت انگیز دختر دونده سرعت درباره دوومیدانی تور قاره ای نیجریه؛
اسماعیل نژاد: 3 روز با سیب زمینی در مسافرخانه سر کردم/ 4 ساعت زیر آفتاب منتظر مسابقه بودم+سند
دختر دونده ایران مدعی موارد بسیار عجیبی درباره میزبانی و سطح مسابقات دوومیدانی تور قاره ای نیجریه شد.
به گزارش خبرنگار ورزشی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ رقابتهای دوومیدانی تور قاره ای نیجریه در هفته جاری در این کشور آفریقایی برگزار شد و 5 دوومیدانی کار ایران شامل حمیده اسماعیل‌نژاد، حسین رسولی، مهدی صابری، مهدی پیرجهان و سبحان احمدی با هدف کسب امتیاز برای حفظ و ارتقا رنکینگ المپیک خود به این مسابقات اعزام شدند. در این رقابتها 4 نماینده ایران حسین رسولی، مهدی صابری، مهدی پیرجهان و سبحان احمدی در رقابتهای خود خوش درخشیدند و صاحب جایگاه نخست شدند. رسولی در پرتاب دیسک، صابری در پرتاب وزنه، پیرجهان در 400 متر و احمدی در 800 متر اول شدند و تنها حمیده اسماعیل نژاد دونده سرعت ایران بود که در این رقابتها ناکام ماند و در جایگاه هفتم قرار گرفت.
اسماعیل‌نژاد در ماده ۱۰۰ متر با ثبت حدنصاب ۱۱.۷۲ ثانیه در فینال این مسابقه در جایگاه هفتم ایستاد و به کارش پایان داد. این مسابقات از سمت فدراسیون دوومیدانی با عنوان تور قاره‌ای سطح نقره‌ای معرفی شده بود که از نظر امتیازی در سطح B قرار دارد. بنابراین باید سطح خوبی داشته باشد و شرایط میزبانی و برگزاری هم خوب باشد.
اما حمیده اسماعیل‌نژاد در صفحه شخصی‌اش در شبکه های اجتماعی ادعاهایی عجیب و حیرت انگیز را درباره این مسابقات داشته و نکاتی را نوشته که باورکردنی نیست؛ از محلی‌بودن این مسابقات گرفته تا اسکان ورزشکاران ایران در نقطه‌ای خطرناک از نیجریه که نشان می‌دهد ورزشکاران ایران بی‌جهت و با صرف هزینه به مسابقه‌ای اعزام شده‌اند که امتیاز چندانی برایشان نداشته و شرایط سختی را هم تحمل کرده‌اند.
اسماعیل‌نژاد در پست خود نوشته است: «بعد از از دست دادن چندین مسابقه پرامتیاز اروپایی و عدم صدور ویزا، در شرایطی که فقط یک ماه تا کسب سهمیه المپیک باقی مانده، روی مسابقات بعدی متمرکز شدم که تور جهانی سطح B نیجریه بود. به محض ورودمان به نیجریه مسابقات محلاتی سطح D از آب درمیاد و از ۲۰ کشوری که اعلام آمادگی کردند، فقط ما آمده بودیم. در برنامه، مسابقات ۱۰۰ متر ساعت ۱۲:۳۰ بود با شرایط آب‌وهوایی شرجی ۸۰ درصد که هر ۱۰ دقیقه یکبار می‌گفتند قرار است ۱۰ دقیقه بعد برگزار شود. روز مسابقه اندازه وزنم آب بدنم از دست دادم و در نهایت مسابقه ساعت ۱۶:۴۰ برگزار شد. از مسابقات همینقدر بگویم که 4 ساعت زیر آفتابی بودم که یک دقیقه آن را هم نمی‌شد تحمل کرد؛ در صورتی که هیچکدام از دونده‌های خود میزبان در زمین نبودند. هتل (مسافرخانه) در وحشتناک‌ترین نقطه شهر بود به گونه‌ای که جرات بیرون رفتن برای خرید میوه و غذا را هم نداشتیم. با سه روز وعده غذایی سیب‌زمینی و خیلی شرایط عجیب‌تر دیگر که نمی‌شود به زبان آورد.
این دومین مسابقه فصل با این وضعیت وحشتناک برای کسب سهمیه المپیک است. وسط خرداد باید حداقل چهارمین مسابقاتم را شرکت می‌کردم نه دومین مسابقه را؛ آن هم با این شرایط.
من به عنوان ورزشکاری که ۹ ماه در رنکینگ المپیک هستم و از تمام کم‌لطفی‌ها چشم‌پوشی کردم تا فقط به هدفم متمرکز باشم مستحق اشتباه‌های مبتدی در این برهه حساس نیستم.»
ارسال دیدگاه