چهره‌های سال ورزش ایران؛
مسیر ایران‌دوستی با هادی چوپان؛ گرگ‌ها بالاتر از همه می‌ایستند!
ورزش ایران در سال ۱۴۰۳ با چهره‌های شاخصی همراه بود؛ نفراتی که هر کدام برگ دیگری از تاریخ ورزش این مرز و بوم را ورق زدند.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانا؛ حالا که سال ۱۴۰۳ با همه پستی‌ها و بلندی‌ها و فرازها و فرودهایش به پایان رسیده، می‌توان نگاهی دقیق‌تر از بالا به آن دسته از افرادی داشت که به طرزی غیرقابل انگار، در رقم خوردن سرنوشت ورزش ایران یا بخشی از آن تأثیرگذار بوده‌اند. فرقی هم ندارد ورزشکار باشی یا مربی و رئیس؛ در این سلسله مطالب که در نوروز ۱۴۰۴ منتشر می‌شوند، نگاهی خواهیم داشت به آن زنان و مردانی که در سالی که گذشت، بر رشته حرفه‌ای خود و یا ماهیت ورزش ایران تا حد زیادی مؤثر بوده‌اند.
محبوبیت بی‌اندازه گرگ پارسی برای تکرار درخشش
کسی نیست که هادی چوپان را نشناسد. از پیر و جوان گرفته تا زن و مرد؛ همه می‌دانند که تنها ایرانی‌ای که دستش به ساندوی طلایی رقابت‌های مسترالمپیا رسیده و بالاترین نقطه در عالی‌ترین رویداد پرورش‌اندام دنیا را فتح کرده، کسی جز گرگ پارسی نیست. فرزند دیار پارسیان که لازم هم نیست حتماً فالوئر اینستاگرام او باشید تا او را بشناسید؛ در سال ۱۴۰۳ روزهای متفاوت و شاید تا حدی تلخ را پشت سر گذاشت اما ناکامی او برای فتح دوباره ساندو در عین شایستگی، دلیلی برای عدم حضورش در جمع چهره‌های سال ورزش ایران نبوده و نیست.
چوپان همیشه در جمع چهره‌های سال ورزش ایران جای دارد؛ چه آن که بسیاری از برگزارکنندگان نظرسنجی‌های سالیانه نام او را تعمداً از لیست کاندیداها بیرون می‌کشند چون با حضور هادی، مطمئناً او چهره سال و محبوب‌ترین ورزشکار خواهد شد. از این رو بسیاری یک جایزه مجزا برای چهره شاخص ورزش ایران کنار می‌گذارند تا بعد بین نفرات دیگر ورزشکار نظرسنجی تعیین کنند. محبوبیت هادی چوپان نه فقط از راه قهرمانی روی استیج و مجسمه ساندو، بلکه با اعتبار اجتماعی بی‌نظیری که برای خود ساخته، به عمل آمده است.
مطابق هر سال، هادی چوپان باز هم پا به استیج مسترالمپیا ۲۰۲۴ گذاشت و در کنفرانس خبری قبل از برگزاری این رویداد دیدنی گفت: «امسال هم مثل سال ۲۰۲۲ شماره یک را برداشتم و می‌خواهم مثل شماره‌ام اول باشم. یک ورژن وحشتناک را از هادی چوپان خواهید دید. مطمئن باشید خشن‌ترین ورژن هادی چوپان خواهد بود. من با انرژی طرفدارانم پیشرفت می‌کنم و می‌خواهم جواب انرژی آنها را با ساندو (تندیس مخصوص قهرمانی مسترالمپیا) بدهم.» اما در سالی که گذشت حداقل روی استیج مستر المپیا، بخت با گرگ ایرانی یاری نکرد.
همه هادی را دوست دارند؛ حتی شما
«هادی چوپان»، «سامسون داوودا» و «درک لانسفورد»؛ مدعیان اصلی کسب ساندوی مسترالمپیا ۲۰۲۴ بودند و گرگ پارسی با کاتی بی‌نظیر برای بازپس‌گیری عنوان ساندو به استیج مسترالمپیا برگشته بود اما با اندک فاصله‌ای، حماسه ۲۰۲۲ تکرار نشد و هادی چوپان با رأی داوران مسترالمپیا به عنوان دومی رسید. سامسون داوودا به ساندوی مسترالمپیا و مدال طلا دست یافت و درک لانسفورد هم بر رده سوم قرار گرفت تا باز هم عنوان دیگری به کابینه افتخاراتش اضافه کند؛ عنوانی باارزش برای همه مردم ایران.
قهرمانی و کسب افتخار هر چقدر هم که سخت باشد به اندازه تبدیل شدن به یک نماد دشوار نیست. در این سال‌ها بعد از شکست‌های بزرگ کم نديده‌ایم کنش‌هایی را که واقعیت ذهن مردم را نادیده گرفته است. افرادی که از ناکامی خود در مقابل دوربین‌ها دستاوردی بزرگ می‌سازند و بدون حتی یک عذرخواهی ساده، شکست بزرگتری از ناکامی خود در عرصه مسابقه رقم می‌زند اما هادی چوپان باز هم نشان داد از آن دسته از ورزشکاران دائماً مطالبه‌گر و ژست حقیقت نیست و خود واقعی‌اش را به همه نشان می‌دهد.
گرگ پارسی به این درک رسیده که قهرمان شدن فقط در عرصه رقابت نیست. او واقعیت ذهن را می‌بیند و خودش را به جای آنها می‌گذارد. در حقیقت چیزی که باعث شرمندگی هادی شده نايب قهرمانی در مسترالمپیا نیست بلکه حسرت مردم به خاطر از دست رفتن مدال طلایی است که آن را حق او می‌دانند و این یعنی مردم هم با ورزشکار خود همزادپنداری کنند؛ زحمات شبانه‌روزش را می‌بینند، با غم او ناراحت می‌شوند، با گریه‌هایش اشک می‌ریزند و با شادی او مشت گره کرده و از ته دل فریاد می‌زنند.
مهم‌ترین نکته برای هادی چوپان در سال ۱۴۰۳ این بود که او در یک مراسمی گفت «هر چه که شد، در هیچ موقعیتی حتی یک کلمه بد ایران را نگویید. یادتان نرود شما فرزند ایران هستید نه مسئولین.» شاید این جمله کوتاه تمام آن چه هر کشوری نیاز دارد را به گوش همه می‌رساند. از خانواده، بیرون از خانواده چیزی نگوئیم. خواه مراسم اسکار باشد و خواه مراسم فجر؛ خواه گالا باشد و خواه هر استیج دیگری. هیچ حرفی از ایران، آن هم حرف ناشایست و نادرست نباید به بیرون از ایران برده شود.
هادی چوپان در سالی که گذشت اگر چه مدال طلا یا ساندو نگرفت و به آرنولدکلاسیک هم نرفت اما درسی تاریخی به همه سلبریتی‌ها و ورزشکاران داد. اول این که بد ایران را هیچ‌وقت نگوئید و دوم؛ چگونه تبدیل به نماد شوید. مثل حسن یزدانی یا علی دایی، هادی چوپان را باید نمادی از ورزش ایران دانست. نمادی برخاسته از قلب تخت جمشید، بر قله کوه‌های سرد زاگرس و در میان ایران عزیز.
ارسال دیدگاه