از نتایج بد تا توهین‌های علنی؛
همه تبعات یک تصمیم اشتباه؛ شمشیربازی به‌دنبال بازگشت آب رفته به جوی!
تصمیم اشتباه فدراسیون شمشیربازی و دخالت افراد نابه‌جا در مسائل اجرایی و فنی باعث بروز اتفاقاتی ناراحت‌کننده در این رشته المپیکی شده است.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانا؛ تیم ملی شمشیربازی سابر کشورمان در کشاکش تعطیلات نوروز ۱۴۰۴ و در حالی که با نتایجی ناامیدکننده از کاپ جهانی ایتالیا به‌منظور آماده‌سازی هر چه بیش‌تر و بهتر در کمپ تمرینی کریستین بائو، سرمربی سابق تیم ملی حضور داشت، در جام جهانی مجارستان به مصاف رقبا رفت.
در بخش انفرادی در همان وهله نخست، فرزاد باهر و نیما زاهدی از گردونه رقابت‌ها حذف شدند و محمد فتوحی نیز پس از یک گام، در مرحله دوم حذفی باخت و کنار رفت. همه امید تیم سابر ایران به علی پاکدامن بود که کاپیتان تیم ملی شمشیربازی هم بدون مربی تخصصی‌اش به پیست رفت و مقابل قهرمان المپیک، آخرین حذف‌شده لقب گرفت.
در رقابت‌های تیمی نیز تیم ایران به مربی‌گری محمد رهبری مقابل ونزوئلا به برتری دست یافت و به مرحله یک‌هشتم نهایی رفت اما در این گام مقابل ژاپن شکست خورد و پس از آن با شکست مقابل مجارستان و پیروزی مقابل گرجستان و کانادا، با افتی چشم‌گیر و فاحش بر رده سیزدهم جهان قرار گرفت و کارش در بوداپست پایان یافت.
در حالی که شمشیربازی در مجارستان اصلاً نتیجه خوبی نگرفته بود، این بار آتش زیر خاکستر شعله‌ور شد و دود اختلاف بین پاکدامن و رهبری، همه‌جا را برداشت. طرفین در مصاحبه‌های سریالی با رسانه‌های مختلف علیه یک‌دیگر، تا حد زیادی از مسائل پشت‌پرده این رشته مهم المپیکی پرده برداشته و اسرار را افشا کردند.
در مهم‌ترین مصاحبه‌ها، پاکدامن مربی خود را به عدم آگاهی و ناتوانی در مربی‌گری متهم کرد و او را فردی ناشایست برای تصدی هدایت تیم ملی شمشیربازی سابر دانست. پاکدامن مدعی شد مصدوم بوده و رهبری با مقصر نشان دادن او، درصدد فرار از مسئولیت شکست‌ها در پی اشتباهات تاکتیکی است.
در سمت مقابل هم محمد رهبری، او را کاپیتان دروغین تیم ملی خطاب کرد و مدعی شد پاکدامن به عمد و بدون دلیل، تیم ملی را در بازی نخست تیمی تنها گذاشته و عامل بی‌نظمی در تیم ملی بوده. این اظهارات در ادامه باز هم از سوی طرفین بدون پاسخ نماند و همه علیه یک‌دیگر به افشاگری پرداختند.
اگر چه فدراسیون شمشیربازی اعلام کرده امروز در جلسه‌ای به اتفاقات زشت و دور از شأن تیم ملی رسیدگی خواهد شد و برخی شنیده‌ها هم از تعیین جریمه‌ای مالی و شاید حتی محرومیت برای طرفین دعوا حکایت دارند اما نمی‌توان به سادگی نقش فدراسیون را در این فاجعه نادیده گرفت.
حالا که دعوا و بحث خانوادگی از داخل خانواده بیرون رفته و همه جامعه رسانه و علاقه‌مندان به شمشیربازی از اتفاقات عجیب و دعواهای شخصی این رشته المپیکی خبر دارند؛ هم مربی و کاپیتان تیم ملی در بیرون کشاندن دعوای خانوادگی مقصرند و هم فدراسیونی که بدترین تصمیمات را در برهه‌های مهم اخذ کرده است.
بدون تردید؛ محمد رهبری با سابقه صفر دقیقه سرمربی‌گری، آخرین گزینه هم برای هدایت تیم ملی ایران که تا پای کسب مدال المپیکی رفته، نیست. رهبری اگر چه در دوره بازیکنی‌اش ستاره‌ای قابل اتکا برای شمشیربازی کشورمان بود اما الزامی بر موفق بودن یک ورزشکار در کسوت مربی‌گری در هیچ رشته‌ای وجود نداشته و نخواهد داشت.
از سمتی دیگر؛ سطح تیم ملی شمشیربازی سابر ایران پائین و کم نیست؛ از این رو این تیم برای ارائه عملکرد بهتر چه از نظر فنی و چه از سایر مناظر، به یک سرمربی باسابقه و مجرب خارجی که خود از قهرمانان المپیک بوده و بین اهالی سابر از ارج و قرب بالایی برخوردار است؛ نیاز دارد نه یک مربی بی‌سابقه داخلی.
فدراسیون شمشیربازی با انتصاب رهبری به مربی‌گری تیم ملی هر چند به‌شکل موقت، ریسک بزرگی کرد و پا به مسیر ناشناخته‌ای گذاشت که این اتفاقات ناراحت‌کننده اخیر بدون شک از تبعات همان تصمیم نادرست است اما در این میان از کنار یک جریان دیگر هم نباید به سادگی گذشت؛ یک جریان داخلی در فدراسیون.
انتصاب افراد ناآگاه به سیستم اجرایی با تکیه بر روابط شخصی و صرفاً باندبازی داخلی، از دیگر مصائب شمشیربازی است. این نوع انتصاب‌ها و اصرار به عدم برکناری برخی نفرات، باعث آن شده تا همان نفرات از اصلی‌ترین دلایل جریان‌سازی رسانه‌ای منفی پیرامون شمشیربازی سابر و ستاره‌هایش باشند.
بدون شک در کنار تسریع روند استخدام یک سرمربی رزومه‌دار و بزرگ خارجی و برکناری برخی افراد نالایق از سمت‌های مهم اجرایی؛ نتیجه جلسه امروز هم تأثیر مهمی بر روند شمشیربازی ایران در سال ۱۴۰۴ خواهد گذاشت؛ چه بهتر که این نشست با تصمیماتی قاطع و حتی محرومیت‌های زهردار همراه باشد که شاید آب رفته، به جوی برگردد.
ارسال دیدگاه