به مناسبت سالروز شهادت شهید صیاد شیرازی؛
صیادِ دل‌ها، فرماندهی بی‌مرز/ روایتی از زندگی تا پرواز
علی صیاد شیرازی، تنها یک نام نیست؛ او مکتبی است که درس شجاعت، ولایتمداری و اخلاص را به نسل‌های آینده می‌آموزد. فرمانده‌ای که در هر برهه از زمان، با بصیرت و تدبیر، راه درست را تشخیص داد و تا پای جان بر آن ایستاد. صیادِ دل‌ها، فرماندهی بی‌مرز؛ روایتی از زندگی تا پرواز
به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ ۲۱ فروردین‌ماه، سالروز شهادت مردی است که نامش با دفاع مقدس، انضباط، اخلاص و ایمان گره خورده است؛ امیر سپهبد شهید علی صیاد شیرازی، از فرماندهان شاخص ارتش جمهوری اسلامی ایران که در سال ۱۳۷۸ به دست عناصر گروهک منافقین در مقابل منزل مسکونی‌اش به شهادت رسید.
به همین مناسبت، مروری داریم بر زندگی‌نامه، مبارزات، نقش‌آفرینی‌ها و افتخارات این شهید بزرگوار که نه‌تنها در میدان نبرد، بلکه در سنگر اندیشه، وحدت و اخلاص نیز از پیشتازان دوران خود بود.
تولد و تحصیلات اولیه
علی صیاد شیرازی در چهارم خرداد ۱۳۲۳ در شهرستان درگز واقع در استان خراسان رضوی چشم به جهان گشود؛ او در خانواده‌ای مذهبی و متعهد پرورش یافت. دوران کودکی و نوجوانی‌اش در شهرهای مختلفی چون نیشابور، گرگان و شاهرود سپری شد. وی تحصیلات ابتدایی را در دبستان منوچهری گرگان آغاز کرد و سپس با جدیت، دوره متوسطه را در دبیرستان‌های هدایت و فخرالدین اسعد گرگانی ادامه داد.
در سال ۱۳۴۲ موفق به اخذ دیپلم ریاضی از دبیرستان امیرکبیر تهران شد و یک سال بعد با موفقیت در آزمون ورودی، وارد دانشکده افسری ارتش شد. در مهرماه سال ۱۳۴۶ با درجه ستوان دومی و در رسته توپخانه فارغ‌التحصیل شد.
دوره‌های تخصصی و خدمت در ارتش
پس از فارغ‌التحصیلی، وی در دوره‌های تخصصی چتربازی، رنجر و توپخانه شرکت کرد و در یگان‌های عملیاتی ارتش مشغول به خدمت شد. نخستین مأموریت رسمی‌اش در لشکر زرهی تبریز آغاز شد. پس از انحلال این لشکر، در سال ۱۳۴۹ به لشکر ۸۱ زرهی کرمانشاه منتقل شد و در آنجا نیز با مسئولیت‌هایی چون فرماندهی آتشبار، توانمندی‌های خود را نشان داد.
در سال ۱۳۵۱ برای طی دوره تخصصی هواسنجی بالستیک به پایگاه فورت سیل ایالت اوکلاهما در آمریکا اعزام شد و این دوره را با رتبه ممتاز و نمره اول به پایان رساند؛ افتخاری که نشان از دانش فنی، جدیت و انضباط او داشت. وی پس از بازگشت به ایران، در اصفهان به عنوان استاد توپخانه مشغول تدریس شد و نقش مؤثری در تربیت نسل جدیدی از افسران ایفا کرد.
نقش‌آفرینی در دوران انقلاب اسلامی
شهید صیاد شیرازی در سال‌های منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی، فعالیت‌های فرهنگی و دینی خود را نیز گسترش داد و ارتباط نزدیکی با نیروهای انقلابی داشت و در همان ایام، با جدیت از اموال پادگان‌ها و سلاح‌های ارتش در برابر آشوب‌ها و غارت‌ها محافظت کرد و با ایجاد گروه‌های انقلابی در ارتش، به تثبیت نظم و امنیت در نیروهای مسلح کمک شایانی نمود.
نقش کلیدی در دفاع مقدس
با آغاز جنگ تحمیلی در سال ۱۳۵۹، صیاد شیرازی در خط مقدم مقابله با ارتش بعث عراق قرار گرفت و به‌سبب ایمان، تخصص و نظم مثال‌زدنی‌اش، از سوی فرماندهان عالی‌رتبه ارتش و همچنین حضرت امام خمینی(ره) به عنوان چهره‌ای مورد اعتماد شناخته می‌شد.
در سال ۱۳۶۰ به عنوان فرمانده نیروی زمینی ارتش منصوب شد و با بهره‌گیری از نیروهای جوان، متعهد و توانمند، نقشی تعیین‌کننده در طراحی و اجرای عملیات‌های بزرگ مانند طریق‌القدس، فتح‌المبین، بیت‌المقدس و والفجر ایفا کرد. حضور مستقیم او در خط مقدم، نه‌تنها روحیه‌بخش نیروهای تحت فرمانش بود، بلکه نشان‌دهنده عمق تعهد او به سربازی واقعی بود.
ویژگی‌های شخصیتی و سبک زندگی
شهید صیاد شیرازی در کنار تخصص نظامی، از جمله افرادی بود که با تمام وجود، پایبند به اصول اسلامی و اخلاقی بود؛ سادگی در زندگی شخصی، تواضع، پرهیز از تجمل، نظم، وقت‌شناسی، معنویت،پ و تعهد به ولایت فقیه،پ از ویژگی‌های برجسته او بود.
او هرگز خود را بالاتر از سربازانش نمی‌دید و همواره می‌گفت: "سربازی برای اسلام، بالاترین افتخار من است."
وی در زندگی خانوادگی نیز پدری مهربان و همسری فداکار بود و همواره فرزندان خود را به تقوا، صداقت و خدمت به مردم توصیه می‌کرد.
شهادت و جاودانگی
در بامداد روز ۲۱ فروردین ۱۳۷۸، عناصر تروریستی گروهک منافقین در عملیاتی کور و ناجوانمردانه، هنگامی که شهید صیاد از منزلش در شرق تهران خارج می‌شد، او را در برابر دیدگان فرزندش به شهادت رساندند و پیکر مطهرش با شکوه فراوان در قطعه ۲۹ بهشت زهرا آرام گرفت.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در پی شهادت او فرمودند: "صیاد شیرازی، یک سرباز صادق، مؤمن، فداکار، مؤدب، پرکار، صمیمی، متواضع و دلسوز بود؛ هم در دوران دفاع مقدس و هم پس از آن."
در واقع زندگی شهید سپهبد علی صیاد شیرازی، نمونه‌ای از تلفیق ایمان، تخصص و اخلاق در قامت یک فرمانده نظامی است؛ او ثابت کرد که می‌توان در اوج فرماندهی، سرباز باقی ماند و در دل میدان، بنده خدا بود. او رفت، اما راهش، مرامش و سلوکش همچنان الهام‌بخش نسل‌های امروز و فردای ایران اسلامی است.
ارسال دیدگاه