آجرلو در گفتگو با دانا:
ورود بازیگران خارجی به قفقاز جنوبی نظم منطقه را به هم میزند/ «کریدور زنگزور» تهدیدی برای امنیت ملی ایران است
کارشناس مسائل بین الملل گفت: اگر مداخلات خارجی با هدف برهم زدن توازن منطقهای و بینالمللی ادامه یابد، تبعات بسیار سنگینی برای امنیت و ثبات منطقه خواهد داشت.
حسین آجرلو، کارشناس مسائل بینالملل، در گفتوگو با خبرنگار شبکه اطلاعرسانی راه دانا؛ درباره توافق اخیر کریدور زنگزور اظهار داشت: ما در منطقهای زندگی میکنیم که به دلیل وسعت کشورمان، همسایگان متعددی دارد و هر یک از این کشورها منافع ملی خاص خود را دنبال میکنند و ممکن است در قالبهای مختلف اقداماتی انجام دهند. یکی از مناطقی که همسایگی با ایران دارد و اهمیت ویژهای برای جمهوری اسلامی دارد، قفقاز جنوبی است.
وی افزود: این منطقه از چند جهت برای ایران اهمیت دارد؛ اول اینکه مسیری است برای ارتباط با روسیه، دوم همسایگی با دریای خزر و سوم مسئله جمعیت همگن آذریها و ارمنیهایی است که در آنجا زندگی میکنند و تأثیر مستقیم بر امنیت منطقه دارد؛ علاوه بر این، منابع نفتی و سایر منابع طبیعی در این منطقه ارزشمند است.
آجرلو ادامه داد: ارمنستان و آذربایجان سالها درگیر درگیری گسترده بودند؛ درگیریهایی هویتی و مرزی که نزدیک به ۳۰ سال طول کشید. این دو کشور بعد از سالها سرانجام به توافقات نسبی رسیدند. جمهوری اسلامی ایران از این توافقها استقبال کرده و طبق بیانیه وزارت امور خارجه از پایان اختلافات بین آذربایجان و ارمنستان حمایت کرده است.
وی خاطر نشان کرد: چالش اصلی وقتی آغاز میشود که بحث رفع انسداد و ایجاد راههای ارتباطی بین دو کشور مطرح میشود. هر کشوری حق دارد منافع ملی خود را پیگیری کند، اما مشکل زمانی ایجاد میشود که بازیگران خارجی که منافعی جز مداخله و ایجاد تقابل در منطقه دارند، وارد شوند؛ مثلاً حضور ایالات متحده آمریکا که هم با جمهوری اسلامی و هم با روسیه و گاه ترکیه در تقابل است.
این کارشناس مسائل بینالملل گفت: الگوی جمهوری اسلامی ایران در قفقاز جنوبی، الگوی «سه به علاوه سه» است؛ یعنی سه کشور ایران، ترکیه و روسیه به عنوان کشورهای پیرامون و سه کشور قفقاز جنوبی یعنی گرجستان، آذربایجان و ارمنستان. ورود بازیگر جدید به این منطقه میتواند رقابتها و تقابلها را افزایش داده و خطرناک باشد، به ویژه برای امنیت ملی ایران، بهخصوص با توجه به احتمال ایجاد پایگاهها و اماکنی که ممکن است ضربهزننده باشد.
وی ادامه داد: یک موضوع حساس دیگر این است که این خط کریدور در امتداد مرز ایران با ارمنستان است که حدود ۴۰ کیلومتر مرز مشترک دارند و این مسئله ممکن است به نقض حاکمیت ارمنستان منجر شود؛ این پاره شدن همسایگی علاوه بر ضربه به ارمنستان، میتواند ژئوپلیتیک منطقه را نیز تحت تأثیر قرار دهد و باعث ایجاد پیوستگیهای نامطلوب و برخلاف منافع ایران شود.
آجرلو تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران بر اساس سیاست همسایگی تلاش میکند بهترین روابط را با همسایگانش، بهخصوص آذربایجان و ارمنستان داشته باشد، اما ورود بازیگران مداخلهگر چه منطقهای و چه فرامنطقهای، نظم این منطقه را برهم میزند. بیانیه روسیه نیز نشان میدهد که این کشور خاطرات خوشی از دخالت بازیگران غیرمنطقهای ندارد، مانند بازیگری فرانسه در جنگ قرهباغ که منجر به اشغال بخشهایی از آذربایجان توسط ارمنستان شد و ناامنی منطقه را افزایش داد.
وی افزود: موضوع دیاسپورای آواره نیز مسئلهای مهم است؛ در جنگ اول قرهباغ بیش از یک میلیون نفر آواره شدند و در دور دوم جنگ نزدیک به ۱۳۰ هزار ارمنی مجبور به کوچ اجباری شدند. این مسائل منطقه را به هم میزند و بزرگترین نگرانی کشورهای منطقه از جمله ایران، روسیه و احتمالاً ترکیه است. هر ناامنی در این منطقه میتواند به کشورهای پیرامون سرایت کند و آتش بحران آنها را نیز درگیر کند.
آجرلو در پایان تأکید کرد: اگر مداخلات خارجی با هدف برهم زدن توازن منطقهای و بینالمللی ادامه یابد، تبعات بسیار سنگینی برای امنیت و ثبات منطقه خواهد داشت.
ارسال دیدگاه