آغاز گمانهزنیها برای بهترین کارگردان اسکار ۲۰۲۵
با نزدیکشدن به فصل جوایز، چهره رقابتهای اسکار امسال بیش از هر زمان دیگر روشن شده است و پل توماس اندرسن با فیلم تازهاش پیشتاز رقابت اسکار به نظر میرسد و در کنار کلوئی ژائو، رایان کوگلر و یوآخیم تریر بهعنوان مهمترین مدعیان کارگردانی سال معرفی میشود.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ اکنون بیشتر فیلمهای مطرح سال یا در جشنوارههای معتبر جهانی رونمایی شدهاند یا اکران عمومی خود را پشت سر گذاشتهاند. بااینحال، هنوز دو مدعی بزرگ در افق دیده میشوند: «آواتار: آتش و خاکستر» ساخته جیمز کامرون و «شرور: برای همیشه» از جان ام. چو. در کنار این دو، فیلم «مارتی سوپریم» به کارگردانی جاش سفدی نیز با نمایش غافلگیرکنندهاش در جشنواره فیلم نیویورک واکنشهای پرشوری را برانگیخته است، هرچند نقدهای رسمی آن تا دسامبر در حالت تعلیق باقی میمانند.
در حال حاضر، چهار فیلم اصلی در مرکز پیشبینیها برای بهترین فیلم و بهترین کارگردانی قرار گرفتهاند: «نبردی پس از نبردی دیگر» اثر اندرسن، «هملت» ساخته ژائو، «گناهکاران» از کوگلر و «ارزش عاطفی» به کارگردانی تریر. این چهار فیلمساز در فهرست کارشناسان وبسایت معتبر گود دربی بهعنوان گزینههای قطعی نامزدی بهترین کارگردانی شناخته میشوند.
در میان این چهرهها، پرسش اصلی تحلیلگران سینمایی چنین است: آیا امسال نوبت اندرسن است؟ فیلم تازه او از زمان نخستین نمایش خود با استقبال گسترده منتقدان روبهرو شد و بسیاری آن را تأثیرگذارترین اثر کارنامهاش میدانند.
به باور کارشناسان، احتمال تکرار موفقیت ژائو با «هملت» پس از «سرزمین خانهبهدوشها» اندک است و هرچند تریر و کوگلر احترام گستردهای میان همکاران دارند، هنوز آن «روایت برنده» موردعلاقه آکادمی پیرامونشان شکل نگرفته است.
اما رقیب غیرمنتظرهای نیز در میان مدعیان حضور دارد: جعفر پناهی که با فیلم «یک تصادف ساده» نماینده سینمای فرانسه در جوایز اسکار امسال است. این فیلم که به طور مخفیانه در ایران ساخته شده، همان نوع پروژهای است که آکادمی اسکار همواره علاقهمند است به آن توجه ویژه نشان دهد. اگر فیلم موفق شود در جمع نامزدهای بهترین فیلم قرار گیرد، نامزدی پناهی در بخش بهترین کارگردانی نیز دور از انتظار نخواهد بود.
در حال حاضر، رقابت نامزدی کارگردانی میان شش فیلمساز اصلی جریان دارد و کمتر نامی توان رقابت با آنها را دارد. پس از این گروه، نامهایی چون کاترین بیگلو با فیلم «خانهای از دینامیت»، پارک چان-ووک با «چارهای نیست»، یورگوس لانتیموس با «بوگونیا» و جان ام. چو با «شرور: برای همیشه» در رتبههای پایینتر پیشبینیها دیده میشوند.
بااینحال، تحلیلگران معتقدند مسیر اصلی اسکار امسال بهسوی اندرسن ختم میشود. فیلمساز ۵۵ساله آمریکایی، با وجود سه نامزدی پیشین در رشته کارگردانی و پنج نامزدی دیگر در بخش فیلمنامه، تاکنون موفق به دریافت مجسمه طلایی نشده است. بسیاری او را بزرگترین کارگردان زندهای میدانند که هنوز اسکار را به خانه نبرده است.
«نبردی پس از نبردی دیگر» از نگاه منتقدان، نقطه عطفی در کارنامه اندرسن است؛ فیلمی که از مرز مخاطبان خاص عبور کرده و به اثری مردمیتر تبدیل شده است. حتی با وجود فروش کمتر از انتظار در گیشه، موج حمایت از او در میان منتقدان و سینمادوستان فروکش نکرده است.
برخی ناظران سینمایی این وضعیت را با پیروزی مارتین اسکورسیزی در سال ۲۰۰۷ برای فیلم «جدامانده» مقایسه کردهاند؛ زمانی که او در ۶۴ سالگی نخستین اسکارش را دریافت کرد. اکنون اندرسن در ۵۵ سالگی در موقعیتی مشابه ایستاده است — با فیلمی پرنفوذ، درکپذیر و بهظاهر غیرقابلچشمپوشی برای رأیدهندگان آکادمی.
اگر روند کنونی ادامه یابد، اسکار امسال ممکن است به نقطهای تاریخی برای سینمای مؤلف آمریکا تبدیل شود؛ جایی که اندرسن سرانجام تاج طلایی خود را دریافت کند و «نبردی پس از نبردی دیگر» به معنای واقعی کلمه، آخرین نبرد او برای رسیدن به اسکار باشد.
ارسال دیدگاه