تغییر رویکرد آمریکا در قبال ایران در چهار گام
بهترین روشی را که اوباما در تغییر رفتار ایران انتخاب کرد، بر خلاف تل آویو حمله نبود بلکه «تحریم های هوشمند» را برگزید. دلیل عمده انتقال پرونده هسته ای ایران از آژانس بین المللی انرژی اتمی به شورای امنیت سازمان ملل همین بود تا تحریم ها علیه ایران با تصویب در شورای امنیت تبدیل به قانون بین المللی شوند و پا را از تحریم های یکجانبه فراتر بگذارند.در حالی که ایران مسیر پیشین خود را با تحمل تحریم ادامه داد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا، بخ نقل از جوان آنلاین، ایران و آمریکا از اولین روزهای پس از انقلاب اسلامی گام به گام به سمت قطع روابط و دشمنی پیش رفته اند که دلایل متعددی در این زمینه وجود دارد. طی این مدت جمهوری اسلامی ایران همواره با تهدیدها و فشارهای مختلفی از سوی آمریکا مواجه شده است که در مقابل از روش های پاسخگویی بهره برده است.
, شبکه اطلاع رسانی دانا,در دهه سوم انقلاب، جمهوری اسلامی ایران شاهد چهار رویکرد متفاوت آمریکا بوده است که نگاهی حداقلی به آن نشان می دهد میل واشنگتن برای بازگشت به ایران و ارتباط با تهران برایش از اهمیت برخوردار شده است. این چهار رویکرد که اکنون در گام سوم است، تقریبا پس از پدیده 11 سپتامبر آغاز شد.
,جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور جمهوریخواه آمریکا که سیاست هجوم و حمله را در مواقع حساس از پدر به ارث داشت در 22 ژانویه 2002 در سخنرانی سالیانه خود در کنگره، ایران را به همراه دو کشور سوریه و کره شمالی «محور شرارت» خواند و با همین مفهوم بارها تا مرز حمله به ایران پیش رفت. یعنی اولین رویکرد آمریکا در قبال ایران در هزاره سوم «تغییر حکومت» بود. اما ...
,در حالی که آمریکا در 20 مارس 2003 کشور دیگری را بیرون از «محور شرارت» انتخاب کرد و به عراق حمله ور شد. حتی این اتفاق در سال 2013 در سوریه هم رخ نداد و آمریکا پایش را از حمله به آن عقب گذاشت که زمینه تحلیلی قابل توجه ای به دست می دهد.
,بوش میل به حمله را تا روزهای آخر ریاست خود ادامه داد تا اینکه باراک اوباما 20 ژانویه 2009 به عنوان رئیس جمهور جدید و تغییرخواه سوگندیاد کرد. طبق روال همیشگی که رئیس جمهور جدیدی روی کار می آید و مواضع متفاوت اتخاذ می کند، اوباما دست خود را به سوی ایران دراز کرد اما چندان روشن نکرد که این دست برای چه امری بلند می شود.
,به هر شکل نزدیکی بین ایران و آمریکا رخ نداد. اوباما نیز که نماینده تغییر رویه آمریکا، و به دنبال عقب نشینی از جنگ های سنگین بود از تغییر حکومت به «تغییر رفتار» ایران روی آورد.
,بهترین روشی را که اوباما در تغییر رفتار ایران انتخاب کرد، بر خلاف تل آویو حمله نبود بلکه «تحریم های هوشمند» را برگزید. دلیل عمده انتقال پرونده هسته ای ایران از آژانس بین المللی انرژی اتمی به شورای امنیت سازمان ملل همین بود تا تحریم ها علیه ایران با تصویب در شورای امنیت تبدیل به قانون بین المللی شوند و پا را از تحریم های یکجانبه فراتر بگذارند.در حالی که ایران مسیر پیشین خود را با تحمل تحریم ادامه داد.
,بنابراین دولت اوباما تا روی کار آمدن دولت جدید به ریاست دکتر حسن روحانی در ایران این رویه را ادامه داد اما با تغییر رویه دستگاه دیپلماسی ایران، در تغییر روشی آرام به سمت رویکرد سوم یعنی «تعامل پیشرونده» با ایران رفت و در حال حاضر در همین مرحله قرار دارد.
,بزرگ ترین نماد رویکرد سوم توافق ژنو است که دولت اوباما با دست های لرزان مراقب آن است. چون از یک سو خواهان تعامل با ایران است و از سوی دیگر نگران مخالفت های داخلی است. بر اساس جدیدترین آمار تنها 3 درصد کنگره از توافق ژنو حمایت کرده اند. یعنی 17 نفر از 535 عضو کنگره. در حالی که نشانه ها حکایت از آن دارد که اوباما خواهان حفظ این تعامل است. اگر چه در برخی موارد بر اساس سیاست های اعلامی مواضع خاصی را مطرح می کند.
,اوباما حتی برای اینکه نشان دهد رئیس جمهوری موفقی است بدش نمی آید که از رویکرد «تعامل پیشرونده» به سمت رویکرد بعدی (چهارم) یعنی «ایجاد رابطه» با ایران گام بردارد. دولت وی اگر زمینه ها را ببیند بسیار علاقه مند است که به این سمت هم برود که البته مسیر راحتی در پیش رو ندارد...
,انتهای پیام
]
ارسال دیدگاه