نصیرشلال: به جام جهانی تایلند می رویم تا در 3 سهمیه المپیک را کامل کنیم

سرمربی تیم ملی وزنه برداری گفت: پوست اندازی کار سختی است ولی ما این بذر را کاشتیم.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از روابط عمومی فدراسیون وزنه برداری؛ نواب نصیرشلال سرمربی تیم ملی وزنه برداری ایران در خصوص آخرین شرایط تیم ملی در آستانه اعزام تیم به جام جهانی تایلند اظهار داشت: ما با توجه به مسابقه ای که در فروردین داریم، در ایام عید اردوهای خودمان را قطع نکردیم. به صورت شبانه روزی و مستمر در اردو بودیم و در این مدت هم تمرینات خودمان را ادامه دادیم.
وی ادامه داد: غیر از 4 نفری که به تایلند اعزام می شوند، سایر وزنه برداران هم در این اردو حضور دارند و در کنار سایر بچه ها تمرین می کنند. شرایط نرمال است. نخستین گروه ما روز 13 فروردین اعزام می شوند. 99 درصد سهمیه علی داوودی و میرمصطفی جوادی برای حضور در المپیک قطعی شده. یک مقدار شاید در دسته وزنی رضا دهدار نیاز به توجه و تلاش بیشتری باشد که البته آن هم قطعی است و رضا سهمیه اش را دارد. ضمن اینکه ما در دسته فوق سنگین آیت شریفی را هم داریم. دلیل اینکه کسب سهمیه او اعلام نمی شود این است که طبق قوانین فدراسیون جهانی از هر کشور در هر دسته وزنی فقط یک وزنه بردار می تواند شرکت کند و علی داوودی شرایط بهتری دارد، اگر نه آیت هم شرایط کسب سهمیه را دارد.
سرمربی تیم ملی با اشاره به اجباری بودن حضور ورزشکاران در تایلند گفت: امیدوارم شرایط به گونه ای باشد که بچه ها ما بتوانند آزمایش دوپینگ هم بدهند. ما به تایلند می رویم تا در آنجا 3 سهمیه خودمان را کامل کنیم. بلافاصله پس از این رقابت ها یک اردوی ۴-۵ ماهه را آغاز می کنیم و این اردو تا قبل از اعزام به المپیک ادامه خواهد داشت. امیدوارم بتوانیم در المپیک بهترین نسخه خودمان و بهترین چیزی که مردم از وزنه برداری انتظار دارند را ارائه بدهیم. امیدوارم هر آنچه که خواست خدا است برای ما اتفاق بیفتد.
نصیرشلال در خصوص تغییر نسل و پوست اندازی در وزنه برداری که وعده اش را داده بودند و دارد اتفاق می افتد هم حرف می زند و می گوید: کسانی که در هر رشته ای اهل فن هستند می دانند که این پوست اندازی کار سختی است و هزینه های خاص خودش را دارد. ما این کار را از روز اول شروع کرده ایم و از روز نخست با حفظ احترام به با سابقه ها و پیشکسوتان تمام تلاش خودمان را کردیم تا تیمی را آماده کنیم که برای سال های آینده که حتی ممکن است مربوط به دوره کاری ما هم نباشند کارآیی داشته باشند و وزنه برداری ثمره اش را ببیند. شاید در سال های آینده ما نباشیم اما نیتمان این است که یک بذری را بکاریم تا در سال های آینده این بذر رشد کند. این وظیفه ما بود که داریم انجامش می دهیم. تا اینجای کار هم همه چیز خوب پیش رفته البته هنوز از لحاظ کمی مشکل داریم و به وزنه برداران بیشتری نیاز داریم تا پشت این تیم باشند و بهترین ها به مسابقات اعزام شوند.
از قهرمان المپیک که خودش سالیان سال در ایام نوروز در اردوهای تیم ملی بوده، درخواست کردیم تا خاطره ای اگر دارد برای مان تعریف کند که او گفت: ما همیشه در اردو بودیم. یک سال که اردو را در طول همه این سال ها تعطیل کردند من به همراه یکی دیگر از بچه ها رودربایستی هم گیر کردیم و گفتیم نرویم خانه! همین هم شد و آن سال هم در اردو بودیم. خب فضای اردو در سال های قبل مثل حالا نبود. برای اینکه اردوها از حالت خشک در بیاید از امسال جشن تولد بچه ها را در اردو می گیریم. برای بچه ها کیک می گیریم و دور هم 20 دقیقه – نیم ساعتی را خارج از فضای تمرین سپری می کنیم تا روحیه بچه ها بهتر شود.
اما حرف های پایانی سرمربی تیم ملی و آرزویی که سر سفره هفت سین کرده است: امسال، سال المپیک است. در ابتدا خواستم تا تمام کاروان ایران و سپس اعزامی های وزنه برداری به المپیک حضوری پرقدرت در المپیک داشته باشند و انشاالله با کسب مدال و دست پر به ایران برگردند.