مراسم آرگیزگردانی میراثی کهن و بهجا مانده از نیاکان مردم شهرستان میناب است که در شب نیمه شعبان بصورت ویژه برگزار می شود.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از هرمز؛ همرمان با فرا رسیده نیمه ماه شعبان، میناب و حوالی آن حال و هوایی دیگر به خود میگیرد، عدهای به فکر خرید و یا دوختن لباسهای رنگارنگ و زیبا و برخی با تهیه شیرینیهای متنوع آماده برپایی جشن میلاد آخرین معصوم بازمانده از نسل محمد (ص) میشوند و آن آیینی است به نام "آردگیز گردانی".
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, هرمز,روز چهاردهم ماه شعبان المعظم نشاط عجیبی محلهها و کوچههای میناب به ویژه مرکز این شهرستان را فرا میگیرد، خیابانهای میناب مملو از خیل مشتاقان و ارادتمندان به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) میشود که همه برای تهیه شیرینی مخصوص شب میلاد منجی عالم بشریت در مسیر بازار تردد میکنند.
,غروب روز چهاردهم پس از اقامه نماز مغرب و عشا زن و مرد، پیر و جوان به صورت گروهی و یا فردی با در دست داشتن آردگیز (الک) که امروزه دیگر جای خود را به کیسههای پلاستیکی داده است به منازل و خانههای همسایهها مراجعه میکنند و با خواندن عبارت "حق لیلی که وقتیشن/ کیک هاده که وقتیشن" ضمن خبر دادن به اهل خانه از صاحبخانه درخواست میکنند که پذیرایی ویژه این شب را برایشان بیاورد و صاحبخانه نیز با در دست داشتن شیرینی، شربت، سکه و یا کلوچه محلی از آنان پذیرایی میکند.
,برخی بر این عقیده هستند که در این شب سکههایی بر روی زمین افتاده که متبرک به دستان امام زمان (عج) است و هرکس که لیاقت داشته باشد آن را پیدا میکند و زندگیاش رونق میگیرد.
,حق لیلی وا لیلی، بش مه هاده که درویشم، یکی دیگر از اشعاریست که در شب نیمه شعبان در کوچه های شهرستان میناب به گوش می رسد، باور مردم منطقه این است که با نیت سلامتی امام دوازدهم حداقل درب هفت خانه را در این شب مبارک بزنند و از آن "حق لیلی" (حق شب) دریافت کنند.
,آئین آردگیز گردانی یا همان حق لیلی تا نیمه های شب ادامه دارد و مردم اعم از پیر و جوان بزرگ و کوچک برای زنده نگه داشتن این آئین سنتی و قدیمی تا پاسی از شب در کوچه ها و خیابانها به جشن و شادی می پردازند و پس از آن همگی با رفتن به حسینیهها و مساجد، جشن مولودخوانی را برگزار میکنند.
,این جشن میراثی کهن و بهجا مانده از نیاکان و پیشینیانشان شهرستان میناب است، هر چند گذشت زمان آن را در برخی نقاط کمرنگ کرده ولی هنوز در نزد بسیاری از مردم میناب به ویژه روستاها از جایگاه ویژهای برخوردار است.
,بعضی مردم شهرستان میناب براین باورند که در این روز به نیت سلامتی امام دوازدهم در کوچه های خود با مراجعه کردن به در هفت خانه در این شب خجسته و بزرگ میتوانند حق لیلی که همان شربت وشیرینی و نخودی است که خانواده ها میدهند را دریافت نمایند ،اما این رسم همچنان فراتر از آن است وکودکان ونوجوانان تا کیلومترها دورتر از منازل خود به این جشن وشادی می پردازند و«حق لیلی» میگیرند.
,باور مردم میناب این است که با نیت سلامتی امام دوازدهم حداقل باید با مراجعه حداقل به هفت خانه در این شب خجسته و مبارک از آن "حق لیلی" (حق شب) که معمولا شیرینی، نخود آبپز، نخود و کشمش، کلوچه، سکه و یا شکلات است را دریافت کنند.
,وقتی از بزرگترها می پرسیم این سنت دوست داشتنی از کی آغاز شده است؟ کسی آغاز آن را به یاد نمی آورد. آنچه هست این عید را در میان اعیاد مذهبی در این شهر متمایز و منحصر به فرد کرده است.
, .,کودکان وقتی به هر خانه ای سر می زنند، از عبارت های «حق لیلی» یا «آرگیز گردون» استفاده می کنند. «حق لیلی» به عید و میلاد حضرت مهدی(عج) اشاره دارد و «آرگیز گردان» نیز به سیدهایی اشاره دارد که پیش از این، کودکان در زمان مراجعه به خانه ها آن را با خود همراه داشته اند تا هدایای خود را در آن بریزند.
,در این شب مبارک درب منازل همه بعد از اقامه اذان و نماز مغرب و عشاء به روی همه باز گذاشته می شود و اهالی روستاهای شهرستان میناب بصورت دسته جمعی و گاهی انفرادی به خانه های یکدیگر به نشانه دریافت شیرینی(حق لیلی) می روند.
,بعد از گذشت ساعات زیاد از اهدای حق لیلی اگر درب منزلی از اهالی روستا بسته شده به این نشانه خواهد بود که شیرینی و نقل و نخود و بسکویت در این منزل به اتمام رسیده و خانواده درب را بسته اند و خودشان برای دریافت حق لیلی از اهالی روستا به بیرون از خانه رفته اند.
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه