به مناسبت ۱۵ مهرماه روز روستا؛

• سه‌شنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۳ ۱۳:۲۷
• کد خبر : 150304

• اخبار
• سایر رسانه ها

بر اساس آخرین آمار بیش از ۳۳۰۰ روستا در استان اصفهان وجود دارد که بیش از ۱۵۰۰روستا خالی از سکنه هستند و حدود ۱۸۰۰ روستا با جمعیت حدود ۷۱۱هزار نفری زندگی روستایی را در استان رونق می دهند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از صاحب نیوز، بسیاری یا بهتر بگوییم همه روستاهای استان همانند دیگر روستاهای ایران اسلامی ظرفیت تبدیل به قطب گردشگری و درآمدزایی از صنعت توریسم را دارند در این مطلب به مناسبت ۱۵ مهر ماه روز روستا چند روستای شاخص و محور گردشگری در استان اصفهان باز معرفی می شوند.

 روستای ابیانه

این روستا در دهستان برزرود قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، جمعیت آن ۲۹۴ نفر (۱۷۳خانوار) بوده‌است.

سندی که دقیقاً قدمت زمانی ابیانه را معلوم کند در دست نیست؛ ولی پیشینهٔ هزار و پانصد ساله را برای آن تخمین می‌زنند و آن را از کهن‌ ترین زیست‌ گاه‌ های انسانی در حاشیه دشت کویر ایران می‌ دانند. آثار و بناهای تاریخی که در ابیانه وجود دارد مربوط به دوره‌های ساسانی، سلجوقی، صفوی و قاجار است. این آثار نشان‌دهندهٔ قدمت تاریخی این زیست‌گاه انسانی است.

شمار خانه‌های ابیانه در سرشماری سال ۱۳۶۰ برابر با ۵۰۰ واحد برآورد شد. این خانه‌ها تماماً بر روی دامنه شیب‌دار شمال رودخانه برزرود بنا شده‌است. ابیانه در وهلهٔ نخست، روستایی چند طبقه به‌نظر می‌آید که در بعضی موارد تا چهار طبقهٔ آن‌را می‌توان مشاهده کرد. اتاق‌ ها به پنجره‌ های چوبی ارسی مانند مجهزند و اغلب دارای ایوان‌ ها و طارمی‌ های چوبی پیش آمدهٔ مشرف بر کوچه‌ های تنگ و تاریک‌ اند که خود به صورت مناظر جالبی درآمده است. نمای خارجی خانه‌ ها، با خاک سرخی که معدن آن در مجاورت روستا است، پوشیده شده است. از آنجا که در دامنه‌ های شیب‎ دار فضای کافی برای ساختن خانه‌ های موردنیاز وجود ندارد در این روستا چنین رسم شده‌ است که هر خانواده انبار غار مانندی در تپه‌ های یک کیلومتری روستا، در کنار جاده و نرسیده به ابیانه، ایجاد نماید. این غارها که در دل تپه‌ها حفر شده‌ اند و از بیرون تنها درهای کوتاه و محقر آن نمودار است برای نگهداری دام و نیز آذوقهٔ زمستانی و اشیاء غیرضروری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مردم به کشاورزی، باغداری و دامداری مشغول‌ اند که با روش‌ های سنتی اداره می‌ شود. بیشتر زنان در امور اقتصادی با مردان همکاری دارند. در این روستا برای آبیاری مزارع و باغات از هفت رشته قنات استفاده می‌ شود. گندم، جو، سیب‌ زمینی و انواع میوه به‌ خصوص سیب، آلو، گلابی، زردآلو، بادام و گردو محصولات این روستا است.

در سال‌ های اخیر با گسترش قالی‌ بافی در ابیانه نزدیک به ۳۰ کارگاه قالی‌ بافی در آنجا دایر شده‌ است. در گذشته گیوه بافی از جمله مشاغل پُردرآمد زن‌ های ابیانه بوده که امروزه تا حدی متروک شده است.

مردم ابیانه به‌ سبب کوهستانی بودن منطقه و دور بودن محل آن‌ها از مراکز پرجمعیت و راه‌ های ارتباطی، قرن‌ ها در انزوا زیسته و در نتیجه بسیاری از آداب و رسوم قومی و سنتی و از جمله زبان و لهجهٔ قدیم خود را حفظ کرده‌ اند. زبان مردم ابیانه از زبان‌ های ایرانی شمال غربی که البته در طول زمان دچار تغییر و تحولات زیادی شده و اکنون فقط تعداد کمی از واژه‌ های اصیل پهلوی در گویش آنان شنیده می‌شود. پوشش سنتی، هنوز هم میان آن‌ ها رواج دارد و در حفظ آن تأکید و تعصب از خود نشان می‌ دهند. در مردان شلوار گشاد و درازی از پارچهٔ سیاه (دوید) و در زن‌ ها پیراهن بلندی از پارچه‌ های گل‌ دار و رنگارنگ است. زن‌ های ابیانه معمولاً چارقد های سفیدرنگی بر سر دارند.

روستای سیور
در۶۰ کیلومتری جنوب شهرستان سمیرم واقع در استان اصفهان روستای سیور برافراشته بر حاشیه شمالی کوهپایه ای دنا از غرب به منطقه چال خرسی، از جنوب به قله دنا ( حوض دال) و از شرق به دره گچ و از شمال به رودخانه ماربر و کاسه رود مشرف می باشد و به دلیل اینکه دارای شرایط خاص زیست محیطی است جزء مناطق حفاظت شده می باشد. جمعیت ساکن روستا حدود ۲۲۰۰ نفر با تعداد ۴۰۰ خانوار می باشد، که بیشتر مردم به کار کشاورزی و دامپروری و زنبور داری مشغول اند که البته تعداد بسیار زیادی از خانواده های ساکن روستا به دلایل مختلف از جمله کار، تحصیل به شهرهای کوچک و بزرگ مهاجرت کرده اند ولی با این وجود مهاجر دائم نداشته و بیشتر مهاجرین در روستا دارای خانه مسکونی و زمین زراعی هستند.

بافت ساخت و ساز بیشتر منازل تا چند سال پیش به صورت سنتی و خشت و گل بوده که به دلیل منطقه زلزله خیز بافت آن تغییر اساسی نموده و به صورت استاندارهای روز درآمده ولی مرکز روستا توانسته بافت قدیمی خود را تا حد زیادی حفظ کند. روستای سیور دارای گونه های زیاد درختان میوه، غلات، حبوبات، تره بار، صیفی جات است ولی عمده درآمد مردم باغات سیب آن که از نظر کیفیت جزء بهترین ها بوده و بیشتر مجصولات سیب آن صادر می گردد ولی متاسفانه به دلیل نبود سردخانه و صنایع بسته بندی سود حاصل از این باغات سیب بیشتر نصیب دلال ها میشود. از جمله درختان میوه می توان سیب ( قرمز ، گلاب، طلایی و..) گردو، بادام، گلابی، انگور، هلو، توت قرمز، آلوزرد، زرد آلو، گیلاس، آلبالو، سیب دره ای( ترش و شیرین)، و انواع درختان میوه بومی روستا را نام برد‍ . خاک روستای سیور به دلیل مرغوب بودن ، مناسب کشت تمام محصولات سرد سیری و نیز شالیزارهای برنج می باشد. زنبور داری یکی از راههای کسب درآمد روستائیان می باشد.

روستای کلوسه

روستای کلوسه یکی از بزرگترین روستاهای شهرستان فریدونشهر واقع در پشتکوه دوم در غرب استان اصفهان است.

کلوسه شاید از نظر وسعت از همه روستاهای شهرستان فریدونشهر بزرگتر است . و دارای طبیعت و مراتع بسیار زیبا و چشم نوازی است که در فصل بهار و پائیز سرشار از گیاهان مرتعی و رنگارنگی است که در نگاه اول هر بیننده ای را به تحسین و عظمت حکمت خداوند را در پردازش و نقش و نگار این همه جاذبه انسان را به شکرگذاری وا می دارد وجود گیاهان مرتعی دارویی متناسب با هر ماه و فصل بر زیبایی های این منطقه می افزاید به گونه ای که در آخرین روزهای اسفند و طلیعه بهار غنچه های تازه سربرآورده از برف عطر و بوی کرفس تازه را بر سفره مردم منطقه می گستراند .همراه آن با بارش بارانهای بهاری و رعد و برق چتر سفید قارچ های خوراکی نگاه هر گردشگری را به خود خیره می کند و از برداشت این قارچ ، کباب ، خورش همراه با کره حیوانی و تره کوهی خوراکی خوش طعم و لذیذ فراهم می کند . بخشی از قارچ ها را هم خشک می کنند و به قیمت بسیار بالا به مردم شهرهای اطراف می فروشند . پس از آن با رویش کرفس ها مردم نسبت به چیدن و جمع آوری و فرآوری آن در قالب ، کرفس تازه ، خشک شده ، ترشی کرفس و … بخشی از درآمد خود را تأمین می کنند . بعداز کرفس ، موسیر ، تره کوهی ، پونه ، زرشک و … را در زمان خاص خود از طبیعت برداشت می کنند.

  روستای حسن آباد

 روستای حسن اباد یکی از روستاهای گرمسیر می باشد که در بخش مرکزی از توابع شهرستان اردستان واقع گردیده است. این روستا در طول جغرافیایی ۵۱ درجه و ۳۵ دقیقه و عرض جغرافیایی ۳۱ درجه و ۴۲ دقیقه واقع شده است که از طرف شمال شرق به روستاهای خوش اباد،رحمت اباد،حیدراباد،دولت اباد و جعفر اباد، از جنوب غرب به دهستان موغار ، از سمت جنوب به شهر مهاباد و از قسمت شرق به مزارع کشاورزی محدود گردیده است.

فاصله روستا تا مرکز دهستان(موغار) ۶ کیلومتر وتا مرکز شهرستان یعنی شهر اردستان ۲۵ کیلومتر وتا کاشان ۷۵ کیلومتر می باشد.

در ضمن ساختار فیزیکی-فضایی سکونت روستایی درحسن اباد به صورت مجتمع (متمرکز) می باشد.

این روستا بدلیل اینکه در حاشیه کویر قرار گرفته است برای گذراندن امور روز مره خو د بیش از ۸۵ درصد از شاغلانش را به کشاورزی و دامپروری می پردازند و بیشتر محصولا تشان از قبیل جو . گندم ، شنبلیله ، گل افتاب ، ذرت ، پیازچه ، خربزه ، هندوانه ، پنبه ، ارزن وغیره می باشد.

در زیر تعداد شهرستان های استان اصفهان و تعداد روستاهای هر شهرستان را ذکر کرده و در ادامه به معرفی برخی از روستاهای استان اصفهان می پردازیم:

شهرستان اصفهان‏ (۲۷۸ روستا)

شهرستان چادگان‏ (۶۲ روستا)

شهرستان فلاورجان‏ (۵۹ روستا)

شهرستان خمینی‌شهر‏ (۴ روستا)

شهرستان خوانسار‏ (۲۰ روستا)

شهرستان سمیرم سفلی‏ (۱۹ روستا)

شهرستان آران و بیدگل‏ (۲۴روستا)

شهرستان اردستان‏ (۱۴۰ روستا)

شهرستان برخوار و میمه‏ (۳۹روستا)

شهرستان تیران و کرون‏ (۶۳ روستا)

شهرستان خور و بیابانک‏ (۲ روستا)

شهرستان دهاقان‏ (۲روستا)

شهرستان سمیرم‏ (۱۳۸ روستا)

شهرستان شهرضا‏ (۴۴ روستا)

شهرستان کاشان‏ (۹۱ روستا)

شهرستان لنجان‏ (۵۰روستا)

شهرستان مبارکه‏ (۳۸ روستا)

شهرستان نائین‏ (۲۰۹روستا)

شهرستان نجف آباد‏ (۲ روستا)

شهرستان نطنز‏ (۶۰ روستا)

شهرستان فریدن‏ (۶۲ روستا)

شهرستان فریدون‌شهر‏ (۷۶ روستا)

شهرستان گلپایگان‏ (۵۸روستا)

شهرستان نجف‌آباد‏ (۱۷ روستا)

انتهای پیام/پ

• برچسب ها
• #
• #
• #