اخبار داغ

حدیث روز/ سفارش زیبای خداوند به محمد(ص) درباره شب‌بیداری

حدیث روز/ سفارش زیبای خداوند به محمد(ص) درباره شب‌بیداری
هیچ بنده‌‏اى برایم چهار چیز را تضمین نمى‏‌کند، مگر این که او را به بهشت در مى‌‏آورم: زبان فرو بندد و آن را جز بدانچه به وى مربوط است، نگشاید؛ دل‏خویش را از وسواس حفظ کند، آگاهى من از او و این را که او در زیر نگاه من است، پاس بدارد و نور دیده‏‌اش، در گرسنگى باشد.
[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا، امام على علیه‏‌السلام: در حدیث معراج: پیامبر صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم در شب معراج، از پروردگار خود خواست و چنین گفت: پروردگارا ! مرا به کارى راه نماى که با آن به تو نزدیک شوم.

, شبکه اطلاع رسانی دانا, امام على علیه‏‌السلام: در حدیث معراج: پیامبر صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم در شب معراج، از پروردگار خود خواست و چنین گفت: پروردگارا ! مرا به کارى راه نماى که با آن به تو نزدیک شوم.,

فرمود: شبت را روز، و روزت را شب بدار .
پرسید: پروردگارا! چگونه چنین توان کرد؟
فرمود: خواب خویش را نماز، و خوراک خود را گرسنگى قرار بده.

اى احمد! به عزّت و جلالم سوگند، هیچ بنده‌‏اى برایم چهار چیز را تضمین نمى‏‌کند، مگر این که او را به بهشت در مى‌‏آورم: 
-زبان فرو بندد و آن را جز بدانچه به وى مربوط است، نگشاید؛ 
-دل‏خویش را از وسواس حفظ کند؛
آگاهى من از او و این را که او در زیر نگاه من است، پاس بدارد؛ 
و نور دیده‏‌اش، در گرسنگى باشد.
اى احمد! کاش، شیرینىِ: گرسنگى، سکوت، خلوت و آنچه را از آن به ارث برده‏‌اند، چشیده بودى!
پرسید: پروردگارا ! ارث گرسنگى چیست؟
فرمود: حکمت، حفظ دل، تقرب به خداوند، اندوه دائم، کم ‏هزینگى براى مردم، حقگویى، و اهمّیت ندادن به این که در گشایش و آسانى مى‏‌زید یا در سختى و دشوارى.

اى احمد ! آیا مى‏‌دانى با کدام حالت و وقت، بنده به من تقرّب مى‏‌جوید؟
گفت: نه، اى پروردگار!
فرمود : آن هنگام که گرسنه یا در حالت سجده باشد.

متن حدیث:

الإمام علیّ علیه‏‌السلام فی حَدیثِ المِعراجِ: إنَّ النَّبِیَّ صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم سَأَلَ رَبَّهُ سُبحانَهُ لَیلَةَ المِعراجِ فَقالَ : . . . یا رَبِّ ، دُلَّنی عَلى عَمَلٍ أتَقَرَّبُ بِهِ إلَیکَ . 

, فرمود: , شبت را روز، و روزت را شب بدار , .,
, پرسید: پروردگارا! چگونه چنین توان کرد؟,
, فرمود: خواب خویش را نماز، و خوراک خود را گرسنگى قرار بده.,
,
, اى احمد! به عزّت و جلالم سوگند، هیچ بنده‌‏اى برایم چهار چیز را تضمین نمى‏‌کند، مگر این که او را به بهشت در مى‌‏آورم: ,
, -زبان فرو بندد و آن را جز بدانچه به وى مربوط است، نگشاید؛ ,
, -دل‏خویش را از وسواس حفظ کند؛,
, آگاهى من از او و این را که او در زیر نگاه من است، پاس بدارد؛ ,
, و نور دیده‏‌اش، در گرسنگى باشد.,
, اى احمد! کاش، شیرینىِ: گرسنگى، سکوت، خلوت و آنچه را از آن به ارث برده‏‌اند، چشیده بودى!,
, پرسید: پروردگارا ! , ارث گرسنگى چیست؟,
, فرمود: حکمت، حفظ دل، تقرب به خداوند، اندوه دائم، کم ‏هزینگى براى مردم، حقگویى، و اهمّیت ندادن به این که در گشایش و آسانى مى‏‌زید یا در سختى و دشوارى.,
,
, اى احمد ! آیا مى‏‌دانى با کدام حالت و وقت، بنده به من تقرّب مى‏‌جوید؟,
, گفت: نه، اى پروردگار!,
, فرمود : آن هنگام که گرسنه یا در حالت سجده باشد.,
,
, متن حدیث:,
,
, الإمام علیّ علیه‏‌السلام فی حَدیثِ المِعراجِ: إنَّ النَّبِیَّ صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم سَأَلَ رَبَّهُ سُبحانَهُ لَیلَةَ المِعراجِ فَقالَ : . . . یا رَبِّ ، دُلَّنی عَلى عَمَلٍ أتَقَرَّبُ بِهِ إلَیکَ . ,

قالَ: اِجعَل لَیلَکَ نَهاراً ونَهارَک لَیلاً . 
قالَ: یا رَبِّ ، کَیفَ ذلِکَ؟ 
قالَ: اِجعَل نَومَکَ صَلاةً ، وطَعامَکَ الجوعَ . 
یا أحمَدُ ، وعِزَّتی وجَلالی ، ما مِن عَبدٍ ضَمِنَ لی بِأَربَعِ خِصالٍ إلاّ أدخَلتُهُ الجَنَّةَ : یَطوی لِسانَهُ فَلا یَفتَحُهُ إلاّ بِما یَعنیهِ ، ویَحفَظُ قَلبَهُ مِنَ الوَسواسِ ، ویَحفَظُ عِلمی ونَظَری إلَیهِ ، ویَکونُ قُرَّةُ عَینَیهِ الجوعَ . 
یا أحمَدُ ، لَو ذُقتَ حَلاوَةَ الجوعِ وَالصَّمتِ وَالخَلوَةِ ، وما وَرِثوا مِنها . 
قالَ: یا رَبِّ ، ما میراثُ الجوعِ؟ 
قالَ: الحِکمَةُ ، وحِفظُ القَلبِ ، وَالتَّقَرُّبُ إلَیَّ ، وَالحُزنُ الدّائِمُ ، وخِفَّةُ المُؤنَةِ بَینَ النّاسِ ، وقَولُ الحَقِّ، ولا یُبالی عاشَ بِیُسرٍ أم بِعُسرٍ . 
یا أحمَدُ ، هَل تَدری بِأَیِّ وَقتٍ یَتَقَرَّبُ العَبدُ إلَیَّ؟ 
[ قالَ: لا ، یا رَبِّ ] . 
قالَ: إذا کانَ جائِعاً أو ساجِداً .

, قالَ: اِجعَل لَیلَکَ نَهاراً ونَهارَک لَیلاً . 
قالَ: یا رَبِّ ، کَیفَ ذلِکَ؟ 
قالَ: اِجعَل نَومَکَ صَلاةً ، وطَعامَکَ الجوعَ . 
یا أحمَدُ ، وعِزَّتی وجَلالی ، ما مِن عَبدٍ ضَمِنَ لی بِأَربَعِ خِصالٍ إلاّ أدخَلتُهُ الجَنَّةَ : یَطوی لِسانَهُ فَلا یَفتَحُهُ إلاّ بِما یَعنیهِ ، ویَحفَظُ قَلبَهُ مِنَ الوَسواسِ ، ویَحفَظُ عِلمی ونَظَری إلَیهِ ، ویَکونُ قُرَّةُ عَینَیهِ الجوعَ . 
یا أحمَدُ ، لَو ذُقتَ حَلاوَةَ الجوعِ وَالصَّمتِ وَالخَلوَةِ ، وما وَرِثوا مِنها . 
قالَ: یا رَبِّ ، ما میراثُ الجوعِ؟ 
قالَ: الحِکمَةُ ، وحِفظُ القَلبِ ، وَالتَّقَرُّبُ إلَیَّ ، وَالحُزنُ الدّائِمُ ، وخِفَّةُ المُؤنَةِ بَینَ النّاسِ ، وقَولُ الحَقِّ، ولا یُبالی عاشَ بِیُسرٍ أم بِعُسرٍ . 
یا أحمَدُ ، هَل تَدری بِأَیِّ وَقتٍ یَتَقَرَّبُ العَبدُ إلَیَّ؟ 
[ قالَ: لا ، یا رَبِّ ] . 
قالَ: إذا کانَ جائِعاً أو ساجِداً .
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,

 

,
«إرشاد القلوب،ص 200، بحارالأنوار،ج 77،ص 22 ،دانش نامه احادیث پزشکی،ج 2»
,
انتهای پیام/ن
]
  • برچسب ها
  • #
  • #
  • #
  • #
  • #

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه