در گفت‌و‌گوی دانا با کارشناس نظام آموزشی مطرح شد؛

• چهارشنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۰ ۱۰:۵۲
• کد خبر : 1781207

• اخبار
• اجتماعی

کارشناس نظام آموزشی در تحلیل بحث پرحاشیه بازگشایی مدارس به شرایط موجود اشاره کرد و گفت: بازگشایی مدارس با صدور بخشنامه امکان پذیر نیست و برای تحقق این هدف باید به رفع موانع پرداخت و شرایط را فراهم کرد. چرا که برای جبران یک عقب ماندگی نمیتوان دانش آموزان را در معرض خطر مرگ قرار داد.

محمد رضا نیک‌نژاد کارشناس و منتقد حوزه آموزش و پرورش در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ پیرامون تصمیم وزارت آموزش و پرورش در  خصوص بحث پرحاشیه بازگشایی مدارس، گفت: بر کسی پوشیده نیست که تعطیلات مدارس آسیب های بسیار جدی به نظام آموزشی و دانش آموزان وارد کر ده و ادامه ان این صدمات را بیشتر و مهلک تر می کند. با این وجود بعد از حدود دو سال از آغاز بحران کرونا تقریبا تمام آحاد جامعه به این موضوع واقع شده اند.

بازگشایی مدارس؛ جبران یک عقب ماندگی یا در معرض خطر قرار دادن دانش آموزان

وی در ادامه افزود: کرونا یک گرفتاری جهانی است و تنها کشور ما با آن درگیر نیست و این بیماری بسیاری از کشورها را درگیر و صدمات جبران ناپذیری به آنها وارد کرده است. اما ما نمیتوانیم بخاطر این صدمات تصمیماتی اتخاذ کنیم که خطر جانی برای دانش آموزان و کادر اموزشی مدارس در پی داشته باشد.

تقسیم بندی ساختار آموزشی در کشورهای جهان

این دبیر باسابقه فیزیک در بخش دیگری از سخنانش یاد آور شد: ما اگر نظام آموزشی و مدارس جهان را به سه بخش تقسیم کنیم؛ متوجه خو.اهیم شد که گروه اول مدارس کشورهایی هستند که کلاس‌های درس خلوتی داشته و دارند. با توجه به اهمیتی که این کشورها به امر آموزش می‌دهند، مدارس‌ این کشورها حتی از سال گذشته بازگشائی شده و  آموزش در این کشورها به راحتی در جریان است گروه دوم کشورهایی هستند که کشورهای فقیری محسوب می شوند؛ مانند افغانستان. کشورهایی از این دست امکانات زیادی ندارند و از این جهت خیلی به تاثیرات کرونا توجه نمی کنند..گروه دیگر کشورها هستند که در دوران کرونا مشکلات حوزه آموزشی انها را  به کلاف پیچیده ای تبدیل کرده است و تاوان زیادی در این حوزه داده اند.

وی در ادامه تصریح کرد: با این وجود می‌توانیم بگوییم که ایران جزء هیچ کدام از این کشورها نیست ایران هم به لحاظ بافت اجتماعی و رویکرد خانواده‌ها و جامعه به گونه ای است که به سلامت فرزندانشان اهمیت زیادی می دهند و اجازه نمی دهند فرزندان شان از کرونا گزندی ببینند. این درحالی است که از سوی دیگر دغدغه آموزش فرزندان خود را هم دارند و دوست دارند آموزش آنها به بهترین نحو انجام شود.

مسئولان آموزش و پرورش دولت قبل ناتوان از جلب اعتماد خانواده ها!

نیک نژاد در بخش دیگری از این گفت و گو خاطر نشان کرد: اما با توجه به رویکرد خانواده های ایرانی نکته‌ای که در این ماجرا وجود دارد این است که نه آقای کاظمی به عنوان سرپرست اموزش و پرورش و نه دولت قبلی به اضافه ستاد ملی مقابله با کرونا در زمینه بازگشایی مدارس نتوانستند اعتماد مردم و خانواده‌ها را جلب کنند. ضمن اینکه در ماجرای بازگشایی مدارس چند مشکل حاد وجود دارد که به قوت خود باقی است.

کمبود فضای آموزشی ناقض رعایت فاصله اجتماعی

وی در تشریح مشکلات حاد اشاره شده گفت: یکی از مهمترین مشکلات تراکم مدارس در شهرها و کلان شهرها نسبت به سایر نقاط کم جمعیت کشور است. چرا که نمیتواند در ابرشهرها مانند شهرهای کم جمعیت مدارس را بازگشایی کند. تازه در ابر شهری مانند تهران بشدت با کمبود فضای آموزشی و مدرسه مواجه هستیم.

بازگشایی مدارس با صدور ابلاغیه امکان پذیر نیست؛ بلکه بودجه و سرانه می خواهد

نیک نژاد با بیان اینکه سالهاست وزارت آموزش و پرورش بودجه ای به عنوان سرانه دانش آموزی به مدارس پرداخت نکرده، ادامه داد:این وزارتخانه در حالت عادی هم از تامین بودجه مدارس عقب مانده و حتی نمی توانند بودجه امورات اولیه مانند تعمیر و نگهداری مدارس راه با بودجه ای که در اختیار دارند تامین و به حساب مدارس واریز کنند.با این وجود چگونه انتظار دارند در مورد بازگشایی مدارس اعتماد مردم را به دست بیاورند. بنابراین بازگشایی مدارس با صدور ابلاغیه های پشت سر هم خطاب به مدارس امکان پذیر نیست. بازگشایی بودجه و سرانه می خواهد که آموزش و پرورش با کمبود شدید آنها مواجه است.

نقض پروتکل ها در کلاس های مناطق کم جمعیت

کارشناس نظام آموزشی با اشاره به این نکته که در بخشی از مدارس روستایی و شهرستان هایی که جمعیت کمتری دارند مدارس باز شده و آموزش در جریان است، یادآور شد: اتفاقا همین امروز در یکی از شبکه‌های اجتماعی همکاری را دیدم که در یکی از شهرستان های سیستان و بلوچستان خدمت می کرد. ایشان ویدئویی گرفته بود و به همراه دانش آموزانش ماسک زده بودند. می‌گفت کلاس‌های اینجا در جریان است درحالی که  تراکم جمعیتی کلاس هم بالا بود. لذا برای بازگشایی مدارس به ویژه بازگشایی مدارس دولتی چیزی حدود ۱۰۰ هزار مدرسه  این را باید از لحاظ مواد و انا تامین کند که خود این هزینه بسیار بالایی را در بر می‌گیرد اما هنوز منبع تامین هزینه و مشخص نشده است.

 چرا خانواده ها به به امر بازگشایی مدارس اعتماد نمی کنند؟

وی اضافه کرد: در این کلاس دبستان اگر اشتباه نکنم 6 تا ۷ نیمکت وجود داشت که بچه‌ها سه نفری روی آن نشسته بودند. با آن تراکمی که بچه ها در کلاس نشسته بودند و وضعیتی که معلم در حال تدریس بود، این وضعیت برای خانواده ها به ویژه خانواده هایی که در بخش های مرکزی و شهرهای بزرگ مانند تهران و کلانشهرها زندگی می کنند شاید قابل قبول نباشد. لذا خانواده‌ها چنین وضعیت‌هایی را می‌بینند و نسبت به بازگشایی مدارس بدبین می‌شوند و به امر بازگشایی اعتماد نمی کند؛ چرا که هرچیز در مورد فاصله اجتماعی و سایر الزامات بهداشتی گفته شده در این ویدئو ها نقض شده است.

با این وضع من اجازه نمیدهم پسرم به مدرسه برود

 نیک نژاد تصریح کرد: بنابراین تا زمانی که این اعتماد جلب نشود، نمی توان کاری از پیش برد . مثلا خود من پسری دارم که در پایه هفتم درس میخواند و در یک مدرسه دولتی معمولی البته به شکل هیئت امنایی درس می خواند. این مدرسه از خانواده ها دریافت پول دارد و وضعیت بسیار خوبی از لحاظ بهداشت قبل از کرونا داشته، اما با این وجود اگر مدارس با این وضع بازگشایی و کلاس ها تشکیل شود، مطمئن باشید من هرگز اجازه نمی‌دهم که فرزندم سر کلاس برود.

ابلاغیه هایی که تلویحا تاکید بر باز گشایی دارند

وی در ادامه بحث یادآور شد: من در منطقه‌ای که معلم هستم از برخی اولیاء شنیده‌ام که شورای مدرسه به عدم بازگشایی مدرسه رای داده اند. چون در این مدارس کارها و تصمیمات مهم توسط شورای مدرسه انجام و اخذ می شود؛ اما در نهایت شنیدم که آموزش و پرورش پیغام داده که به گونه‌ای رای گیری شود که در نهایت نظر اکثر اعضای شورا بر بازگشایی باشد؛ اما اعضای شورا نمیتوانند سلامت فرزندان خود را فدای بخشنامه و توصیه نامه کنند.

«آموزش ترکیبی» وعده داده آموزش و پرورش چگونه است؟

کارشناس نظام موزشی در ورود به بحث دیگری با اشاره به اینکه آموزش و پرورش اصرار دارد که مدارس به صورت ترکیبی برگزار شود، خاطر نشان کرد: من پرسیدم که آموزش ترکیبی یعنی چه؟ آنها گفتند به این صورت که آموزش و پرورش خانواده ها را مخیر گذاشتند که بچه‌ها را به مدرسه بفرستند یا از فرستادن آنها امتناع کنند. با این توضیح که در آموزش ترکیبی معلم سر کلاس می رود و دوربینی سر کلاس می کارد.بعد معلم جلوی دوربین گوشی خود یا گوشی دیگری تدریس می کند. آنهایی که سر کلاس هستند در کلاس درس را پیگیری می‌کنند و دانش آموزانی هم که در منزل هستند به صورت مجازی درس را دنبال می کنند.

ایده آلی به نام آموزش تصویری و ترکیبی !

وی اضافه کرد: این شیوه آموزش یعنی آموزش تصویری خیلی عالی است. اما مسئله این است که برای شرایط فعلی ما ایده آلیست است و در عمل واقعا نمی‌توان چنین کار و شیوه آموزشی را دنبال کرد؛ چرا که آموزش و پرورش هنوز نتوانسته که برنامه شاد را تصویری کند. تازه بعد از این همه مدت توانسته اند اتاق گفتگوی صوتی این آپ را راه بندازند. گرچه اتاق گفتگوی صوتی از گوگل میت یا نرم افزارهای دیگر گرفته شده است که برگزاری غیر حضوری بسیاری از رویدادها توسط این امکان گوگل و یا شرکت های دیگر خارجی که نرم افزار آن را تولید کرده اند، برگزار می شود.

آیا برگزاری کلاس های مجازی تصویری شدنی است؟

نیک نزاد در خاتمه اظهاراتش خاطر نشان کرد: تمام اینها در حالی است که گوگل و سایر ابرشرکت های خارجی نتوانسته اند امکان ارتباط تصویری جمعی را فراهم کنند. ارتباط در  این اتاق ها تصویری نیست؛ فقط به صورت صوتی امکان استفاده وجود دارد. حال این سوال مطرح می شود که با آموزش و پرورش چطور می‌خواهند اتاق گفتگوی تصویری را در مدارس برپا کنند. من آنکه ارتباط تصویری برای یک کلاس یک و نیم ساعته آیا امکان پذیر است و اساسا ساختار گوشی ها اجازه این کار را می دهد؟ بنابراین بهتر است اموزش و پرورش قبل از بازگویی تصمیماتش با اهل فن مشورت بگیرد.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #
• #
• #
• #
• #
• #