یادداشت/

• یک‌شنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۳ ۱۴:۳۹
• کد خبر : 186111

• اخبار
• فرهنگی
• دین و اندیشه

در میان عبادات ، نماز همچون چشمه ای است که سراسر وجود آدمی را فرا می گیرد . این چشمه ی جوشان که از درون آدمی می جوشد ، عقل را به فکر و زبان را به ذکر و جسم را به تعظیم در برابر خدای خویش دعوت می کند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی بسیج فرهنگیان فارس، نیایش از اصیل ترین جلوه های ساخت وجود انسان است .خداوند متعال در کتاب هدایت ، هدف از آفرینش زیباترین آفریده اش را عبادت می داند( وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ / ذاریات -56) در حقیقت می توان گفت پرستش سفری از خاک به افلاک و از فرش به عرش است .

در میان عبادات ، نماز همچون چشمه ای است که سراسر وجود آدمی را فرا می گیرد . این چشمه جوشان که از درون آدمی می جوشد ، عقل را به فکر و زبان را به ذکر و جسم را به تعظیم در برابر خدای خویش دعوت می کند و بدین گونه یاد خدا در درون و برون بندگان متجلی می شود تا امر خدای خویش را پاسخ دهند که فرمود به یاد من نماز برپا دار) وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِکْرِی/طه -14)

برای اقامه نماز ، ابتدا خود را از بدی های ظاهری و باطنی می زداییم و در محلی مناسب و با پوششی به دور از آلودگی و در زمانی تعیین شده سرود زیبای اذان و اقامه را سر می دهیم و خود را برای گفتگو با معشوق آماده می سازیم .

ابتدا با قیام که اولین مرتبه اظهار عبودیت و بندگی در برابر معبود است با کمال آرامش رو به خانه حضرت رب الارباب می ایستیم و برای اینکه در این گفتگو بیشترین لذت را ببریم دل را به سوی او می سپاریم و خود را در حضور سلطان عظیمی می بینیم که بر همه ی افکار و اعمال ما آگاهی دارد ،سپس به نیت اطاعت امر خدایی اش دست هایم را بالا می بریم و تکبیر می گوییم ( الله اکبر)

در این هنگام باید همه چیز و همه کس که میان آسمان و زمین است، کوچک بشماریم ،که اگر چنین اندیشه ای نداشته باشیم حق تعالی می فرماید : "ای دروغگو آیا به من نیرنگ می زنی ، پس تو را از شیرینی یاد خودم محروم می گردانم ." و سپس با دوری جستن از شیطان و از هر آنچه که ما را از یاد نماز و معانی آن دور می کند به گفتگو با حضرت دوست می‌پردازیم ( اعُوْذُ بِاْللَّهِ مِنَ اْلشَّیْطانِ اْلرَّجْیم )

به نام تو ای خدایی که بسیار بخشنده ای و همه ی نعمت ها را برای مخلوقات خود مهیا کرده ای و یقین داریم که در آخرت نیز بر بندگان خود مهربانی می کنی .

خدایا می دانیم که همه ی نعمت های آشکار و پنهانی که به ما ارزانی شده است از جانب توست ، که بدون هیچ توقعی در اختیارمان قرار داده ای و حتی نافرمانی های ما ، سبب سلب شدن نعمت هایت از ما نشده است .

ای که مالکیت همه ی زمین و آسمان ها از آن توست ، تقاضا داریم در روزی که همه زنده خواهند شد ، ما را از سختی های آن در امان بداری . تنها تو را پرستش می کنیم و برای توفیق در کارها تنها از تو یاری می جوییم و اعتراف می کنیم که پرستش فقط مختص ذات بی همتای توست پس ما را یاری کن تا بتوانیم بندگانی شایسته باشیم .

خدایا به نعمت هدایتت سخت محتاجیم پس ما را در پیمودن راهی که سبب رسیدن به مقام قرب توست یاری نما. نمی خواهیم در راهی گام برداریم که موجب خشمت قرار گیریم و یا در گمراهی و ضلالت بمانیم .

خدایا می دانم که همه ی صفات نیک از آن توست، یگانه ویکتایی ، پناهگاه همه ی نیازمندانی ،شریکی نداری ، و هیچ چیز از تو پنهان نیست ، فرزندی نداری ، خنده و گریه ، گرسنگی وسیری ، چرت وخواب و ... هرگز بر تو عارض نمی شود ، زاییده ی دیگری نیز نیستی ، خدایی هستی بی همتا ، پدید آورنده همه ی چیزها و هیچ کس نیزهمتای تو نیست....

با ذکر الله اکبر خود را آماده دومین مقام و مرتبه از اظهار بندگی یعنی رکوع می کنیم . در این مرتبه سر و صورت را در مقابل عظمت پروردگار عالم خم می کنیم و با حضور دل ، بزرگی خدا را به زبان می آوریم و می گوییم خدایا می دانیم که از همه ی کمبود ها پاک و منزه ای ،   می دانیم که گردش جهان خلقت بر اساس علم و حکمت توست پس تو را ستایش می کنیم . سپس بر می خیزیم و می گوییم خداوند صدای کسی که وی را سپاس می‌گوید ، می‌شنود (سَمِعَ اللهُ لِمَن حَمِدَهُ)

و باز با ذکر الله اکبر خود را آماده سومین و بالاترین مراتب خشوع و اظهار بندگی در مقابل پروردگار جهانیان می کنیم چرا که سجده موجب نزدیکی و رسیدن به رحمت های بی انتهای الهی است (وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ/ علق-19)

در این مرتبه صورت که از شریف ترین اعضای بدن است بر خاک ناچیز می گذاریم و ابتدای خلقت و انتهای عمر خود را یادآور می شویم که از خاک بودیم و خاک خواهیم شد (مِنْهَا خَلَقْنَاکُمْ وَفِیهَا نُعِیدُکُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُکُمْ تَارَةً أُخْرَىطه- 55) و همراه با این عمل از دل فریاد بر می آوریم و ندا می دهیم که خدای ما از همه ی کاستی ها پاک و مبرا است و او را به همه ی نعمت های بی پایانی که بر ما ارزانی داشته است سپاسگزاریم. (سبحان الله ربی الاعلی و بحمده )

با سجده اول به نفس خود متذکر می شویم که از خاک بودیم ( مِنْهَا خَلَقْنَاکُمْ ) و خدا ما را زنده کرد و با سجده دوم به خودمان می گوییم که دوباره به خاک بر می گردیم ( وَفِیهَا نُعِیدُکُمْ ) و با سر بر داشتن از سجده دوم قیامت را به یاد می آوریم که دوباره زنده خواهیم شد و در پیشگاه خدا پاسخگو خواهیم بود ( وَمِنْهَا نُخْرِجُکُمْ تَارَةً أُخْرَى ) ، خدایا گرچه آن روز هراسانیم ولی به لطف و کرم تو امیدواریم .

خدایا شهادت می دهیم که تنها و یگانه پرودگار ما تویی و حضرت محمد (ص) بنده صالح و فرستاده توست . درود و سلام بر پیامبر(ص) و اهل بیت پاک و پاکیزه اش .(ذکرتشهد)

درود و سلام بر پیامبر رحمت حضرت محمد(ص) و رحمت و برکات خدا بر او باد . درود و سلام بر همه ی پیامبران خدا و ائمه معصومین و درود و سلام بر همه ی انبیاء الهی و ائمه معصومین و فرشتگان خدا و همه ی انسان های وارسته . (ذکر سلام نماز)

راستی چقدر شیرین و دل انگیز است وقتی که بدانیم درگفتکو با خدا چه می گوییم. آن وقت است که راز و نیاز با او را غنیمت می دانیم. و هنگام نیایش ، به جز او به هیچ کس و هیچ چیز دیگری فکر نمی کنیم . چنانچه ائمه هدی ، صالحین و انسان های وارسته چنین بوده اند و هستند .

خدایا طعم شیرین مناجاتت بر ما بچشان تا با یادت به آرامش برسیم ،چرا که تنها با یاد توست که دل هایمان آرام می گیرد .(أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ/ رعد -28)

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #
• #
• #