چرا حمله به مقر منافقین در آلبانی مهم است؟
بررسی اقدامات برخی از کشورهای غربی به ویژه آمریکا در دهههای اخیر، نشان میدهد که این کشورها به طور رسمی و علنی، از حامیان منافقین بوده اند. اما در روزهای اخیر، اتفاقاتی رخ داده است که نشان میدهد، بازی غربیها با منافقین، تغییر کرده است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ سازمان مجاهدین خلق که در میان مردم ایران با نام تروریستهای منافقین شناخته میشود، از همان روزهای بعد از انقلاب تاکنون، یکی از دشمنان اصلی جمهوری اسلامی و مردم ایران بوده است. در طول این چند دهه، منافقین، همواره مورد حمایت دشمنان ایران و کشورهای غربی قرار گرفتند. چه آن زمان که در دوران رژیم بعث عراق در پادگان اشرف حضور داشتند و به عنوان مزدور صدام، علیه مردم ایران اقدام نظامی میکردند؛ چه زمانی که سران این گروهک تروریستی در فرانسه پناهنده شدند و چه در زمان اخیر، که توسط کنگره آمریکا به طور رسمی مورد حمایت قرار گرفتند.
هرچه به دهههای اخیر نزدیک میشویم، حمایت علنی و صریح کشورهای غربی به ویژه آمریکا از منافقین، بیشتر میشود. به عنوان مثال، ایالات متحده که در دهه ۷۰ شمسی، منافقین را به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته بود؛ در سال ۱۳۹۱، آنها را از فهرست تروریستی خارج کرد و در نتیجه آن، اموال و داراییهای این سازمان دیگر مسدود نبود و معامله شهروندان آمریکایی با منافقین، منع قانونی نداشت.
گزارش دویچهوله از خروج منافقین از لیست تروریستی آمریکا
این تصمیم از سوی مقامات آمریکایی درحالی گرفته شد که خودشان به تروریستی بودن اقدامات منافقین، معترف بودند. در بیانیه وزارت امورخارجه آمریکا مبنی بر خروج منافقین از لیست تروریستی، تصریح شده بود: «وزارت امورخارجه آمریکا بهرغم تصمیم امروز خود، فعالیتهای تروریستی گذشته سازمان مجاهدین خلق از جمله قتل شهروندان آمریکایی در دهه ۷۰ میلادی و حمله در خاک آمریکا در سال ۱۹۹۲ را، فراموش نکرده است.»
بعد از ماجرای ترور شهید فخریزاده، در گزارش دسامبر ۲۰۲۰ اندیشکده آمریکایی «ResponsibleStatecraft» آمده است: «دو مقام ارشد دولت اوباما در NBC فاش کردند که ترورها کار مجاهدین خلق است.» به عبارتی دیگر، همکاری سازمانهای اطلاعاتی غربی و صهیونیستها با تروریستهای منافقین، به حدی نزدیک بود که منافقین را به عنوان بازوی اجرایی عملیاتهای خود، انتخاب کردند.
متن اندیشکده «ResponsibleStatecraft» نزدیک به حزب دموکرات آمریکا
روزنامه «اینترسپت» در بهمن ماه ۱۴۰۱ در گزارشی نوشت: «در میان تظاهرات ایران، کنگره آمریکا، گروه مجاهدین خلق را تقویت میکند.»
گزارش اینترسپت از تقویت منافقین توسط کنگره آمریکا
در این گزارش آمده است: «اعضای کنگره از هر دو حزب جمهوریخواه و دموکرات، از لایحهای حمایت کردند که مریم رجوی، رهبر گروه مجاهدین را تایید میکند.» حمایتهای کنگره از منافقین به طوری علنی بود که مریم رجوی به طور رسمی و به صورت ویدئو کنفرانس، در جلسه کنگره آمریکا، سخنرانی کرد. در این لایحه، بر تجمع منافقین در سال ۲۰۱۸ در راستای تغییر حکومت در ایران که در پاریس برگزار شد، تاکید کردند.
در بخشی دیگر از گزارش اینترسپت تصریح شده است: «سازمان مجاهدین خلق، علی رغم شهرت افتضاح خود در میان ایرانیان، همواره از حمایت سیاستمداران غربی به ویژه آمریکاییها، برخوردار بوده است. مقامات دولت سابق آمریکا از جمله جان بولتون، از حامیان دیرینه این گروه هستند.»[1]
سخنرانی مریم رجوی در آلبانی، با حضور مقامات آمریکایی
در روز گذشته خبری منتشر شد که میتواند نشان دهنده تغییر معادلات و بازی کشورهای غربی با منافقین باشد. پس از ماهها تلاش منافقین برای به آشوب کشاندن ایران، دولت آلبانی که سالهاست این تروریستها را در خاک خود جای داده است، به طور رسمی با حکم قضایی این کشور از واحد دادستانی ویژه مبارزه با فساد و جرایم سازمان یافته، به کمپ منافقین در تیرانا حمله کرد.
وزارت امور خارجه آمریکا در اولین واکنش خود، این اقدام را قانونی توصیف کرد.
گزارش یورونیوز از قانونی دانستن حمله پلیس آلبانی به منافقین از سوی آمریکا
سخنگوی وزارت امورخارجه آمریکا در گفتوگو با فاکس نیوز اظهار داشت: «به واشنگتن در خصوص همخوانی اقدامات انجام شده با قوانین جاری در آلبانی از جمله احترام به حقوق و آزادیهای همه افراد در این کشور اطمینان داده شده است. ما از حق دولت آلبانی برای بررسی هرگونه فعالیت غیرقانونی بالقوه در قلمرو خود حمایت می کنیم.»[2]
فرانسه از دیگر کشورهای غربی است که در ماههای اخیر، برای ادامه آشوبهای ایران تلاش فراوانی داشت. این تلاشها به طوری بود که حتی شخصی در سطح مکرون، رئیس جمهور فرانسه، با کسی در سطح مصی علینژاد، به طور رسمی و علنی دیدار کرد. اما در روز اخیر، پلیس فرانسه با برگزاری تجمع سالیانه منافقین در ۳۰ خرداد در پاریس، مخالفت کرد و علت آن را نگرانیهای امنیتی دانست. این درحالی است که این تجمع، از سال ۲۰۰۸ تاکنون در پاریس برگزار میشد.
گزارش دویچهوله از مخالفت پلیس فرانسه با برگزاری تجمع سالانه منافقین
منافقین در میان دولتمردان غربی به عنوان اپوزیسیون اصلی ایران شناخته میشدند. اما همین دولتمردانی که تا چند ماه پیش به طور رسمی و تمام قد از آشوبهای ایران و منافقین حمایت کردند؛ اکنون به مقابله با آنها پرداختهاند و این مسئله نشان دهنده تغییر بازی غربیها با منافقین است که برای آن میتوان چند دلیل را متصور بود.
اول؛ فرو ریختن رویای براندازی است. باتوجه به حمایت برخی از کشورهای غربی به ویژه آمریکا از جریانهای اپوزیسون ایران چه در ماههای اخیر، چه در سال ۸۸، چه در دهههای اول انقلاب و چه در حمایت از حملات نظامی صدام، میتوان گفت که این کشورها به دنبال براندازی حکومت ایران بودهاند. اما بعد از تلاش همه جانبه در آشوبهای اخیر، پی بردند که براندازی حکومت در ایران، عملا امری نشدنی است. بنابراین، کشورهای غربی راهی جز تعامل با جمهوری اسلامی ایران ندارند. قدم اول در این تعاملات را میتوان عدم ادامه حمایت از جریان اپوزیسیون و حتی مقابله با جریانهای تروریستی همچون منافقین دانست.
دوم؛ اثبات قدرت جمهوری اسلامی ایران، چند جانبه گرایی بین المللی و تقویت قدرت دیپلماسی است که کشورهای غربی را ملزم ساخته که نه تنها از تروریستهای منافقین حمایت نکنند؛ بلکه با آنها مقابه نمایند.
سوم؛ منفور بودن منافقین است. منافقین به دلیل اقدامات تروریستی و کشتارهای فراوان در خیابانهای کشور، به قدری در میان مردم ایران منفور هستند که اگر شخص یا جریانی منتسب به آنها باشد، از چشم مردم خواهد افتاد. کشورهای غربی نیز اگر بخواهند حتی در ظاهر هم که شده خود را حامی مردم ایران نشان دهند، دیگر نمیتوانند از منافقین حمایت کنند. به عبارتی دیگر، میتوان گفت که تاریخ مصرف منافقین برای غربیها، به صورت موقت به اتمام رسدیه است.
دلیل چهارم؛ احتمالا میان غرب و به خصوص امریکا با منافقین در پروژههای امنیتی، اختلافاتی ایجاد شده است که با توجه به دیپلماسی فعالی ایران در منطقه و فرامنطقه، این اختلافات بیش از گذشته سرباز کرده است و فرزند ناخلف میبایست تنبیه شود...
منبع: فارس
[1]: theintercept.com/2023/02/11/iran-protests-mek-congress-maryam-rajavi
[2]: parsi.euronews.com/2023/06/21/us-state-department-called-albanian-polices-attack-on-mojahedin-headquarters-legal
ارسال دیدگاه