تغییر مسیر بازیگری مجید صالحی/ از بازی در فیلم های در و پیت تا سیمرغ بازیگری

بسیاری مجید صالحی را با سریال محبوب «مجید دلبندم» و بازی در کمدی های نازل سینمایی به یاد دارند؛ اما تغییر مسیر بازیگری او به سمت نقش های جدی، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد جشنواره فجر را برای او به ارمغان داشت.

به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ سید مجید صالحی، بازیگر سال های دور سینما و تلویزیون است که بسیاری از مخاطبان این حوزه او را با نقش های کمدی به یاد دارند؛ اما او علاوه بر بازیگری، در حوزه های نویسندگی، تهیه کنندگی و کارگردانی سینما، تئاتر و تلویزیون نیز دستی بر آتش دارد و خود را بارها و بارها آزموده است.

صالحی که از دانش آموختگان کلاس های استاد سمندریان است از نیمه های دهه ۷۰ با حضور در مجموعه «سیب خنده» رضا عطاران به عنوان بازیگر استعداد طنز خود را به همگان نشان داد و همان باعث شد تا عطاران در سریال «مجید دلبندم» به او اعتماد بیشتری کند و صالحی جوان به عنوان صداپیشه اصلی، دستیار کارگردان و برنامه ریز با اینکه در پشت عروسک مجید دلبندم قایم شده بود، اما هنوز مخاطبان او را با این مجموعه دوست داشتنی به خاطر می آورند.

حضور مجید صالحی در سریال های طنز و کمدی ادامه پیدا کرد و او با بازی در مجموعه هایی مانند «قطار ابدی، زیر آسمان شهر، کوچه اقاقیا، خوش رکاب، او مثبت، خوش غیرت، ترش و شیرین، سه در چهار، عید امسال، سه دونگ سه دونگ و باغ سرهنگ» یک پای همیشگی نقش های طنز و کمدی بود.

شاید بسیاری از مخاطبان ندانند که صالحی علاوه بر بازیگری، کارگردان سریال هایی همچون آشتی کنان، سه در چهار، موج و صخره و مشاور کارگردان سریال های ترش و شیرین و بیدارباش بوده و سال ۹۷ بود که اولین فیلم بلند سینمایی خود را با عنوان «زیر نظر» کارگردانی کرده است؛ رضا عطاران، امیر جعفری، مهران احمدی، آزاده صمدی، سروش جمشیدی، ریما رامین فر، علیرضا استادی، عباس جمشیدی فر، سیاوش مفیدی و سیاوش چراغی پور از بازیگران اولین فیلم صالحی بودند که سال ۹۸ با فروش ۹ میلیاردی گیشه به نسبت خوبی را تجربه کرد. صالحی به عنوان سرمایه گذار فیلم «ابلق» نرگس آبیار، مجری طرح فیلم های سینمایی «سگ بند» و «برف آخر» نیز حضور داشته است.

مجید صالحی که از سال ۷۹ با فیلم «یکی بود یکی نبود» ایرج طهماسب پایش به سینما باز شد، همان مسیر تلویزیون را دنبال کرد و اغلب در فیلم های کمدی و طنز به عنوان بازیگر حضور داشته است. ماحصل حضور صالحی در سینما فیلم هایی همچون مجردها، شاخه گلی برای عروس، خوابگاه دختران، سوغات فرنگ، دلداده، حلقه های ازدواج، بعدازظهر سگی سگی، پیتزا مخلوط، مجرد ۴۰ ساله، من و شارمین و فیلم هایی از این دست است که صرفا برای یک بار دیدن اکتفا می کند و سطح کیفی آنها آنقدر پایین است که حتی در زمین منتقدان سینمایی نیز جایی پیدا نمی کنند.

اما نیمه های دهه ۹۰ صالحی به مانند سایر بازیگران طناز سینمای ایران که سعی کردند از دوره ای به بعد، مسیر بازیگری خود را عوض کرده و به سمت نقش های جدی تغییر مسیر دهند، او نیز با همین دست فرمان شروع به بازی در نقش های جدی کرد و سرآغاز این مسیر با فیلم «من دیوانه نیستم» علیرضا امینی استارت خورد و بعد از آن صالحی با حضور در فیلم های شاه کش، صحنه زنی، برف آخر و شماره ۱۰ نشان داد که توانایی های بیشتری در حوزه بازیگری داشته که سال ها با حضور در فیلم های در و پیت، به باد فنا رفته است؛ نتیجه این تغییر مسیر جدی برای صالحی نامزد شدن به عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل جشنواره فیلم فجر برای بازی در «برف آخر» و درنهایت گرفتن سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد جشنواره ۴۱ فجر برای فیلم دفاع مقدسی «شماره ۱۰» بود؛ فیلمی به نویسندگی و کارگردانی حمید زرگرنژاد و تهیه کنندگی ابراهیم اصغری که برای نخستین بار در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و با ۱۱ نامزدی در حوزه های مختلف و کسب ۴ سیمرغ بلورین، نمایش درخشانی در این جشنواره داشت.

این تغییر مسیر بازیگری در شبکه نمایش خانگی نیز با سریال «سیاوش» ادامه پیدا کرد و چهره جدیدی از بازیگری صالحی برای تماشاگران رو کرد؛ مسیری که امید می رود ادامه پیدا کند.