گره‌های گُل‌گُلی تولیدکننده فرش گرگانی؛
دستانی که رج به رج امید می‌بافد
اشتیاق تمام‌نشدنی «صغری میرشکار» بانوی تولیدکننده فرش دستباف گرگان ستودنی است، بانویی که ۶ سال سابقه حرفه قالیبافی دارد و با وجودیکه در دوران کرونا متحمل خسارت صددرصدی شد اما دست از تلاش برنداشت و شاگردان بسیاری در این عرصه تربیت کرد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ از گلستان ما، قالیبافی هنر اصیل ایرانی است وقتی ساعت‌ها و روزها پشت چارچوب قالی می‌نشینی و کامل شدنش را می‌بینی، درست مثل یک نقاشی با رنگ‌های زیبا و طرح بی‌نظیر، تمام خستگی را از تنت درمی‌آورد و وقتی متوجه ذوق جهانیان برای داشتن این اثر می‌شوی، بیش از پیش انگیزه می‌گیری تا دوباره ساعت‌ها و روزهایت را پای آن بگذاری و فرشی ببافی که جایش زیر پا یا روی دیوار است، اما در اصل، روی چشمان هنردوستان، جای دارد.
تصمیم گرفتیم این بار برای تهیه گزارش گفتگو با صغری میرشکار کارآفرین فرش دستباف که آموزش فرش‌بافی را به تولید گره زد داشته باشیم.
این تولیدکننده گرگانی می‌گوید: از سال ۱۳۹۷ تاکنون تعداد ۵۰ نفر را آموزش قالی دستباف داده‌ام و اکنون نیز ۳۵ نفر در این حرفه به درآمدزایی رسیدند.
میرشکار با تشویق جوانان برای روی آوردن به این هنر اصیل ایرانی، افزود: هر کسی که بخواهد وارد این حرفه شود با هزینه ۵۰ میلیون تومان می‌تواند کار خود را آغاز کند.
این بانوی کارآفرین ادامه داد: متاسفانه من آغاز کارم را با دوران کرونا شروع کردم و در شهر بندرترکمن کارگاه تولیدی زدیم به دلیل اینکه کرونا تازه شیوع پیدا کرده بود کسی برای بافتن قالی نمی‌آمد و تمام سرمایه‌ام در آن زمان صفر شد و یک خسارت صد درصدی داشتم.
وی با اشاره به اینکه تاکنون برای ۵۰ نفر اشتغالزایی کردم، گفت: شاگردانم از کودک هفت ساله گرفته تا پیرزن ۷۰ ساله است، حتی مادری که با سه فرزندش برای آموزش قالیبافی پیش من می‌آمد و فقط هزینه کلاس را می‌داد من به فرزندان او نیز قالیبافی را یاد می‌دادم.
این بانوی خوش‌سخن کارآفرین درحالی که با شوق و ذوق فراوان از خاطرات آموزش بافت فرش دستباف یکایک شاگردانش برایمان تعریف می‌کرد، گفت: یادم هست یک بانویی که بیماری افسردگی داشت برای آموزش قالیبافی پیش من آمد و با آموزش من و تلاش خودش اکنون روبه بهبودی است و این برای من از همه چیز ارزشمندتر است.
میرشکار از لحظات سخت قالیبافی برایمان تعریف کرد و افزود: شاید برخی وقت‌ها مانند ایام کرونا که از نظر مالی در تنگنا قرار می‌گرفتم بارها به خودم گفتم که این هنر را رها کنم چون نمی‌توانستم دستمزد بافنده‌ها را بدهم اما وقتی به هدفم فکر می‌کردم و ذوق و شوق افرادی که برای یادگیری این هنر را می‌دیدم هنر قالیبافی در من زنده می‌شد و دوباره جان می‌گرفتم.
این بانوی کارآفرین ادامه داد: ترکمن‌ها به قالیبافی بسیار اعتقاد دارند و زمانی که بافتن قالی به پایان می‌رسد آن را می‌بوسند چون معتقدند بزرگ بانوی دو عالم حضرت زهرا (س) در بافت آن قالی به آنها کمک کرده است.
میرشکار با تاکید بر اینکه بافتن قالی به انسان بسیار آرامش می‌دهد، گفت: نخستین فرشی که بافتم سال ۱۳۹۸ در حسینیه امام خمینی بود وقتی کار بافت فرش تمام شد بسیار جس خوب و دلنشینی به من دست داد که هرگز فراموش نمی‌کنم.
میرشکار با بیان اینکه مسئولان حمایت همه‌جانبه از تولیدکنندگان فرش کنند، افزود: مسئولان واقعا از تولیدکنندگان فرش حمایت کنند بازار فرش را ترمیم و به آن رونق ببخشند تا بتوانیم از طریق آن به کسب درآمد برسیم.
وی ابراز کرد: از مسوولان انتظار دارم که صنعت فرش را باور کنند زمانی بود که فرش ایران حرف اول را در دنیا می‌زد اما اکنون رتبه‌اش بسیار نزول پیدا کرده است متاسفانه اگر این وضعیت ادامه پیدا کند تا ۱۵ سال آینده از بافنده قالی و فرش خبری نخواهد بود.
میرشکار گفت: یکی از مشکلات ما تولیدکنندگان مشکل در فروش و صادرات فرش است اگر این دغدغه را نداشته باشیم با فکر راحت‌تری می‌توانیم کارمان را ادامه دهیم.
بافتن قالی در کنار مادرم بهترین حس دنیاست
زهرا درستکار فرزند این بانوی کارآفرین گرگانی گفت: از سن هفت سالگی به بافتن قالی علاقمند شدم و حس بودن در کنار مادرم را با هیچ چیزی عوض نمی‌کنم.
این نوجوان گرگانی ادامه داد: وقتی مادرم برای نخستین‌بار در حسینیه امام خمینی به خانم‌های دیگر آموزش قالیبافی داد من هم علاقمند شدم که قالی ببافم و از همان زمان عاشق این هنر شدم و تاکنون با کمک مادرم توانستم یک قالی ببافم.
به گزارش گلستان ما، شکوه و زیبایی فرش دستباف ایرانی قرن‌هاست که حرف اول در دنیا را می‌زند حیف است چنین سرمایه‌ای که جزئی از هویت ما محسوب می‌شود در زندگی‌مان کمرنگ شود.
ارسال دیدگاه