یادداشت/

• شنبه ۰۲ آذر ۱۳۹۲ ۱۴:۵۵
• کد خبر : 29973

• اخبار
• بین الملل

بسیاری از کشورهای منطقه با گذشت زمان به این نتیجه رسیده اند که موفقیت گروههای تکفیری چندان در گرو راهبرد نظامی نخواهد بود .

حاتم مهجوری_ سازمان منع گسترش سلاح های کشتار جمعی طی ضرب الاجلی مقرر کرده بود تا دهم بهمن ماه سال جاری سلاح های شیمیایی سوریه در خاک کشور آلبانی نابود شود . با این وجود و پس از گذشت چند روز با مخالفت شدید اپوزیسیون آلبانی ، این طرح در خاک این کشور راه به جایی نبرد. مخالفین از نابودی محیط زیست و عوارض ناشی از این اقدام بسیار نگران هستند .
نابودی تسلیحات شیمیایی سوریه

تردیدی وجود ندارد که موافقت دولت سوریه برای از بین بردن تسلیحات شیمیایی یک پیروزی بزرگ است که موجب شد بهانه ها از دست امریکاییها خارج شود . سوریه با این کار حسن نیت خود را به مخالفین و نیز افکار عمومی جهان نشان داد و واقعیتی را به دنیا تحمیل کرد .

در حال حاضر سازمان ملل تلاش می کند از مسئله ی سلاح های شیمیایی خلاص شود و برای نیل به این منظور به سراغ کشور آلبانی رفته است . همانطور که می دانیم آلبانی کشوری ضعیف تلقی می شود که اداره ی آن بدست سوسیالیست هاست . به دلیل ضعف حاکمیت آلبانی ، اپوزیسیون توانسته با اجرای این طرح مخالفت کند و حاضر نیست در آلبانی این اتفاق صورت گیرد.

ظاهرا مخالفین از نابودی محیط زیست و عوارض ناشی از این اقدام بسیار نگران هستند . لذا باید سازمان ملل برای از بین بردن سلاح هایی که محیط زیست را نابود می کند فکر جدی تری را دنبال کند.

تقسیم بندی کشورها

ایران و روسیه به دنبال موفقیت مذاکرات و ماموریت اخضر ابراهیمی هستند . این همه در حالیست که جبهه ی مقابل، اتحاد و یکدستی مناسبی در این خصوص کسب نکرده که آیا اجلاس ژنو 2 برگزار شود یا خیر . به نظر می رسد ما با کشور همسایه ی خود یعنی ترکیه منافع مشترکی در سوریه نداریم . در واقع ترکیه ، غرب و برخی دولتهای عرب منطقه به دنبال راه حل سیاسی مسئله نیستند که می توان از همین زاویه به صداقت آنان شک کرد.

ترسیم وضع فعلی ، چشم انداز آینده

در حال حاضر توپ و میدان در اختیار غربی هاست. یعنی نوبت حرکت جبهه ی مقابل است که آیا میتوانند به راه حل سیاسی قائل باشند یا خیر . گرچه در مذاکرات اخیر ایران از اخضر ابراهیمی حمایت کرده اما به دلیل پیچیدگی موضوع باید منتظر حرکت غربی ها باشیم.اینکه آیا غربی ها می خواهند بحران را مدیریت کنند یا به دنبال رویکرد و اتخاذ رویکرد دیگری هستند در آینده ی نزدیک مشخص می شود .

در حال حاضر ائتلاف مخالفان سوریه به شدت تحت تاثیر ائتلاف موافقان سوریه قرار گرفته است . همچنین هیاتی که به نمایندگی از مخالفان عربی – ترکی تشکیل شده قصد ندارند در کنفرانس ژنو 2 حاضر شوند. لازم به ذکر است طبق اخبار منتشر شده حجم ویرانی ها در سوریه بسیار زیاد است و بیش از 4 میلیون سوری در این کشور آواره هستند که تبعات وحشتناکی به دنبال خواهد داشت .

بدون شک بعد پیش روی هر کدام از ائتلاف های حاضر در سوریه بحران های گرسنگی ، بیماری ، نا امنی و نارضایتی عمومی در پیش روست که این به معنای افزایش رنج و سختی مردم سوریه خواهد. و این در حالیست که ائتلاف مخالفان سوری به هیچ عنوان قادر به رفع این سختی ها و تبعات نخواهند بود .

وضعیت گروهک های مخالف حاضر در سوریه

باید دانست که این تنها ما نیستیم که به مقاومت مردم و حاکمیت سوریه اعتماد داریم . زمانیکه از گروههای معارض سوری صحبت به میان می آید میبینیم که بین گروههای مخالف نظیر ارتش آزاد , جبهه ی النصره و ... اختلافات عمیقی بوجود آمده است . در حال حاضر گروههای معارض سوری طبیعی به نظر نمی رسند و زمان به نفع آنان سپری نمی شود . ملت و ارتش سوریه موانع اصلی که در اختیار معارضان بوده را به تصرف خود در آورده اند . لازم به ذکر است شدت اختلاف میان گروههای معارض سوری به حدی بالاست که در بعضی مواقع ریختن خون همدیگر را مباح دانسته اند . به عنوان نمونه ارتش آزاد رسما اعلام کرده که جبهه ی النصره را از بین خواهیم برد و ریختن خون آنان را مباح دانسته است . همچنین طبق برخی گزارشات معارضین در برخی مناطق با تشکیل دادگاههایی افراد مخالف خودشان را محاکمه و مجازات می کنند.
جالب اینجاست که کشورهایی مانند عربستان که در سوریه و عراق دخالتهای آشکاری دارند اخیرا به دنبال تشکیل ارتشی به نام ارتش محمد (ص) بوده اند که قرار است در دخالتهای خارجی این کشور حضور رسمی پیدا کند و این رسما اعلام جنگ مخفی به شمار می رود.

هدف عربستان از حمایت تروریست های سوریه

طی دو سال اخیر عربستان و قطر تسلیحات زیادی را در اختیار مخالفان دولت سوریه قرار داده اند و این یعنی استفاده از حداکثر توان و ظرفیت برای سرنگونی دولت حاکم بر سوریه . با این همه مردم و دولت سوریه سیطره ی خوبی بر گروههای معارض ، تکفیری ها و تروریست ها به دست آورده اند . در نتیجه در حال حاضر تلاش های زیادی در جریان است تا وضعیت تروریست ها بازسازی شود تا به نوعی به آنان دلگرمی داده شود . عربستان نیز از این طریق سعی در بسط و گسترش حوزه ی نفوذ خود در منطقه دارد و این هدف را به هر وسیله ای توجیه و دنبال می کند .

رفتارهای دوگانه ی نهادهای بین المللی و امریکا

به نظر می رسد تمایل امریکا برای نزدیکی به ایران در موضوع هسته ای نیز صرفا ظاهر ماجراست و در باطن ماجرا تحولات منطقه ای نهفته است . همانطور که می دانیم ایران تاثیر بسزایی بر محور مقاومت در منطقه دارد . در نتیجه یکی از اهداف امریکا از نزدیکی به ایران استفاده از پتانسیل ایران برای تغییر شرایط به نفع خود است .
به نظر می رسد امریکا به این نتیجه رسیده که جمهوری اسلامی ایران نقش قدرتمندی برای مواجهه با تکفیری ها و تروریست ها در منطقه دارد . امریکا در حال حاضر در تناقض آشکار حمایت و مهار گروههای تروریستی و تکفیری قرار گرفته و به این نتیجه رسیده که جنگ نیابتی به نفع آنان نیست . حال باید ببینیم که آیا امریکا می تواند با این رفتارهای دوگانه اعتماد کشورهایی مانند ایران را جلب کند یا خیر . امریکا میداند که تعامل با ایران به نفع آنها نیز خواهد بود ولی برای این تعامل راهی جز شفاف سازی وجود ندارد.

موازنه ی قدرت نظامی – سیاسی در سوریه

شاید گمان شود که این نوشتار با طرفداری و یک جانبه گرایی در مورد نظام حاکم سوریه بیان شده است . در حالیکه واقعیت این است که گزینه ی نظامی در حال حاضر رونق خود را از دست داده است و بسیاری از کشورهای منطقه با گذشت زمان به این نتیجه رسیده اند که موفقیت گروههای تکفیری چندان در گرو راهبرد نظامی نخواهد بود .
گرچه گروههای معارض معتقدند مخالفان باید قدرت یابند و به سلاح کافی دسترسی داشته باشند و حتی موافق دخالت نظامی ناتو در منطقه هستند . با این وجود ایران اعلام کرده اگر راه حل سیاسی باشد به نفع نظام و مردم سوریه خواهد بود . با توجه به پیشروی های خوب دولت سوریه ، تروریست ها و گروههای تکفیری دچار بهم ریختگی شده اند . به نحوی که در ابتدا مخالفان هر گونه گفتگو با دولت حاکم را رد می کردند اما در حال حاضر این گفتگو ها را پذیرفته اند و بحث بر سر موارد مذاکره و گفتگوها جاری است .

درپایان ذکر چند نکته ضروریست:

اول اینکه آینده از آن گروههای مخالف نیست و دیر یا زود همه باید قبول کنند که اوضاع به نفع نظام حاکم بر سوریه است .
دوم اینکه جمهوری اسلامی ایران بر راه حل سیاسی و راهبرد سوری – سوری برای حل مسائل نظام سوریه تاکید داشته که اکنون و پس از گذشت زمان طولانی این راهبرد قوت بیشتری یافته که باید ادامه یابد.
سوم اینکه علی اکبر صالحی وزیر سابق امور خارجه کشورمان حمایت از اهداف ملت سوریه را یکی از اصلی ترین خط مشی های اصلی برای حل بحران سوریه عنوان میکند که این رویکرد برای استقرار دموکراسی و دولتی که بتواند خواسته های ملت سوریه را برآورده کند ضروریست.

انتهای پیام/
 

• برچسب ها
• #
• #
• #