مرادی ادامه داد: باید توجه داشته باشیم که مرگ نابود شدن و تلف شدن نیست بلکه یک تولد است چرا که اگر شما بخواهید نقشه زندگی انسان را بکشید کارمان از مرگ شروع می شود ما از یک زندگی می میریم و در یک زندگی دیگر متولد می شویم ، حیات و مرگ دو روی زندگی ماست چنانچه جنین از زندگی جنینی خود می میرد و در زندگی دنیا متولد می شود، اموات هم در زندگی دنیا می میرند و در زندگی برزخ متولد می شوند.
 
وی که در مراسم چهلمین روز درگذشت پدر مهدی مهرپور، یکی از فعالان رسانه ای سخن می‌گفت، افزود: انسان برای رسیدن به هر حیاتی به یک مرگ نیاز دارد،خود همین نگاه وفهم همین موضوع می تواند نگاه ما را به جهان عوض کند ؛ برای مثال در بحث قاعده شهود خیلی از چیزها دیگر شرط حساب نمی شود. مثلا خیلی ازاین زلزله ها و سیل هایی که حادث می شود بلا و شر نیست ، وقتی کسی خانه اش را در رودخانه می سازد یا نکات علمی را در ساخت منزلش برای مقاومت بیشتر به کار نمی برد طبیعی است که زلزله یا یک باران فصلی موجب ویرانی خانه اش می شود چنانچه شما مشاهده می کنید در کشوری مانند ژاپن که این مسائل را جدی می گیرد قوی ترین زلزله ها کمترین خسارت مالی و جانی را به همراه دارد این مسئله به ما نشان می دهد که همه چیز را باید سفت ومحکم بگیریم هم دنیا را و هم آخرت را.
 
حجت الاسلام مرادی در ادامه سخنان خود اضافه کرد: کسانی که مرگ را نابودی می دانند خدا را دشمن خود تلقی می کنند ، در تمام گورستان های کشور شما می بینید وقتی دارند عزیزی را دفن می کنند شاید شنیده باشید خانم هایی که دارند گریه می کنند گاها می گویند:  "چرا این اتفاق افتاد؟ چرا این اتفاق برای ما افتاد؟ "این چرا گفتن یعنی بی صبری؛ باید توجه کنیم که گریه کردن بی صبری نیست این چرا گفتن ها بی صبری است وگرنه مرگ حق است و انتقال از این عالم به  عالم دیگر است. با نگاه صحیح به مرگ همه چیز تنظیم می شود. این مجالس برای من وشماست که بفهمیم ما همه مسافریم و همه به سمت خدا باز می گردیم. توصیه من به همه افراد حاضر در این مراسم این است که بیایید یک حسن معاشرتی با یکدیگر داشته باشیم به هم بدبین نباشیم و با محبت با یکدیگر رفتار کنیم.
 
وی تصریح کرد:چند روز پیش با یکی از دوستانمان بودیم، ایشان به یک ماشینی مشکوک شده بود به ما گفت این خودرو یک موردی دارد، من بالافاصله گفتم چراغ ماشین را خاموش کن بگذار بروند چرا که هیچ معصیتی بالاتر از ترساندن مردم نیست، تو که نه پلیس هستی ونه کاره ای و هم اینکه از وقوع جرم وخلاف مطمئن نیستی . شما فکر نکنید اسلام یعنی کلاس فلسفه، این اشتباه است. رسول خدا پایشان را گذاشتند در مدینه، همه مردم جمع شدند که این دین جدید چیست؟ پیامبر فرمودند: اول انشای سلام ، دوم اطعام طعام یعنی یکدیگر را غذا دادن ، سفره دار بودن که الحمدالله همه شما عزیزان اینگونه هستید، سوم صله رحم و در آخر، زمانی که مردم خواب هستند و جامعه نیازی به کمک شما ندارد عبادت کردن و شب زنده داری.  اینکه بیاییم بحث کنیم که کانت چه می گوید و نظر دکارت چیست و....مسئله دین نیست.

مهم این است که خدا را قبول دارید و به ولایت اهل بیت اعتقاد دارید، با مردم خوش رفتار باشیم و انسانیت داشته باشیم اگر اینطور باشد همه کارها حل می شود. همین که شما ذهنتان به یک مفهوم منعطف شود تمام عملکرد شما را اصلاح می کند. شما مطمئن باشید کسی که با خدا لجبازی کند به بهشت نمی رود، کسانی که از روی لجبازی شرب خمر می کنند، غیبت مردم را می کنند، ناموس مردم را محترم نمی شمرند. از طرفی کسانی هم که خیلی در زهد افتاده اندو در عبادتشان مغرور شدند هم کارشان لنگ است. کسانی کارشان درست است که نه امر به منکر می کنند نه به عبادت هایشان مغرور می شوند و نه بی خیال گناهانشان می شوند و تا آنجا که می توانند گناه نمی کنند و اگر هم گناهی می کنند استغفار می کنند و تمام توجهشان این است که خدا باید من را ببخشد این ها در واقع جزء هدایت شدگان هستند.
 
حجت الاسلام شهاب مرادی در ادامه سخنان خود افزود: امام حسین (ع) در روز تاسوعا پشت همه خیمه ها را باز کردند وکنار هم بستند به طوری که طناب خیمه به خیمه کناری گیر کند و بین خیمه ها راه نباشد که اسب ها نتوانند رد شوند پشت خیمه های اصحاب خندقی کنده شد و هیزم های فراوانی توسط لشگر امام در آن ریخته شد تا بدین وسیله اسب های دشمن از آتش بترسند و نزدیک نشوند. این نگاه که ما فکر کنیم سپاه امام حسین یک طرف است و سپاه یزید یک طرف، یک برداشت ناصحیح از کربلاست، سپاه امام حسین یک سپاه کوچک و صدنفره است در کنار حدود 80 زن و بچه، کلا 200 نفرهستند که 30 هزار نفر آنها را محاصره کرده اند.
 
وی افزود: امام تلاش کردند حالا که در محاصره هستند با بستن خیمه ها فضایی ایجاد کنند که از یک طرف با دشمن بجنگد و دشمن نتواند به خیمه ها نزدیک شود گرچه دشمن آنقدر زبون بود که موقع غارت خیمه ها از هر طرف حمله کرد.  وقتی حضرت آتش روشن کردندمالک بن حوزه که یکی از افراد لشگر عمربن سعد بود و در بی حیایی شهره بود که ان شاء الله تا ابد دهانش در آتش باشد با بی شرمی رو به امام کرد وگفت: قبل از اینکه ما تو را به جهنم بفرستیم خودت برای خودت جهنم درست کرده ای. آقا امام حسین (ع)  در پاسخ دو چیز را به این ملعون گفتند:  اول اینکه تو چگونه به من طعنه جهنم و آتش را می زنی در حال که پدر من تقسیم کننده بهشت و جهنم است و جمله دوم اینکه" ربی غفور رحیم" امام معصوم نمی دگوید من معصوم هستم ، نمی گوید من گناهی نکرده ام و به بهشت می روم در حالی که در حالت جنگ و رجز هم می توان به دشمن دروغ گفت و هم فحش داد. حسین بن علی علیه السلام نمی گوید که من حتما به بهشت میروم بلکه می گوید  من به شفاعت علی و پیامبرخدا امید دارم و ربی غفور رحیم و خدای من بسیار آمرزنده و مهربان است.
 
وی تصریح کرد: شما اگر نگاهتان را به این مفهوم تنظیم کنید تمام امور زندگی تان درست می شود کسی که بداند خدا غفور و رحیم است دیگر گناه نمی کند، به عبادت هایش مغرور نمی شود و اگر گناهی بکند از مغفرت الهی نا امید نمی شود. بعضی وقت ها پیامک هایی در برنامه های تلویزیونی به ما می رسد که مردم می گویند من فلان گناه را کرده ام و....یکبار از دانشجویانم کمک گرفتم که بیاییم این گناهان را دسته بندی کنیم مثلا نوشته بودند من از 2 سال پیش که فلان گناه را کرده ام دیگر نماز نمی خوانم . این اشتباه است بلکه انسان همان موقع باید استغفار کند چرا که ممکن است بمیرد و نتواند توبه کند و به ربی غفور رحیم هم اعتقاد داشته باشد و هم ا‌لتزام.
 
حجت الاسلام مرادی اضافه کرد:بدانید که دوست داشتن امام حسین یک نعمت است این حب را خدا در دلهای شما قرار داده است. معصوم علیه السلام فرمود: وقتی کسی ما اهل بیت را دوست دارد خدا را به اولین نعمت شکر کند. راوی پرسید اولین نعمت چیست؟ فرمودند: حلال زادگی، آدم حلال زاده می تواند اهل بیت را دوست داشته باشد در کنز العمال ، اهل تسنن این روایت را نقل کرده اند که نشانه حلال زادگی حب علی ابن ابیطالب است که الحمدلله این مرحوم هم دارای این ویژگی بوده اند. شهاب مرادی در انتها برای مرحوم مهرپور، شهدای ابربکوه و محله جوادیه از خداوند متعال طلب مغفرت و آمرزش کردند.

انتهای پیام/