هفتاد و نهمین نمایشگاه صنایع دستی فلورانس درحالی با حضور 8 هنرمند ایرانی به پایان رسید که به گفته هنرمندانی که در این نمایشگاه شرکت کردهاند، غرفه ایران مانند نگینی در این رخداد بینالمللی میدرخشیده است.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا، به نقل از خبرگزاری دولتی ایسنا، لوییز دلجو ثابت - هنرمندی که با احجام فلزی در نمایشگاه فلورانس شرکت کرد - میگوید: غرفه ایران در این نمایشگاه مانند نگینی میدرخشید و هنرمندان ایرانی به معنای واقعی صنایع دستی عرضه کرده بودند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,,
او بیان میکند: خارجیها درباره همهی هنرهای کشورمان اطلاعات ندارند و بیشتر خاتم و فیروزه ایران را میشناسند. حضور هنرمندان ایرانی در چنین نمایشگاههای خارجی میتواند به بهتر معرفی کردن هنرهای کشورمان کمک کند.
,,
این هنرمند با اشاره به اینکه در این نمایشگاه چندان فروش خوبی نداشته میگوید: 4 تابلو و آینه، دو تندیس، 20 ظرف فلزی مختلف همراه خود به این نمایشگاه بردم که حدود 6 ظرف، یک آینه و یک تندیس فروختم.
,,
«دلجو ثابت» در کل حضور هنرمندان ایرانی در نمایشگاه فلورانس را مثبت ارزیابی کرد و بیان میکند: باید مترجمهای بیشتری به هنرمندان اختصاص میدادند تا بهتر بتوانیم نحوهی کارمان را برای خارجیها توضیح دهیم.
,,
,
,
, ,
,
ایران در کنار اجناس بُنجل هندی
, ایران در کنار اجناس بُنجل هندی ,,
شهرزاد علیاری ملکی، یکی دیگر از هنرمندان شرکت کننده در هفتادو نهمین نمایشگاه بین المللی فلورانس دربارهی تجربهی شرکت در این نمایشگاه میگوید: تنها غرفهی ایران به شکل نمایشگاهی عمل کرده بود و بقیه غرفهها به خصوص هند اجناس بُنجلشان را به نمایشگاه آورده بودند.
,,
این هنرمند که سابقه شرکت در نمایشگاه برلین را هم داشته است بیان میکند: ایتالیاییها در این نمایشگاه سه سالن داشتند که طراحان ایتالیایی به صورت آکادمیک آن را طراحی کرده بودند و با اینکه کارهایشان مدرن بود، اما آن را با دست انجام داده بودند.
,,
او با بیان اینکه معرق و منبت در بین کارهای هنرمندان ایران بیشترین فروش را در این نمایشگاه داشته اظهار میکند: بعد از معرق و منبت، زیورآلات سنتی من و کارهای شاهد نطاق (همجوشی شیشه) به ترتیب بیشترین فروش را داشتند و بقیه هنرمندان از فروش کارهایشان در این نمایشگاه چندان راضی نبودند.
,,
علیاری ملکی درباره کارهایی که در این نمایشگاه عرضه کرده است،میگوید: بیشتر جواهرات و کارهایی با قیمت بالا، تک و دیزاین شده را در فلورانس فروختم و فکر میکنم چون شعور هنری مراجعه کنندگان در این نمایشگاه بالا بود بیشتر کارهای تک و قیمت بالا به فروش رفت.
,,
او دربارهی تفاوت نمایشگاههای صنایع دستی در ایران با نمایشگاه فلورانس بیان میکند: فکر میکنم تفاوت کاری آن چنانی در این زمینه وجود نداشت و کیفیت کاری نمایشگاه فلورانس تقریبا با نمایشگاههای تهران یکی بود.
,,
علیاری ملکی دربارهی اینکه حضور هنرمندان صنایع دستی ایرانی در جشنوارههای خارجی چه تاثیری در معرفی آن به کشورهای دیگر دارد پاسخ داد: برخورد هنرمندان ایرانی در نمایشگاه فلورانس بسیار حرفهای بود اما برخی از کشورها از جمله هند کارهایی در این نمایشگاه ارائه داده بودند که مفت هم نمیشد آنها را خرید به همین دلیل ایتالیاییها و مردم دیگر که از غرفه ایران بازدید میکردند از ما به خاطر کارهایی که ارائه کرده بودیم تشکر میکردند.
,,
, , , , ,
,
تفاوتی بین نمایشگاههای صنایع دستی ایرانی و خارجی نیست
, تفاوتی بین نمایشگاههای صنایع دستی ایرانی و خارجی نیست ,,
«محمود شیربچه» از دیگر هنرمندان در فلورانس درباره این نمایشگاه میگوید: تصور من از نمایشگاه فلورانس یک گالری تخصصی بود و من هم بیشتر کارهایی که مناسب یک گالری تخصصی باشد را همراه خودم به بردم در حالی که این نمایشگاه بیشتر شبیه بازار بود. به نظر من باید محصولاتی با قیمت پایین در این نمایشگاهها عرضه کرد تا همه قدرت خرید آن را داشته باشند چون نوع چیدمان و غرفه چینی در این نمایشگاه باید بر اساس بازار شکل بگیرد.
,,
این هنرمند اضافه میکند: غرفههای نزدیک ایران متعلق به هندوستان بود که مصنوعات غیر صنایع دستی عرضه کرده بودند و ما این موضوع را به مدیر نمایشگاه نیز منتقل کردیم. این دوگانگی در ارائه محصول تاثیر بسزایی در بازدیدکنندگانی که از نمایشگاه دیدن میکردند داشت چون آنها با تصور دیگری به نمایشگاه میآمدند اما با منظرهی دیگری مواجه میشدند. حدود 50 غرفه این نمایشگاه مربوط به هندیها بود. بیشتر کشورها مثل نپال، پاکستان، هندوستان که فقر مالی داشتند در این نمایشگاه شرکت کرده بودند و روی یک تیشرت برچسپ چسبانده بودند و به عنوان صنایع دستی عرضه میکردند! از کشورهای اروپایی هم ایتالیاییها یک طبقه را به خود اختصاص داده بودند و بیشتر محصولاتی که در بازار عرضه میشود مثل چرم و خراطی را ارائه کرده بودند یعنی بیشتر ترجیح داده بودند کارهای کاربردی را ارائه دهند.
,,
,
او که پیش از این هم در نمایشگاه برلین شرکت کرده بود، بیان میکن: هنگامی که در نمایشگاه برلین شرکت کردم میدانستم که باید چه کارهایی را ارائه کنم زیرا نمایشگاه برلین هم مانند نمایشگاههایی بود که در کشور خودمان برگزار میشود اما در کل شرکت در چنین نمایشگاههایی برای من تجربه بسیار خوبی بود و نسبت به هنرمندان دیگری که شرکت کرده بودند فروش بیشتری داشتم. چند کار بزرگ فروختم که تنها با فروش یکی از آنها هزینهی سفرم جبران شد.
,,
,
این هنرمند اظهار میکند: 11 نمونه از کارهایم را در این نمایشگاه عرضه کردم که هفت کار را فروختم البته کارهای بیشتری را با خودم برده بودم که متاسفانه به دلیل مشکلات اضافه بار نتوانستم همهی
,آن را با خودم ببرم. کاری که ارائه کرده بودم متفاوت بود و مردم ایتالیا نسبت به معرق چوب آشنایی خوبی داشتند از طرفی کارهای مفهومی در بین مردم آنجا طرفدار بسیاری داشت و من توانستم همین کارهای مفهومی را بفروشم.
,,
«شیر بچه» درباره تفاوت نمایشگاههای صنایعدستی ایرانی و خارجی میگوید: فکر میکنم بین نمایشگاههای صنایع دستی که در ایران یا برلین و فلورانس برگزار میشود، تفاوت چندانی وجود ندارد. من طی یکسال گذشته در دو نمایشگاه خارجی شرکت کردم و هیچ تفاوتی ندیدم و همان فرم بازار مانندی که در نمایشگاههای ایران هست در کشورهای دیگر هم وجود دارد. اما در کل استقبال از این نمایشگاه بسیار خوب بود و هر بازدیدکنندهای که وارد غرفه ایران میشد چند دقیقه مکث میکرد.
,,
او با بیان اینکه سعی کرده از این فرصت برای معرفی کارهایش استفاده کند،بیان میکند: سعی کردم بازاریابی هم کنم و قرار شده با چند نفر به شکل سفارشی هم کار کنم اما اینکه تا چه مرحلهای عملی شود مشخص نیست چون تا کنون ایمیلی از آنها دریافت نکردهام.
,,
, , , , ,
,
توجه به دانشجویان هنرمند در اعزام به نمایشگاههای خارجی و داخلی
, توجه به دانشجویان هنرمند در اعزام به نمایشگاههای خارجی و داخلی ,,
پویا محمودیان، مدیرکل دفتر صادرات معاونت هنرهای سنتی و صنایع دستی درباره معیار انتخاب هنرمندانی که به نمایشگاه فلورانس ایتالیا فرستاده شدهاند به خبرنگار ایسنا میگوید: معیارهایی مثل داشتن نشان ملی، تسلط نسبی به زبان انگلیسی، داشتن مُهر اصالت یونسکو، کاتالوگ و بروشور دو زبانه، سابقه رفتن به نمایشگاه خارجی شرایط اولیه یک هنرمند برای شرکت در نمایشگاههای خارجی است.
,,
او ادامه میدهد: نمایشگاهی مثل فلورانس قدیمیترین نمایشگاه اتحادیه اروپا در ایتالیاست که بسیار کلاسیک و شیک است و ما برای این نمایشگاه هنرمندانی که کالاهای متفاوتی دارند انتخاب میکنیم. این انتخابها براساس راهنماییهایی که مجری برگزاری نمایشگاهها به ما داد، صورت گرفت. از طرفی بعد از پایان نمایشگاهها ما از تجربیات هنرمندان سوال میکنیم و بنابر اطلاعاتی که به این شکل جمع آوری شده از هنرمندان خواستیم که کالاهای نفیسشان را با خود به نمایشگاه فلورانس ببرند.
,,
محمودیان با بیان اینکه هنوز گزارش هنرمندانی که به فلورانس سفر کرده بودند به شکل کامل به دست ما نرسیده است، میگوید: ما برای معرفی هنرمندان به نمایشگاههای خارجی به 31 استان کشور نامه میزنیم و با اعلام اینکه تا چه میزان توانایی پرداخت هزینههای نمایشگاهی را داریم، میخواهیم تا هنرمندان استان را به ما معرفی کنند. برای مثال چون سال گذشته دستمان بازتر بود هزینه بلیت هواپیمای هنرمندان را پرداخت کردیم بنابراین هنرمندی که فرستاده میشود باید توانایی پرداخت هزینههای رزرو هتل و برخی چیزهای دیگر را داشته باشد.
,,
او با بیان اینکه سه شرکت بازرگانی هم گروه هنرمندان شرکت کننده در نمایشگاه فلورانس را همراهی میکردند،اظهار میکند: اگر معاونت سازمان درصدد تاسیس یک شرکت سرمایهگذاری است، به دلیل این است که شرکت یا اتحادیه به نمایندگی از هنرمندان در این نمایشگاهها مسئولیت فروش و بازاریابی را برعهده بگیرد.
,,
مدیرکل دفتر صادرات معاونت هنرهای سنتی و صنایع دستی همچنین دربارهی معرفی و اعزام دانشجویانی که صنایع دستی خلاق ایجاد میکنند به نمایشگاههای خارجی میگوید: در حال حاضر روی این مدل موضوعی کار میکنیم تا اگر قرار شد از قشر هنرمند دانشجو شخصی به نمایشگاههای خارجی فرستاده شود، آن فرد توانایی اینکه بتواند کالاهای بقیه را هم با خودش ببرد، داشته باشد تا اگر شرایط اعزام همهی این هنرمندان وجود ندارد حداقل کارهایشان به این نوع نمایشگاهها برده، معرفی و بازخورد فروش کالاهایشان درخارج از کشور را ببینند. دولت یکسری کمکها انجام میدهد. برای مثال مبلغی حدود 180 میلیون تومان تنها پول غرفههاست که سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آن را پرداخت میکند.ما از سال گذشته بحث رویکرد به دانشجوها،نمایشگاههایی که در دانشگاهها برگزار شود را مطرح کردیم و قطعا بخشی از نمایشگاه 20 خرداد را نیز به دانشجویان اختصاص میدهیم.
,,
به گزارش ایسنا، نمایشگاه فلورانس در سال 1931 به عنوان یک رویداد ملی توسط وزیر وقت ایتالیا با حضور 438 شرکت کننده در فضایی به مساحت دو هزار متر مربع افتتاح شد. این نمایشگاه در سال 1939 به عنوان نمایشگاه ملی صنایع دستی مستقل و در سالهای 1941 تا 1949 به دلیل جنگ جهانی متوقف شد. اما در اولین دورهای که بعد از پایان جنگ جهانی برگزار شد درهای خود را به روی کشورهایی مانند فرانسه، مجارستان، یوگسلاوی، بلژیک، مصر، هلند و... باز کرد و در سال 1952 برای اولین بار به عنوان رویداد بینالمللی شناخته شد. فضای این نمایشگاه در سال 2011 به 55 هزار متر مربع افزایش و تعداد شرکت کنندگان در آن به 854 نفر رسید.
,,
انتهای پیام/ج
]
ارسال دیدگاه